Οι αστυνομικοί ντύνονταν γιατροί και έμπαιναν στο Πολυτεχνείο για να κάνουν συλλήψεις
Ο αριθμός των θυμάτων της εξέγερσης του Πολυτεχνείου σε νεκρούς, τραυματίες και κακοποιηθέντες έχει αποτελέσει κατά καιρούς πεδίο πολιτικής αντιπαράθεσης που καλλιεργήθηκε κυρίως από τους αρνητές των γεγονότων.
Στη μεταπολίτευση υπήρξε λαϊκή απαίτηση να πέσει φως στην υπόθεση και μάλιστα στους δρόμους κυριαρχούσε το σύνθημα «Τσεβά γίνε Σαρτζετάκης».
Το πόρισμα εκδόθηκε το 1975. Ο αριθμός των νεκρών που προέκυψε από την έρευνα του εισαγγελέα Δημήτρη Tσεβά ήταν 18 βεβαιωμένοι επώνυμοι νεκροί.
Σύμφωνα με το πόρισμα, έχασαν τη ζωή τους έξω από το Πολυτεχνείο στους κοντινούς δρόμους και σε διάφορα σημεία της Αθήνας.
Ο εισαγγελέας με την τόλμη του άνοιξε το δρόμο για να αποκαλυφθεί το παρακράτος που έδρασε υπό τις εντολές των πραξικοπηματιών στις 16 και στις 17 Νοεμβρίου. Αργότερα, όταν η δημοκρατία είχε πιο σταθερές βάσεις και καλύτερη πρόσβαση στα αρχεία, ο αριθμός των θυμάτων ανέβηκε.
Πρώτος στη λίστα του Τσεβά ήταν ο 17χρονος Διομήδης Κομνηνός. Χτυπήθηκε από πυροβόλο όπλο στις 16 Νοεμβρίου 1973 στη διασταύρωση των οδών Αβέρωφ και Μάρνη. Μεταφέρθηκε στο Σταθμό Πρώτων Βοηθειών του Ε.Ε.Σ. και από εκεί, νεκρός πλέον, στο Ρυθμιστικό Κέντρο Αθηνών (σήμερα Γενικό Κρατικό Νοσοκομείο). Παρά τις απελπισμένες προσπάθειες των γιατρών δεν επανήλθε στη ζωή.
Το αντίγραφο από το πιστοποιητικό θανάτου είναι αποκαλυπτικό:
Το 1976 ο αντιεισαγγελέας εφετών Ιωάννης Ζαγκίνης έκανε λόγο για 23 νεκρούς, ενώ κατά τη διάρκεια της δίκης που ακολούθησε προστέθηκε ακόμη ένας.
Σύμφωνα με νεότερη έρευνα του διευθυντή του Εθνικού Ιδρύματος Ερευνών, Λεωνίδα Καλλιβρετάκη, ο αριθμός των επωνύμων νεκρών ανέρχεται σε 24, ενώ αυτός των νεκρών αγνώστων στοιχείων σε 16.
Η λίστα Τσεβά με τους νεκρούς της εξέγερσης του Πολυτεχνείου:
Κομνηνός Διομήδης του Ιωάννου, ετών 17, μαθητής.
Σκοτώθηκε έξω από το Πολυτεχνείο στις 16/11, ώρα 22.15.
Φάμελος Βασίλειος του Παναγιώτου, ετών 26.
Σκοτώθηκε κοντά στο Υπουργείο Δημοσίας Τάξεως στις 16/11, από σφαίρα.
Έγκελεντ Τόριλ, Νορβηγία σπουδάστρια.
Σκοτώθηκε στην πλατεία Αιγύπτου στις 16/11, ώρα 23.30.
Σαμούρης Γεώργιος του Ανδρέου, ετών 22, σπουδαστής.
Σκοτώθηκε στις 16/11 τα μεσάνυχτα, σε άγνωστο σημείο.
Σπαρτίδης Αλέξανδρος του Ευστρατίου, ετών 16, μαθητής.
Σκοτώθηκε στην οδό Κότσικα στις 17/11, ώρα 10.30.
Καραμάνης Μάρκος του Δημητρίου, ετών 23.
Σκοτώθηκε σε πολυκατοικία της Πατησίων στις 17/11, ώρα 10.30.
Καράκας Βασίλειος, ετών 43.
