“Η ύβρις και ο εξευτελισμός από την πλευρά των αρχών κορυφώνεται πάνω στους επιζώντες”
Aνακοίνωση εξέδωσε το Κοινωνικό Στέκι – Στέκι Μεταναστών Χανίων,με αφορμή την καταγγελία του Ιάσονα Αποστολόπουλου για οκτώ μετανάστες διαμελισμένους από προπέλες του Λιμενικού στο ναυάγιο της Ρόδου, καταγγέλλοντας παράλληλα τις άθλιες συνθήκες διαβίωσης επιζώντων.
Δείτε επίσης: «Aδιανόητη σφαγή»: Καταγγελία του Ιάσονα Αποστολόπουλου για το ναυάγιο στη Ρόδο – Οκτώ μετανάστες διαμελισμένοι από προπέλες
Στην ανακοίνωση αναφέρεται:
Περίπου μία εβδομάδα μετά το ναυάγιο ανοιχτά της Γαύδου που χάθηκαν στη θάλασσα πάνω από 40 άνθρωποι, την περασμένη Παρασκευή (20 Δεκέμβρη) στην Ρόδο έχασαν τη ζωή τους 8 άνθρωποι, ανάμεσά τους ένα μικρό παιδί, και τραυματίστηκαν άλλοι 17. Στο πρώτο ναυάγιο οι ναυαγοί είχαν εκπέμψει σήμα κινδύνου για ώρες, με το λιμενικό ως συνήθως να παραμένει άφαντο, μέχρι που ένα εμπορικό πλοίο επιχείρησε διάσωση, προφανώς με τις μη προβλεπόμενες ενέργειες και συνθήκες, με αποτέλεσμα η βάρκα να βουλιάξει. Στο ναυάγιο της Ρόδου το ελληνικό λιμενικό αποφάσισε να καταδιώξει την βάρκα ενώ πήγαινε να αποβιβάσει τους πρόσφυγες και τις μετανάστριες. Στη συνέχεια το σκάφος του λιμενικού συγκρούστηκε με τη βάρκα με αποτέλεσμα πολλοί/ες από αυτούς να βρεθούν στη θάλασσα και στις προπέλες των σκαφών – ενώ αρχικά το λιμενικό πήγε να καλύψει το έγκλημα αναφέροντας ότι οι πρόσφυγες έπεσαν μόνοι τους στο νερό, αργότερα αναγκάστηκε να παραδεχτεί τη σύγκρουση. Άραγε έγινε κανονικότητα (και) η εικόνα του διαμελισμένου σώματος;
Για ακόμη μια φορά οι ελληνικές αρχές επιρρίπτουν τις ευθύνες στο “αδίστακτο κύκλωμα των διακινητών” και το “παράνομο κέρδος του”, όπως δήλωσε ο υπουργός Ναυτιλίας, προσθέτοντας ότι στόχος είναι να καταπολεμηθεί αυτό το κύκλωμα και να αντιμετωπιστεί το “μεγάλο πρόβλημα της παράνομης μετανάστευσης που ξεπερνά τα όρια αντοχής της Ευρωπαϊκής Ένωσης”. Ένας από τους τρόπους καταπολέμησης είναι και να κατηγορούνται αυτομάτως ως διακινητές πρόσφυγες και μετανάστ(ρι)ες που δέχθηκαν να οδηγήσουν τη “βάρκα” μέχρι την απέναντι στεριά (συνήθως με έκπτωση “εισιτηρίου” ως αντάλλαγμα).
Για ακόμη μια φορά, λοιπόν, βλέπουμε πως για τις ελληνικές αρχές η προσφυγική ζωή δεν έχει αξία και πως οι νεκροί άνθρωποι είναι απλά νούμερα μπροστά στο ευρύτερο στρατηγικό πλάνο ή και κομμάτι του. Για ακόμη μία φορά παρανομοποιείται η μετανάστευση λόγω φτώχειας, εξαθλίωσης, πολέμων και συγκυριών που καλλιεργούνται από τα ίδια τα κράτη που βάφουν με αίμα τις θάλασσες, τα σύνορα, τους δρόμους, τα camps… Για ακόμη μια φορά οι άνθρωποι κατηγοριοποιούνται, πλάι στο κέρδος, σε νόμιμους και παράνομους, σε επιθυμητούς και μη, σε ζωές άξιες και ανάξιες να βιωθούν.
Η ύβρις και ο εξευτελισμός από την πλευρά των αρχών κορυφώνεται πάνω στους επιζώντες. Από τις άθλιες συνθήκες (προσωρινής) διαμονής στα Χανιά σε έναν χώρο χωρίς θέρμανση, ελλείψει βασικών ειδών ανάγκης και διαβίωσης (διαμονή στο πάτωμα πάνω σε λεπτά στρωματάκια, ξυπόλητοι ή με πλαστικές παντόφλες στην καλύτερη) και παροχής υπηρεσιών όπως ιατρική περίθαλψη, ακόμη μια αθλιότητα επιτελείται στη Ρόδο, όπου όσοι από τους ανθρώπους κατάφεραν να επιβιώσουν από φρικτό θάνατο και πλέον φέρουν κάθε λογής τραύματος στα σώματά τους, πετιούνται στον δρόμο μες στο κρύο και τη βροχή.
Κοιτάζοντας πέρα από την εσκεμμένη στοχοποίηση ενός “εχθρού” είτε αυτός είναι ο διακινητής, η “παράνομη” μετανάστρια ή ο “κακός” Τούρκος, κοιτάζοντας πέρα από τις ψευτοδημοκρατικές ατζέντες και τους προκατασκευασμένους οικονομικούς δείκτες, πέρα από τις χριστουγεννιάτικες ευχές από και προς τους “επισήμους” και τους φαντεζί στολισμούς των φτωχοποιημένων αστικών κέντρων, διαφαίνεται η θανατερή υπόσταση του “δυτικού πολιτισμού”. Κι αν είναι αυτός ο πολιτισμός που “απειλείται”, καλωσορίζουμε το τέλος του.
