Πραγματοποιήθηκε η εκδήλωση που διοργάνωσε η ΚΟ Λασιθίου του ΚΚΕ, στην Ιεράπετρα, με θέμα «Στην εμπορευματοποίηση του νερού βρίσκεται η αιτία για τα προβλήματα άρδευσης και ύδρευσης της Ιεράπετρας» την Κυριακή 3 Νοεμβρίου στην αίθουσα του Δημοτικού Συμβουλίου με κεντρικό ομιλητή τον Βάγια Βάγια, στέλεχος του ΚΚΕ και μέλος της αντιπροσωπείας ΤΕΕ/ΤΑΚ. Στη σύσκεψη συμμετείχαν εκπρόσωποι από τοπικές κοινότητες, πολιτιστικούς συλλόγους και άλλους συνδικαλιστικούς και μαζικούς φορείς.
Ξεκινώντας την ομιλία του, ο Βάγιας Βάγιας, ανέφερε ότι «πολλοί είναι αυτοί που επικαλούνται τον μπαμπούλα τις κλιματικής αλλαγής, ότι δήθεν η ανομβρία, η έλλειψη βροχών, φταίει για την έλλειψη νερού την στιγμή που έχουν ήδη καταστρώσει σχέδια παραπέρα εμπορευματοποίησης του νερού, μέσα από νομοθετικές ρυθμίσεις και Ευρωπαϊκές Οδηγίες που διαφημίζουν εδώ στο Λασίθι, όπως για παράδειγμα το έργο «Λιμνοδεξαμενή Χοχλακίων Π.Ε.Λασιθίου και Συνοδά Έργα – Φράγμα Αγ. Ιωάννη Ιεράπετρας Π.Ε. Λασιθίου και Βασικά Έργα Αξιοποίησης Αρδευτικού Νερού», συνολικού προϋπολογισμού 74.5 εκ ευρώ που πήρε η ΓΕΚ ΤΕΡΝΑ. Έργα που δεν γίνονται προς όφελος του λαού και της αγροτιάς, αλλά προς όφελος επιχειρηματικών ομίλων, με τον λαό να διψάει και να χρυσοπληρώνει ακόμα και τις λίγες σταγόνες που θα πίνει ή θα χρησιμοποιεί στο χωράφι του.»
Ο εκπρόσωπος του ΚΚΕ τόνισε πως «η πολιτική που ακολουθεί η ΕΕ και τα κόμματα του κεφαλαίου (ΝΔ, ΠΑΣΟΚ, ΣΥΡΙΖΑ, Βελόπουλος κ.ά.) δεν εστιάζει στα τεχνικά έργα και τις πολιτικές εμπλουτισμού των υπογείων και επιγείων υδροφορέων ή στην αναγκαιότητα προστασίας των δασών που συμβάλλουν καθοριστικά στον εμπλουτισμό των υδροφορέων, αλλά αντιπαραθέτουν τεχνητά την προτεραιότητα της χρήσης του νερού για ύδρευση με τις χρήσεις του νερού σε κλάδους παραγωγής (π.χ. τροφίμων, ενέργειας), που είναι εξίσου απαραίτητοι για την κάλυψη κοινωνικών αναγκών». Τόνισε ότι «πρόκειται για μία αδιέξοδη διαχειριστική λογική που οδηγεί στην προστασία των σημερινών διαθέσιμων υδάτινων πόρων, οι οποίοι φθίνουν, ενώ ταυτόχρονα διευρύνονται οι κοινωνικές ανάγκες. Με το μανδύα της προστασίας του υδάτινου περιβάλλοντος και της καλής κατάστασης των υδατικών σωμάτων, μεθοδεύεται η αύξηση της τιμολόγησης του νερού, ιδιαίτερα στον αγροτικό τομέα και στη λαϊκή κατανάλωση, τι στιγμή που υπάρχουν τεχνολογίες και τεχνικές λύσεις που επιτρέπουν την εξοικονόμηση της κατανάλωσης νερού χωρίς την αλλαγή της τιμολογιακής πολιτικής και επιβάρυνση των λαϊκών στρωμάτων, όπως η τεχνική δυνατότητα ανακύκλωσης του χρησιμοποιημένου νερού με διαχωρισμό των χρήσεων του, τα συστήματα ελαχιστοποίησης της κατανάλωσης νερού οικιακής χρήσης, τα συστήματα περισυλλογής βρόχινου νερού, την αλλαγή μεθόδων άρδευσης, την επιδιόρθωση και συντήρηση του δικτύου διανομής, τα δασονομικά και τα φυτοτεχνικά έργα, τις δασώσεις και τις αναδασώσεις.»