Σκοτώθηκε στην πλατεία Αιγύπτου από σφαίρα στις 17/11, ώρα 13.00.
Μπεκιάρη Βασιλική του Φωτίου, ετών 17.
Σκοτώθηκε στην ταράτσα του σπιτιού της στις 17/11, ώρα 12.30.
Θεοδώρας Δημητρ. Θεοδ. ετών 6.
Σκοτώθηκε σε οδό στου Ζωγράφου από στρατιώτες, που βρίσκονταν στο ναό του Αγίου Θεράποντος στις 17/11, ώρα 13.30.
Γεριτσίδης Γεώργιος του Αλεξάνδρου, ετών 48, εφοριακός υπάλληλος.
Σκοτώθηκε στις 17/11, ώρα 12.15 από αδέσποτη σφαίρα άρματος, ενώ βρισκόταν σε υπηρεσία στα Νέα Λιόσια.
Μαρκούλης Νικόλαος του Πέτρου, ετών 25.
Σκοτώθηκε από άρμα στην πλατεία Βάθης στις 17/11, ώρα 11.
Καραγιώργης Στυλιανός, ετών 19, εργάτης.
Τραυματίστηκε θανάσιμα, μπροστά στον κινηματογράφο “Ελληνίς” στις 17/11, ώρα 10.00 από σφαίρα άρματος.
Κούμπος Ανδρέας του Στεργίου, ετών 63.
Τραυματίστηκε σοβαρά από σφαίρα άρματος και πέθανε στην οδό Καποδιστρίου στις 18/11, ώρα 11.00.
Μυρογιάννης Μιχαήλ του Δημητρίου, ετών 20.
Σκοτώθηκε Πατησίων και Στουρνάρη από σφαίρα πυροβόλου όπλου στο κεφάλι στις 18/11, ώρα 13.30.
Παντελεάκης Κυριάκος του Δημητρίου, ετών 45, δικηγόρος.
Τραυματίσθηκε από σφαίρα άρματος στην οδό Γλάδστωνος στις 18/11, ώρα 12.40 και πέθανε αργότερα.
Κοντομάρης Σπύρος, δικηγόρος. Πέθανε από αέρια που έριχνε η αστυνομία στις 16/11.
Αργυροπούλου Αικατερίνη, ετών 75. Τραυματίστηκε σοβαρά από αδέσποτο βλήμα άρματος στις 17/11, ώρα 11.00 και πέθανε αργότερα.
Παπαϊωάννου Δημήτριος, ετών 60, ιδιωτικός υπάλληλος.
Πέθανε από συγκοπή καρδίας εξαιτίας των αερίων.
Κολινιάτης Ευστάθιος, 47 ετών. Χτυπήθηκε στις 18.11.1973 από αστυνομικούς με συμπαγείς ράβδους, και υπέστη κρανιοεγκεφαλικές κακώσεις, συνεπεία των οποίων πέθανε στις 21.11.1973.
Αλέξανδρος Παπαθανασίου του Σπυρίδωνος, 59 ετών.
Στις 13.30 της 18.11.1973, βρέθηκε εν μέσω πυρών, προερχομένων από τους αστυνομικούς του Τμήματος, με αποτέλεσμα να πάθει συγκοπή. Μεταφέρθηκε στο Σταθμό Πρώτων Βοηθειών, όπου διαπιστώθηκε ο θάνατος του.
Μιχαήλ Σωκράτης, 57 ετών. Στις 16.11.1973, μεταξύ 21.00 και 22.30, προσβλήθηκε από δακρυγόνα αέρια που έριχνε η Αστυνομία κατά των διαδηλωτών. Μεταφέρθηκε ημιθανής στο Σταθμό Πρώτων Βοηθειών του Ε.Ε.Σ., όπου και πέθανε.
Κυριακόπουλος Δημήτριος του Αντωνίου, 35 ετών. Κατά τις βράδυνες ώρες της 16.11.1973 προσβλήθηκε από δακρυγόνα αέρια και στη συνέχεια κτυπήθηκε από αστυνομικούς με συμπαγείς ράβδους, συνεπεία των οποίων πέθανε, τρεις ημέρες αργότερα, στις 19.11.1973, ενώ μεταφερόταν στο Σταθμό Πρώτων Βοηθειών του Ε.Ε.Σ.
