Να μετατραπούν όλες οι συμβάσεις που καλύπτουν πάγιες και διαρκείς ανάγκες στον τομέα της Καθαριότητας στον Δήμο Ηρακλείου από ορισμένου σε αορίστου χρόνου, καθώς και να ανανεωθεί όπου χρειάζεται ο μηχανοκίνητος στόλος υπηρεσίας και να δοθεί ο απαραίτητος εξοπλισμός που έχουν ανάγκη οι εργαζόμενοι ζήτησε ο Μανώλης Συντυχάκης, βουλευτής του ΚΚΕ, μιλώντας στο πλαίσιο συζήτησης σχετικής Επίκαιρης Ερώτησης του ΚΚΕ στην Ολομέλεια της Βουλής.
Ο Μ. Συντυχάκης ανέδειξε τις τεράστιες ευθύνες της κυβέρνησης που με την πολιτική της υποστελέχωσης που υλοποιεί στους δήμους οδήγησε η αποκομιδή των απορριμμάτων να γίνεται εκ περιτροπής στον Δήμο Ηρακλείου, ακριβώς λόγω της έλλειψης προσωπικού. Εξήγησε ότι αυτή τη στιγμή ο τομέας της Καθαριότητας του δήμου λειτουργεί με μόλις το 40% του δυναμικού. Τόνισε πως το ζήτημα που προέκυψε «δεν είναι αιφνίδιο – έκτακτο, αφού είναι γνωστή η “ημερομηνία λήξης” των συμβασιούχων και ο αριθμός των απαραίτητων ημερών άδειας των εργαζομένων, ούτε λύνεται με τις γνωστές αντεργατικές – αντιλαϊκές “συνταγές” της ανακύκλωσης της ανεργίας!».
Σημείωσε ότι 86 εργαζόμενοι με 8μηνες συμβάσεις ΑΣΕΠ εδώ και χρόνια παραμένουν στη θέση τους με προσωρινή διαταγή μέχρι το τέλος Οκτώβρη, οπότε αναμένεται να εκδοθεί η απόφαση των ασφαλιστικών μέτρων που κατέθεσαν. Ταυτόχρονα, 43 συμβασιούχοι εργαζόμενοι παραμένουν με παράταση έως 11/1/2025, με τον Μ. Συντυχάκη να υπογραμμίζει ότι σε λίγο θα καλύπτεται το 30% και ίσως και λιγότερο του δυναμικού.
«Η υποστελέχωση της υπηρεσίας καθαριότητας στον δήμο Ηρακλείου, αποτέλεσμα της πολιτικής που ασκείται διαχρονικά από τις κυβερνήσεις και εφαρμόζεται από τις δημοτικές αρχές, δεν έχει επιπτώσεις μόνο για τη δημόσια υγεία, αλλά και τους ίδιους τους εργαζόμενους, με συνέπεια την εργασιακή εξάντληση, που μεγεθύνει τον κίνδυνο εργατικών ατυχημάτων», ανέφερε χαρακτηριστικά, αποκαλύπτοντας ότι παίρνουν ρεπό κάθε 10 ή 15 μέρες, με αποτέλεσμα να δουλεύουν συνεχόμενα σαββατοκύριακα. Ειδική αναφορά έκανε και στα προβλήματα που προκύπτουν με τη συντήρηση του στόλου των οχημάτων, την έλλειψη ανταλλακτικών των απορριμματοφόρων και τη δυσκολία έγκαιρης έγκρισης προμήθειάς τους από τον δήμο, όπως καταγγέλλουν οι ίδιοι οι εργαζόμενοι, θέμα σημαντικό για την ασφάλειά τους.
«Η κατάσταση με την αποκομιδή στον Δήμο Ηρακλείου είναι απαράδεκτη, παρά τις ιδιαίτερα φιλότιμες προσπάθειες του προσωπικού, με σοβαρούς τους ενδεχόμενους κινδύνους στην υγεία των δημοτών, που πληρώνουν και το “μάρμαρο” της ανταποδοτικότητας. Πρόκειται για προδιαγεγραμμένο έγκλημα, που προλειαίνει το έδαφος για την ιδιωτικοποίηση και την κερδοφορία των επιχειρηματικών ομίλων, σε βάρος του λαού του Ηρακλείου», σημείωσε χαρακτηριστικά.
Στη συνέχεια, η υφυπουργός Εσωτερικών Βιβή Χαραλαμπογιάννη, απαντώντας στην Επίκαιρη Ερώτηση του ΚΚΕ, έκλεισε σε όλες τις πτώσεις τη λέξη «ανταποδοτικότητα», ομολογώντας ότι με αυτό το κριτήριο γίνονται και οι προσλήψεις στους δήμους και όχι με βάση την κάλυψη των αναγκών. Όπως είπε, τα υπουργεία Εσωτερικών και Οικονομικών εξετάζουν τα αιτήματα για προσλήψεις «λαμβάνοντας υπόψη τις προτεραιότητες, τις στρατηγικές επιλογές για το ανθρώπινο δυναμικό και τους δημοσιονομικούς περιορισμούς» και πως ειδικά το υπουργείο Εσωτερικών ενισχύει με νέο προσωπικό τις υπηρεσίες «ανταποδοτικού χαρακτήρα», δηλαδή όταν οι δήμοι τεκμηριώνουν «ότι αφορά ανταποδοτική υπηρεσία, τα ανταποδοτικά τέλη δύνανται να καλύψουν τη μισθοδοσία και οι ειδικότητες είναι ανταποδοτικού χαρακτήρα». Μάλιστα, στη δευτερολογία της δήλωσε κυνικά: «Τόσα αντέχει η τσέπη του δήμου, αυτές τις ανταποδοτικές υπηρεσίες παρέχει».