Το στέλεχος του ΚΚΕ ανέδειξε με συγκεκριμένα παραδείγματα πως τα Σχέδια Διαχείρισης των Λεκάνων Απορροής Ποταμιών όλης της χώρας οδηγούν με μαθηματική ακρίβεια στην πλήρη εμπορευματοποίηση του νερού, φέρνοντας παραδείγματα από ΗΠΑ, Μ.Βρετανία, Γαλλία, Πορτογαλία, Αργεντινή, όπου υπήρξε εκτίναξη τιμών λαϊκής κατανάλωσης, επιδείνωση της κατάστασης των εργαζομένων του κλάδου, υποβάθμιση της ποιότητας του νερού και της επεξεργασίας λυμάτων, αθέτηση συμβατικών υποχρεώσεων των ομίλων για την συντήρηση και την επέκταση των δικτύων και εστίασε στο κατά πόσο υπάρχει όντως ανομβρία στην Κρήτη και στο Λασίθι. Τόνισε ότι «βάσει επίσημων στοιχείων του ΟΑΚ, με την αξιοποίηση γεωτρήσεων και επιφανειακών νερών η Κρήτη καταναλώνει περίπου 320εκ. κυβικά ετησίως, ωστόσο το διαθέσιμο υδατικό δυναμικό της φτάνει στα 7.7 δις κυβ. μέτρα τον χρόνο! Δηλαδή 24 φορές παραπάνω από το νερό που είτε υπάρχει υπόγεια, είτε πέφτει με την βροχούλα! Ακόμα και αν πάρουμε μια ξερή χρονιά ανομβρίας όπως το 1989-1990, το διαθέσιμο νερό ήταν στην Κρήτη 780 εκ. κυβικά μέτρα, δηλ., υπερκάλυπτε την κατανάλωση ενός χρόνου! Άλλωστε είναι χαρακτηριστικό πως βάσει των στοιχείων του Υπουργείου Περιβάλλοντος και Κλιματικής Αλλαγής, περίπου στη μισή Κρήτη βρέχει κατά μέσο όρο όσο βρέχει στην Ανατολική Πίνδο! Ενώ τέτοιο μέσο όρο έχουμε στους ορεινούς όγκους δυτικά της Ιεράπετρας, με το ίδιο το Υπουργείο να προβλέπει κίνδυνο πλημμυρικών φαινομένων σε Ιεράπετρα και Οροπέδιο Λασιθίου. Που πάνε λοιπόν όλα αυτά τα νερά και δεν έχουμε νερό; Βάση αποκαλυπτικών στοιχείων του ΟΑΚ, εκατομμύρια κυβικά νερού χάνονται λόγω του παλαιωμένου και φθαρμένου δικτύου. Χαρακτηριστικό είναι ότι για την ύδρευση της Κρήτης, ενώ αντλούνται 86 εκ. κυβικά νερό, μόλις τα 43 φτάνουν στις βρύσες! Αντίστοιχα, στο Λασίθι αντλούνται 12 εκ κυβικά, τα 6 φτάνουν στις βρύσες, ενώ συνολικά από τα 80 εκ. κυβικά χάνονται τα 10, δηλαδή απώλειες περίπου 12%. Αν στελεχώναμε τις υπηρεσίες, αν αγοράζαμε υλικά, αν διαμορφώναμε σχέδια παρακολούθησης δικτυών με σύγχρονες τεχνολογίες και προσωπικό; Αλλά κάτι τέτοιο θα σήμαινε κόστος και όχι κέρδος. Με την μέγιστη απόδοση των δικτύων φτάνοντας τις απώλειες κοντά στο “0” θα μπορούσε να εξοικονομηθεί τόσο νερό όσο οι ανάγκες υδροδότησης Ηρακλείου, Χανίων και Αγίου Νικολάου για έναν χρόνο!