Μαρίνος Σπύρος του Διονυσίου, επονομαζόμενος Γεωργαράς, 31 ετών. Κατά τις βράδυνες ώρες της 16.11.1973, ενώ βρισκόταν στην περιοχή του Πολυτεχνείου, κτυπήθηκε από αστυνομικούς με συμπαγείς ράβδους, και υπέστη κρανιοε-γκεφαλικές κακώσεις. Μεταφέρθηκε στο Θεραπευτήριο Πεντέλης, όπου πέθανε τη Δευτέρα, 19.11.1973, από οξύ αγγειακό εγκεφαλικό επεισόδιο.
Μικρώνης Ιωάννης του Αγγέλου, 22 ετών, φοιτητής στο τμήμα Ηλεκτρολόγων Μηχανικών του Πανεπιστημίου Πατρών. Συμμετείχε στην κατάληψη του Πανεπιστημίου Πατρών. Κτυπήθηκε μετά τα γεγονότα, υπό συνθήκες που παραμένουν ακόμη αδιευκρίνιστες. Πέθανε στις 17.12.1973 στο Λαϊκό Νοσοκομείο Αθηνών, όπου νοσηλευόταν. Σύμφωνα με ορισμένες ενδείξεις, ο τραυματισμός του συνέβη στην Πάτρα, άλλες όμως πληροφορίες τον τοποθετούν στην Αθήνα. Η περίπτωση του παραμένει υπό έρευνα.
ΠΗΓΗ: “ΠΟΛΥΤΕΧΝΕΙΟ ’73, Εορταστική Ανθολογία” του Γιάννη Γιάννου, από τις εκδόσεις Gutenberg.
Οι αστυνομικοί ντύνονταν γιατροί και έμπαιναν στο Πολυτεχνείο για να κάνουν συλλήψεις
Το Σάββατο της 17ης Νοεμβρίου του 1973 η πόρτα του Πολυτεχνείο έπεσε από το τανκ της χούντας. «Αντί να την ανοίξουν με κλειδί που δεν το είχαν, την άνοιξαν με τη δύναμη του τανκ», υποστήριξε ο Στυλιανός Παττακός σε συνέντευξή του στη «Μηχανή του Χρόνου».
Λίγη ώρα μετά την εισβολή στο Πολυτεχνείο, η ανάγκη για ιατροφαρμακευτική περίθαλψη ήταν επιτακτική. Υπήρχαν πολλοί τραυματισμένοι φοιτητές που έπρεπε να δεχτούν τις πρώτες βοήθειες και να μεταφερθούν σε νοσοκομεία για να σωθεί η ζωή τους.
Οι αστυνομικοί εκμεταλλεύτηκαν την κατάσταση και ντύθηκαν γιατροί για να πλησιάσουν τους φοιτητές. Μόνο που αντί για ιατρική βοήθεια, τους περνούσαν χειροπέδες και τους χτυπούσαν ανελέητα. Γι΄ αυτό όταν προσπάθησαν οι αληθινοί γιατροί να επέμβουν, οι φοιτητές ήταν δύσπιστοι.
Δείτε στο βίντεο της «Μηχανής του Χρόνου» πώς οργανώθηκαν οι γιατροί και πώς έπεισαν τους φοιτητές για την πραγματική ιδιότητά τους.
Την ώρα που οι τραυματισμένοι φοιτητές προσπαθούσαν να ξεφύγουν, η χούντα κινηματογράφησε τη δική της εκδοχή για την κατάσταση που επικρατούσε στον χώρο του Πολυτεχνείου.
Όπως φαίνεται στα πλάνα, το καθεστώς είχε στείλει ασθενοφόρα και γιατρούς στο Πολυτεχνείο για να «σώσουν» τους φοιτητές, αλλά οι τραυματιοφορείς έβγαιναν από τον χώρο με άδεια τα φορεία καθώς φυσικά και «δεν υπήρχαν χτυπημένοι» φοιτητές. Αυτοί ήταν οι ισχυρισμοί των συνταγματαρχών στους οποίους έμειναν σταθεροί ακόμα και όταν πέρασαν χρόνια από τα γεγονότα του Πολυτεχνείου και είχαν ταυτοποιηθεί οι νεκροί.
«Δεν υπάρχει σκοτωμένος φοιτητής σε όλο το κράτος», αναφέρει ο Στυλιανός Παττακός.
