Απαράδεκτες συνθήκες φιλοξενίας των μεταναστών στο εκθεσιακό κέντρο της Αγυιάς καταγγέλλει μέσω ανακοίνωσής του το Κοινωνικό Στέκι – Στέκι Μεταναστών Χανίων, στην οποία κάνει λόγο για έναν χώρο χωρίς καμία κατάλληλη υποδομή.
Η ανακοίνωση του Στεκιού αναλυτικά:
Μέσα σε τρία 24ωρα, τρεις καραβιές προσφύγων, 36, 43 και 50 ατόμων η καθεμιά. Άντρες και ασυνόδευτα ανήλικα από Μπαγκλαντές, Συρία, Αίγυπτο, Πακιστάν και Σουδάν, οι οποίοι κρατούνται σε άθλιες συνθήκες, για μία ακόμη φορά, στον ακατάλληλο χώρο του εκθεσιακού κέντρου του Οργανισμού Ανάπτυξης Κρήτης στην Αγυιά Χανίων.
Το Λιμενικό Χανίων μάς υπέδειξε ότι αυτός ο χώρος δεν είναι κέντρο κράτησης. Αλλά ποιος είναι άραγε ο δόκιμος υπηρεσιακός όρος; Για εμάς δεν είναι τίποτα άλλο από ένα κούφιο κτήριο υπό εγκατάλειψη, χωρίς καμία υποδομή για φιλοξενία ανθρώπων, με αυτοσχέδια στρωσίδια και κουβέρτες που δεν επαρκούν και χρησιμοποιούνται ξανά και ξανά. Ο χώρος ύπνου, φαγητού, διημέρευσης και διανυκτέρευσης: δύο επί ένα στην καλύτερη των περιπτώσεων. Στριμωγμένοι άνθρωποι στην άκρη τού άδειου παγωμένου κτηρίου – αλήθεια, εκεί προαυλίζονται; Μία αυτοσχέδια βρυσούλα πάνω σ’ έναν χαλασμένο ψύκτη στέκει στη μέση του χώρου – αρκεί, λένε, για να πλυθούν άνθρωποι ταλαιπωρημένοι απ’ το δύσκολο κι επικίνδυνο ταξίδι, ξυπόλυτοι τουλάχιστον δυο 24ώρα, χωρίς κάλτσες, παπούτσια και ρούχα κατάλληλα για την εποχή. Σαπούνι δεν υπάρχει – δεν χρειάζεται βλέπεις, η βρώμα έχει παστώσει, έτσι συνηθίζουμε εδώ σ΄ αυτόν τον βλογημένο και φιλόξενο τόπο. Υπάρχουν πέντε χημικές τουαλέτες, χωρίς φροντίδα για τις συνθήκες υγιεινής τους, για να καλύψουν τις ανάγκες των ανθρώπων…
Κι ήθελε ακόμη πολύ φως να ξημερώσει…
Για άλλη μια φορά καταγγέλλουμε τη συστηματική αδιαφορία κι απανθρωπιά των τοπικών αρχών (Δήμου και Περιφέρειας) απέναντι σε ταλαιπωρημένους φτωχούς ανθρώπους που παλεύουν να ζήσουν με ειρήνη και αξιοπρέπεια. Εφόσον τελευταία έχει παγιωθεί ως χώρος “φιλοξενίας” το συγκεκριμένο κτήριο –αν και θεωρούμε πως είναι εντελώς ακατάλληλο– οι αρχές θα μπορούσαν τουλάχιστον να φτιάξουν λίγες ντουζιέρες και τουαλέτες, να απολυμαίνουν στο κοινωνικό πλυντήριο (που τόσο περήφανη νιώθει και το λέει ξανά και ξανά η αρμόδια αντιδήμαρχος) τα λιγοστά βρώμικα σκεπάσματα που χρησιμοποιούνται κάθε φορά και, έλεος!!, να φροντίζουν να υπάρχει σαπούνι. Τονίζουμε πως το κόστος για τα παραπάνω είναι αστείο μπροστά στα υπερκοστολογημένα γεύματα που αναλαμβάνει κάθε φορά ο Δήμος, για τα οποία, αν και έχει ερωτηθεί, δεν έχει δώσει καμιά απάντηση για τη διαδικασία ανάθεσης της σίτισης και για τα ακριβή ποσά που δαπανούνται κάθε φορά.