Ο σχεδιασμός της κυβέρνησης της ΝΔ και της Περιφερειακής Αρχής Κρήτης (ΝΔ-ΠΑΣΟΚ) προφανώς είναι σύμφωνος με τα συμφέροντα των επιχειρηματικών ομίλων που θέλουν να βάλουν στο χέρι τους υδάτινους πόρους και εμείς να τους χρυσοπληρώνουμε. Σε αυτήν την λογική σχεδιάζουν την “ενιαία διαχείριση υδάτινων πόρων Κρήτης”, με εμπλοκή της Ολλανδικής εταιρείας που έχει “αναλάβει” την εκπόνηση του σχεδίου “ανασυγκρότησης” της Θεσσαλίας από τις καταστροφικές πλημμύρες, προοιωνίζει σχέδιο εκχώρησης του νερού σε ιδιωτικά συμφέροντα. (…) Το ΚΚΕ είναι αντίθετο με τη μεταβίβαση της αρμοδιότητας της διαχείρισης των υδάτινων πόρων από τους ΤΟΕΒ και ΓΟΕΒ σε ανώνυμες εταιρείες. Γιατί αυτό σημαίνει ότι η τιμή και η ποιότητα του νερού θα προσδιορίζονται από τους νόμους της αγοράς, οι οποίοι θα μετατρέψουν το νερό από κοινωνικό αγαθό σε εμπόρευμα. Όσο και να προσπαθούν τα αστικά κόμματα (ΝΔ, ΣΥΡΙΖΑ, ΠΑΣΟΚ κλπ) να κρύψουν τις ευθύνες τους, έχουν όλα συμβάλλει, το καθένα από το δικό του μετερίζι στη σημερινή κατάσταση που οδηγεί στην ιδιωτικοποίηση. Άλλωστε οι πολιτικές αυτές στηρίζονται σε Ευρωπαϊκές οδηγίες που όλοι τους έχουν ψηφίσει και υπηρετούν. Η μεταφορά της διαχείρισης του νερού σε Ανώνυμες Εταιρείες επιχειρείται σε συνέχεια της νομοθετικής ρύθμισης για μετατροπή της ΡΑΕ (Ρυθμιστική Αρχή Ενέργειας) σε ΡΑΑΕΥ (Ρυθμιστική Αρχή Αποβλήτων Ενέργειας & Υδάτων), δηλαδή μιας προπαρασκευαστικής ρύθμισης για την ιδιωτικοποίηση του νερού.
Οι σχετικά πρόσφατες εξελίξεις με την απένταξη των συμπληρωματικών έργων του φράγματος Μπραμιανών, των αντιπλημμυρικών έργων της Γρα Λυγιάς και του φράγματος Μύρτους από το Ταμείο Ανάκαμψης, έργα που χρησιμοποίησε η ΝΔ για να αρπάξει την ψήφο του Γεραπετρίτικου λαού είναι αποτέλεσμα των διαχρονικών Ευρωενωσιακών πολιτικών που κρίνουν ως “μη επιλέξιμα έργα” και ως “κόστος” αναγκαία αντιπλημμυρικά έργα και υποδομές, όπως μικρά φράγματα, λιμνοδεξαμενές, καλλιέργεια πηγών, κατασκευή δικτύων, προστασία υδροβιότοπων (π.χ. Μπραμιανά), μελέτες κλπ, που χρόνια τώρα ζητάνε ΤΟΕΒ και παραγωγοί. Για όλους αυτούς τους λόγους είναι ”στα κάγκελα” οι ΤΟΕΒ του Λασιθίου, βιοπαλαιστές αγρότες και κάτοικοι των χωριών του Λασιθίου. Η απουσία έργων ύδρευσης – άρδευσης δεν είναι παράληψη αλλά συνειδητή επιλογή. Με όσα συμβαίνουν, φουντώνουν οι δίκαιες διαμαρτυρίες από αγρότες που βλέπουν τα κόστη παραγωγής να εκτοξεύονται λόγω της έλλειψης έργων υποδομής που θα τους επέτρεπαν την ομαλή διαχείριση των καλλιεργειών τους. Λύση δεν αποτελούν ούτε οι προτάσεις της διεύθυνσης υδάτων που προσπαθούν να μπαλώσουν το πρόβλημα με περιοδικές διακοπές νερού, ούτε η ενίσχυση της “ανταγωνιστικότητας” προς τις μεγάλες πολυεθνικές και μονοπωλιακούς ομίλους και πολυεθνικές.»
