Ανακοίνωση της «Λαϊκής Συσπείρωσης» σχετικά με τη συζήτηση της Επερώτησης που κατέθεσε στο περιφερειακό συμβούλιο Κρήτης για το οξυμένο πρόβλημα λαϊκής στέγης στην Κρήτη
Στο οξυμένο στεγαστικό πρόβλημα φοιτητών και εργαζόμενων στην Κρήτη, αναφέρθηκε ο Αλέκος Μαρινάκης, στο πρόσφατο περιφερειακό συμβούλιο, κατά τη συζήτηση της σχετικής Επερώτησης της «Λαϊκής Συσπείρωσης» Κρήτης.
Ειδικότερα, ο επικεφαλής της «Λαϊκής Συσπείρωσης» Κρήτης τόνισε ότι το πρόβλημα της στέγης που αποτελεί ανυπέρβλητο εμπόδιο για τις σπουδές των φοιτητών και για την αξιοπρεπή, οικονομικά βιώσιμη διαμονή των εργαζόμενων στην Κρήτη, δεν προέκυψε από το «πουθενά».
Εξαιτίας της αντιλαϊκής πολιτικής όλων των κυβερνήσεων οι Φοιτητικές εστίες καλύπτουν λιγότερο από το 7% των αναγκών, το στεγαστικό επίδομα αφορά ελάχιστους φοιτητές και δεν ξεπερνά τα 125€ το μήνα, όταν τα ενοίκια φτάνουν τα 400-500 ευρώ ακόμα και για γκαρσονιέρα, ενώ ακίνητα των ΑΕΙ προορίζονται για εμπορική και επιχειρηματική αξιοποίηση και όχι για την κάλυψη των αναγκών των φοιτητών τους. Όσο για τη δημιουργία φοιτητικών εστιών στην Κρήτη μέσω ΣΔΙΤ, αυτό μεταφράζεται σε επιπλέον οικονομική επιβάρυνση των φοιτητών και των οικογενειών τους είτε απευθείας, μέσω ενοικίου, είτε έμμεσα, μέσω της φορολογίας, αφού ο επιχειρηματίας-επενδυτής αναλαμβάνει την εκμετάλλευση των εστιών, ώστε να επιτύχει την απόσβεση και την επιθυμητή απόδοση των κεφαλαίων που επένδυσε στο έργο.
Όλες οι κυβερνήσεις και τα κόμματα του κεφαλαίου έχουν ευθύνη για τη λαϊκή στέγη, υπογράμμισε ο Αλέκος Μαρινάκης. Κατάργησαν, με απόφαση της κυβέρνησης ΠΑΣΟΚ, ΝΔ και του ακροδεξιού ΛΑ.Ο.Σ., υλοποιώντας το 2ο μνημόνιο, τον Οργανισμό Εργατικής Κατοικίας (ΟΕΚ), ο οποίος συνέβαλε ως έναν βαθμό στο να αυξηθεί η ιδιοκατοίκηση στα φτωχότερα εργατικά στρώματα, με κονδύλια που προέρχονταν, βέβαια, από τις εισφορές των εργαζομένων. Χαντάκωσαν τον λαό με τον ΕΝΦΙΑ και τους άλλους «πράσινους» φόρους.
Έσφιξαν τη θηλιά των πλειστηριασμών σε εκατομμύρια λαϊκά νοικοκυριά για να σώσουν τις τράπεζες από τα «κόκκινα» δάνεια. Για την ιστορία: ΝΔ, ΣΥΡΙΖΑ και ΠΑΣΟΚ, ακολουθώντας τις ευρωενωσιακές οδηγίες, δημιούργησαν το νομοθετικό πλαίσιο πάνω στο οποίο πατούν τα κοράκια των τραπεζών, των funds και των servicers. Η κυβέρνηση του ΣΥΡΙΖΑ επέτρεψε στα funds να πάρουν τα «κόκκινα» δάνεια, θεσμοθέτησε τους ηλεκτρονικούς πλειστηριασμούς και χαρακτήρισε ως «ιδιώνυμο» τον αγώνα ενάντια στους πλειστηριασμούς. Στη συνέχεια η κυβέρνηση της ΝΔ ήταν αυτή που έφερε τον νέο Πτωχευτικό Κώδικα. Απέναντι σε αυτή τη βαρβαρότητα, ξεδιπλώνεται η εργατική και λαϊκή δράση και αλληλεγγύη, που είναι ο μόνος παράγοντας που έχει αποδειχθεί ότι μπορεί να βάλει φρένο.
Κατάντησαν φιλοδωρήματα τα μεροκάματα, με αποτέλεσμα το 60% του μισθού κατά μέσο όρο να πηγαίνει στα πανάκριβα ενοίκια.
Η υποκρισία και η κοροϊδία των αστικών κομμάτων για τη λαϊκή στέγη ξεχειλίζει από τα μπατζάκια τους. Το ίδιο συμβαίνει και με τους εκλεγμένους τους στην περιφερειακή διοίκηση.