Αντ’ αυτού, οι αρχές δηλώνουν αναρμόδιες, νίπτουν τα χέρια τους και υποκρίνονται κάθε φορά ότι έκαναν παραπάνω απ’ όσα τους αναλογεί(;!), ενώ συνεχίζεται ο παραλογισμός να αντιμετωπίζονται οι αφίξεις μεταναστών και προσφύγων ως έκτακτη συνθήκη, τη στιγμή που εδώ και σχεδόν δυο χρόνια οι καραβιές που φτάνουν στη Νότια Κρήτη είναι συνεχείς και δε φαίνεται να λιγοστεύουν, ακόμη και σε εξαιρετικά επικίνδυνες καιρικές συνθήκες. Ο ίδιος ο δήμαρχος υποσχέθηκε στο δημοτικό συμβούλιο, τον Μάρτη του 2024, λίγες μέρες πριν την επίσκεψη του τότε αρμόδιου υπουργού, πως “θα πραγματοποιηθεί άμεσα μονοθεματική συνεδρίαση για το ζήτημα”, η οποία προφανώς δεν έγινε ποτέ!
Τους τελευταίους μήνες συνεχώς διαβάζουμε άρθρα που αναφαίρονται στη δημιουργία δυο δομών προσωρινής κράτησης στη νότια Κρήτη, χωρίς συγκεκριμένες προτάσεις και σχέδιο, ενώ το τελευταίο διάστημα, ελλείψει εργατικών χεριών, ακούσαμε και την πρόταση να παραμένουν οι μετανάστες που φτάνουν στο νησί προκειμένου να δουλέψουν εδώ. Επίσημα χείλη έσπευσαν να διαψεύσουν κάτι τέτοιο, αφού αυτό θα μας βόλευε ναι μεν, άλλα θα πολλαπλασιάσει τις αφίξεις… Εμείς απ’ τη μεριά μας εκτιμάμε πως η αναμόχλευση του θέματος στα Μ.Μ.Ε πιο πολύ γίνεται για να ζυγιαστούν οι αντιδράσεις, αν και ξέρουμε πολύ καλά πως τον τελευταίο λόγο –δυστυχώς για την πόλη μας– τον έχει το τουριστικό κεφάλαιο και η μηχανή του πολέμου που βράζει στον κόλπο της Σούδας, στη βάση του ΝΑΤΟ που διευκολύνεται από κράτος και αρχές να συνεχίζει το αιματοκύλισμα στη γειτονιά μας και σε όλο τον πλανήτη.
Θέλει ακόμη πολύ φως να ξημερώσει…
Δεν γίνεται να λες ότι κάνεις τη δουλειά σου και να φρουρείς, φιλοξενείς ή να υποδέχεσαι ανθρώπινες ψυχές σε τέτοια εξαθλίωση υπό αυτές τις συνθήκες, στα τσιμέντα, χωρίς νερό, σαπούνι, χαρτί, με χημικές τουαλέτες. Και αυτό να χρονίζει και εσύ να κάνεις τη δουλειά σου χωρίς να μιλάς, και να υποστηρίζεις πως είμαι με δεμένα χέρια «είναι βλέπεις κυβερνητικό το ζήτημα, εμπλέκεται το ΝΑΤΟ, εδώ στα Χανιά οι τοπικές αρχές και υπηρεσίες δεν έχουν αρμοδιότητα».
Ούτε γίνεται να παραμένεις θεατής σε όλα τα προηγούμενα, παρακολουθώντας παθητικά το αδίστακτο έργο της εξουσίας. Βγες, μίλα, κατήγγειλε, δώσε δημοσιότητα στην κατάσταση, αγωνίσου με όποιον τρόπο μπορείς…
…αλλά μη βυθίζεσαι και εσύ στο σκοτάδι.