Κλείνοντας την ομιλία του, ο Βάγιας Βάγιας τόνισε ότι «το ΚΚΕ είναι στο πλευρό των βιοπαλαιστών παραγωγών και των λαϊκών οικογενειών στην πάλη ενάντια στην ιδιωτικοποίηση και την εμπορευματοποίηση του νερού, στη δημιουργία Ανώνυμης Εταιρείας διαχείρισης των υδάτων και παράλληλα στηρίζει τις δίκαιες διεκδικήσεις για (α) την αναβάθμιση και στελέχωση των αρμόδιων υπηρεσιών για την απρόσκοπτη λειτουργία των ΤΟΕΒ με ευθύνη της κυβέρνησης και του κράτους, (β) τη διασφάλιση φθηνού και ποιοτικού νερού με την άμεση υλοποίηση των αναγκαίων έργων υποδομής για εξασφάλιση της επάρκειας του νερού για ύδρευση/άρδευση, χωρίς χαράτσια στην αγροτική παραγωγή, (γ) μείωση των τιμολογίων για τους βιοπαλαιστές παραγωγούς, (δ) καμία υπερτιμολόγηση σε καλοκαιρινές καλλιέργειες, καμία αφαίρεση ρολογιού σε χωράφι και καμία διακοπή νερού σε λαϊκό νοικοκυριό! Μοναδική απάντηση σε αυτή την κατάσταση είναι η οργανωμένη πάλη του λαού και των βιοπαλαιστών αγροτών για μείωση του κόστους παραγωγής, εγγυημένες τιμές στα αγροτικά προϊόντα, για νερό κοινωνικό αγαθό κι όχι εμπόρευμα, χωρίς αυταπάτες για σωτήρες και “λύσεις” σε υπουργικά γραφεία πίσω από κλειστές πόρτες».
Μετά την ολοκλήρωση της κεντρικής ομιλίας, τον λόγο πήρε ο Νίκος Κυφωνίδης, βιολόγος, που εστίασε στην κατάσταση στην περιοχή της Ιεράπετρας αναφέροντας χαρακτηριστικά ότι «… η λειψυδρία δεν είναι φυσικό φαινόμενο όπως θέλουν πολλοί να εμφανίζουν αλλά το αποτέλεσμα της διαχείρισης που κάναμε στα αποθέματα νερού που είχαμε στη διάθεσή μας» και αναφερόμενος στις άμεσες ενέργειες που πρέπει να γίνουν, έφερε παραδείγματα από την Ιεράπετρα, όπως το Φράγμα του Αγίου Ιωάννη με ΣΔΙΤ όπου όπως τόνισε «… ο ιδιώτης που θα βάλει τα λεφτά του, πώς θα τα πάρει πίσω; Πουλώντας το νερό στους αγρότες και στα ξενοδοχεία της περιοχής. Και ποιος εξασφαλίζει ότι μελλοντικά οι βροχές θα είναι ικανοποιητικές και θα γεμίζει το φράγμα που θα κατασκευαστεί; Βλέπουμε τα προβλήματα με το Φράγμα της Φανερωμένης και με το Φράγμα του Αποσελέμη. Βλέπουμε τα συμπληρωματικά του φράγματος των Μπραμιανών. Ποιος εξασφαλίζει ότι θα υπάρχει νερό για να μεταφέρεται στον ταμιευτήρα; Προωθείται από την κυβέρνηση η ενιαία διαχείριση. Για ποιο λόγο; Με ποιον τρόπο; Το πολιτικό σύστημα εργαλειοποιεί τα προβλήματα που εμφανίζονται εξαιτίας της λειψυδρίας και προωθεί την ακόμη μεγαλύτερη εμπορευματοποίηση του νερού. Τα συστημικά κόμματα δεν ενδιαφέρονται για τις ανάγκες της κοινωνίας και των διάφορων επαγγελματικών ομάδων, ενδιαφέρονται για τα κέρδη των επιχειρηματικών ομίλων. Είναι χρέος όλων μας να σταθούμε απέναντι σε όλες αυτές τις μεθοδεύσεις. Το νερό είναι κοινωνικό αγαθό και η ευθύνη της πολιτείας είναι να παρέχει επαρκείς και ασφαλείς ποσότητες για όλους.»
Στη συνέχεια ακολούθησε πλούσια συζήτηση γύρω από τα μεγάλα προβλήματα που αντιμετωπίζει ο λαός της Ιεράπετρας και αφορούν τόσο τις συνεχείς διακοπές νερού, τις υπέρογκες τιμολογήσεις και τους φουσκωμένους λογαριασμούς όσο και την ανάγκη ανανέωσης του πεπαλαιωμένου δικτύου ύδρευσης και άρδευσης.