Η περιφερειακή αρχή, όχι μόνο κατά τη συζήτηση της Επερώτησης, αλλά διαχρονικά, δεν έχει καν διατυπώσει την όποια διεκδίκηση για τη λαϊκή και φοιτητική στέγη στην Κρήτη. Αντίθετα:
Προτεραιότητά της είναι η προώθηση της τουριστικής ανάπτυξης, ο σχεδιασμός του κεφαλαίου για μετατροπή της Κρήτης σε διεθνή προορισμό για «υψηλού επιπέδου» τουρισμό, με την προσέλκυση εγχώριων και ξένων κεφαλαίων, που μεταφράζεται σε νέες επενδύσεις ακινήτων (real estate), στην εκτόξευση των βραχυχρόνιων μισθώσεων (τύπου Airbnb), εκτοξεύοντας περαιτέρω τις τιμές.
Καμία διεκδίκηση ή απαίτηση δεν έχει από το κεντρικό κράτος ενάντια στη βαρβαρότητα των πλειστηριασμών των σπιτιών των λαϊκών οικογενειών, από τους οποίους δε γλίτωσαν ούτε οι σεισμόπληκτοι στο Αρκαλοχώρι, που βλέπουν τους κόπους μιας ζωής να περνάνε στις τράπεζες, όπως και της επαγγελματικής στέγης των αυτοαπασχολουμένων.
Η περιφερειακή αρχή δε διεκδικεί για τα δημόσια κτίρια (πχ πρώην Ψυχιατρείο στα Χανιά, κλπ), τα οποία καταρρέουν, αντί να αξιοποιούνται για τη στέγαση εκπαιδευτικών, υγειονομικού προσωπικού και άλλων εργαζομένων, με κρατική ευθύνη και χρηματοδότηση, χωρίς ΣΔΙΤ, χωρίς να παραχωρούνται σε αναδόχους ομίλους για δεκαετίες. Όχι μόνο δε διεκδικεί, αλλά και συναινεί στην ιδιωτικοποίηση της λαϊκής περιουσίας πχ η πρώην βάση Γουρνών που παραδόθηκε στους ομίλους για casino …
Καμία διεκδίκηση για επανασύσταση του ΟΕΚ και ενίσχυση του αποκλειστικά κρατικού κατασκευαστικού προγράμματος, αξιοποίηση των αποθεματικών του και της μεγάλης ακίνητης περιουσίας του με επίκεντρο τις ανάγκες των εργαζομένων.
Καμία συστράτευση με τους αγώνες και τα αιτήματα μαζικών φορέων, ΕΛΜΕ, ΣΕΠΕ, Φοιτητών, Γιατρών, κλπ.
Δεν παρέχει η ίδια -αντί για τις παρασιτικές δαπάνες προβολής για τους μεγαλοξενοδόχους που δίνει γενναιόδωρα- και δε διεκδικεί από την κυβέρνηση επίδομα στέγασης τουλάχιστον 300 ευρώ και σίτισης σε νεοδιόριστους και αναπληρωτές εκπαιδευτικούς και υγειονομικούς και επίδομα ενοικίου για εργαζόμενους της Περιφέρειας.
Καμία διεκδίκηση – παρά τις κούφιες υποσχέσεις- για μείωση του κόστους μετακίνησης των φοιτητών, για να γίνουν οι απαραίτητες παρεμβάσεις στις υπάρχουσες εστίες για τη βελτίωση των υποδομών. Για πλαφόν στα φοιτητικά ενοίκια και επιδότηση 300 ευρώ το μήνα σε κάθε φοιτητή που σπουδάζει μακριά από το τόπο κατοικίας του. Για να αξιοποιηθούν, με ευθύνη του κράτους, διαμερίσματα, ξενοδοχεία, για δωρεάν στέγαση, ώστε να μη μείνει κανένας φοιτητής που το έχει ανάγκη χωρίς στέγη.
Επιπλέον, η «πράσινη μετάβαση» της ΕΕ, που στηρίζει η περιφερειακή αρχή, επιβάλλει ενεργειακά αναβαθμισμένες παλαιότερες κατοικίες και νέες «πράσινες» και «έξυπνες» κατασκευές, που -σε συνδυασμό με το πανάκριβο «πράσινο» ρεύμα- κάνουν αβάσταχτο το κόστος στέγασης.
Για τη «Λαϊκή Συσπείρωση» Κρήτης η κάλυψη των στεγαστικών αναγκών των εργατικών-λαϊκών οικογενειών, των παιδιών μας που σπουδάζουν, των νέων ζευγαριών, είναι δικαίωμα του λαού. Δεν μπορεί να «κόβεται και να ράβεται» στις εξαγγελίες της εκάστοτε κυβέρνησης, που έχει πάντα στο βλέμμα της πως θα εξασφαλίσει τους όρους και τις προϋποθέσεις της κερδοφορίας των μεγαλοκατασκευαστών, των εμποροσπιτάδων, των τραπεζιτών.
Ο λαός να μη συμβιβάζεται με τα ψίχουλα! Να διεκδικήσει με τον αγώνα του την κάλυψη της στέγης και των στεγαστικών λαϊκών αναγκών με ευθύνη του κράτους.