Για τον Δήμο Ηρακλείου εμφάνισε μια ειδυλλιακή εικόνα, υποστηρίζοντας πως ο δήμος απορροφά πάνω από το 20% των προσλήψεων και ότι σε σχέση με άλλες υπηρεσίες του είναι καλύτερο το ποσοστό στελέχωσης της Καθαριότητας. Ανέφερε ότι αναμένεται 87% πληρότητα στον δήμο και ότι θα δοθεί κονδύλι και για την υλικοτεχνική υποδομή. Παίζοντας με τις λέξεις αναφορικά με τις συμβάσεις ορισμένου χρόνου, είπε ότι δεν πρόκειται για «απόλυση», αλλά για «λήξη σύμβασης» και για να υποστηρίξει ακόμα περισσότερο την αντιλαϊκή πολιτική που υλοποιεί η ίδια και η κυβέρνησή της, επικαλέστηκε ότι το Σύνταγμα απαγορεύει μονιμοποίηση του προσωπικού.
Κατά τη δευτερολογία του, ο Μ. Συντυχάκης τόνισε ότι οι προσλήψεις γίνονται βάσει της λογικής «κόστους-οφέλους», ενώ κάλεσε την υφυπουργό να είναι πιο αντικειμενική και προσγειωμένη, όταν αναφέρεται σε τόσο κρίσιμους και νευραλγικούς τομείς της Τοπικής Διοίκησης, όπως η Καθαριότητα. Στάθηκε στο γεγονός ότι το υπουργείο εγκρίνει το 100% των προτάσεων των δήμων, όταν αυτές αφορούν ανταποδοτικές υπηρεσίες: «Δηλαδή ο δήμος καλείται να αυξήσει τα δημοτικά τέλη για να ανταποκρίνεται στη μισθοδοσία των υπαλλήλων». Μάλιστα για τις 44 εγκρίσεις που ανέφερε η υφυπουργός, ο Μ. Συντυχάκης καυτηρίασε το γεγονός ότι παρουσίαζε τη συγκεκριμένη κίνηση ως κάτι σπουδαίο, υπενθυμίζοντάς της, παράλληλα, ότι δεν έχουν πιάσει ακόμα δουλειά.
Ανέδειξε ότι είναι αναγκαία η μονιμοποίηση των συμβασιούχων, προκειμένου να εξασφαλίζεται η απρόσκοπτη λειτουργία με βάση τις αυξημένες ανάγκες που έχει ο Δήμος Ηρακλείου, ενώ υπενθύμισε ακόμα ότι η εκδίκαση των ασφαλιστικών τους μέτρων στα τέλη του Οκτώβρη θα γίνει «κάτω από τη σκανδαλώδη πίεση της κυβέρνησης τους Πρωτοδίκες να παίρνουν αρνητικές αποφάσεις» για τέτοιες υποθέσεις, σύμφωνα και με καταγγελίες των ίδιων των πρωτοδικών: «Μετά λέτε ότι δεν κάνετε παρεμβάσεις στη δικαιοσύνη, βεβαίως και κάνετε, αφού είναι δική σας, προσπαθείτε να την ελέγξετε με τον έναν ή τον άλλον τρόπο». Μίλησε ειδικά για τα σοβαρά προβλήματα που δημιουργούνται με την αποχώρηση των συμβασιούχων τόσο στη λειτουργία των υπηρεσιών καθαριότητας των δήμων, όσο σε σχέση με την επιβίωσή τους, ιδιαίτερα σε συνθήκες ακρίβειας και φτώχειας.
Ο Μ. Συντυχάκης έκανε λόγο για την εργασιακή ομηρία που βιώνουν χρόνια οι εργαζόμενοι, με την απειλή της απόλυσης να πλανάται πάνω από το κεφάλι τους, στα πλαίσια των ελαστικών εργασιακών σχέσεων που επιβάλλει η ΕΕ και έχουν υπηρετήσει όλες οι κυβερνήσεις για να εξασφαλίζεται φθηνό εργατικό δυναμικό. Στηλίτευσε το γεγονός ότι με την πολιτική της η κυβέρνηση οδηγεί στην ιδιωτικοποίηση της Καθαριότητας, παραδίδοντάς την σε εργολάβους, καθώς πρόκειται για έναν τομέα-«χρυσωρυχείο», για χάρη του οποίου σφάζουν μεταξύ τους οι εταιρείες ποια θα τον πρωτοαναλάβει.