Η προ ημερησίας τοποθέτηση της επικεφαλής της αξιωματικής αντιπολίτευσης, Κατερίνας Μανιμανάκη, στον Δήμο Χανίων στη χθεσινή συνεδρίαση του ΔΣ για την οδική ασφάλεια:
Κύριε πρόεδρε,
εκ μέρους όλης της παράταξης «Όνειρο είναι τα Χανιά» εκφράζω τα ειλικρινή μου συλλυπητήρια στις οικογένειες των τριών παιδιών του Θοδωρή, του Νικόλα και του Αλέξανδρου, που με τόσο άδικο τρόπο έφυγαν από κοντά τους.
Όσα λόγια κι αν πούμε όσες «μυσταγωγίες και προσευχές» κι αν τους αφιερώσουμε, οι οικογένειες αυτές βυθίστηκαν στην οδύνη για πάντα, μαζί με τόσες άλλες οικογένειες και δεν μας ακούνε πια.
Δεν μας ακούει κανείς, αγαπητό δημοτικό συμβούλιο, γιατί απλά αποτύχαμε ως μέλη αυτής της κοινωνίας να προστατεύσουμε το πολυτιμότερο αγαθό που λέγεται ζωή.
Ευχή όλων μας, η Μαίρη να μείνει μαζί μας.
Στην προηγούμενη συνεδρίαση του δημοτικού συμβουλίου τοποθετήθηκα για τον δρόμο Ελευθερίου Βενιζέλου, τον κεντρικό δρόμο των Κουνουπιδιανών και για την ανάγκη περαίωσης αυτού του έργου για να μη χαθούν κι άλλες ανθρώπινες ζωές.
Το ερώτημα που δεν έλαβε απάντηση ήταν τι πίεση έχει ασκήσει ο Δήμος προς την Περιφέρεια γι’ αυτόν τον δρόμο καρμανιόλα; Δύο μελέτες κι ακόμα να υλοποιηθούν.
Την επόμενη μέρα, που και εγώ παραλίγο να εμπλακώ σε ατύχημα από κάποιον ασυνείδητο οδηγό, συνεργείο του Δήμου έβαφε τις διαβάσεις έξω από το Πολυκλαδικό και το Πολυτεχνείο.
Σήμερα δεν θα ήθελα να μιλώ ως δημοτικός σύμβουλος ή ως επικεφαλής της αξιωματικής αντιπολίτευσης αλλά θα ήθελα να μιλώ με την ιδιότητα της γιατρού και διευθύντριας της Ορθοπεδικής Κλινικής του Νοσοκομείου Χανίων. Οι εικόνες κλείνοντας τα μάτια μου κάθε βράδυ, είναι εικόνες φρίκης. Εικόνες της καθημερινότητας μας που συσσωρεύονται και, αν μπορούσα εδώ μέσα, θα ήθελα να κραυγάσω με τον ίδιο τρόπο που κραυγάζει κάθε μάνα, κάθε πατέρας, κάθε αδερφός και φίλος στο άκουσμα του θανάτου.
Και μη ξεχνάμε πόσοι συνάνθρωποι μας υποφέρουν με βαρύτατα τραύματα που πολλές φορές τους ακολουθούν σε όλη τους τη ζωή.
Η δίκη μου ζωή όπως και των υπολοίπων συναδέλφων γιατρών αυτού του δημοτικού συμβουλίου, είναι αφιερωμένη σε αυτούς τους ανθρώπους, που με τη συμβολή μας καταφέρνουν να επιστρέψουν στις οικογένειες τους και για εμάς αυτή είναι η μοναδική δικαίωση που μας έχει απομείνει ως λειτουργών υγείας.
Η λέξη ΒΟΑΚ πια ηχεί σαν εφιάλτης.
Κύριε πρόεδρε,
αυτό το δημοτικό συμβούλιο σήμερα ενωμένο και όλο μαζί οφείλει να δράσει, με κάθε τρόπο, με ό,τι δυνάμεις γνώσεις, γνωριμίες έχει ο καθένας και η καθεμία από εμάς.
Προτείνουμε λοιπόν:
1. Σύσταση διαρκούς επιτροπής αιρετών και ειδικών εμπειρογνωμόνων στην τοπική αυτοδιοίκηση για την παρακολούθηση και προώθηση της οδικής ασφάλειας. Ανάπτυξη δημοτικού παρατηρητηρίου για την οδική ασφάλεια.
2. Σύσκεψη επιστημονικών φορέων που ασχολούνται με την οδική ασφάλεια για να μας προτείνουν συγκεκριμένες δράσεις με τις οποίες η τοπική αυτοδιοίκηση μπορεί να προωθήσει την οδική ασφάλεια στον Δήμο μας.
3. Ενίσχυση της παρουσίας της Τροχαίας ιδιαίτερα στα επικίνδυνα σημεία του Βόρειου Οδικού Άξονα και έλεγχο παραβάσεων ταχύτητας και οδήγησης υπό την επήρεια αλκοόλ.
4. Αυξημένους ελέγχους από το Σώμα Επιθεώρησης Εργασίας (ωράρια εργασίας – εργασία ανηλίκων).
5. Άμεση επικαιροποίηση και εκτέλεση της μελέτης 2016-2021 οδικής ασφάλειας από τον ΟΑΚ. Με προτεραιοποίηση των επικίνδυνων σημείων στο ΒΟΑΚ και τον σχεδιασμό προσωρινών μέτρων μείωσης της επικινδυνότητας έως την ολοκλήρωση των έργων στο οδικό δίκτυο. Η μελέτη θα πρέπει να λάβει υπόψη την επιβάρυνση που προκαλεί στην οδική ασφάλεια η αυξημένη παρουσία τουριστών την καλοκαιρινή περίοδο.
6. Επικαιροποίηση της μελέτης που ανέλαβε η MRSH για τον ΒΟΑΚ [makeroadssafehellas.gr] πριν μια δεκαετία, με την εφαρμογή διεθνών πρωτοκόλλων εκτίμησης επικινδυνότητας της υποδομής – τα οποία δεν αξιοποιήθηκαν.
7. Εκπαιδευτικά προγράμματα στα σχολεία σε συνεργασία με εκπαιδευτικούς, επιστημονικούς φορείς και τους συλλόγους γονέων με ταυτόχρονη εντατική ενεργοποίηση των δύο πάρκων οδηγικής αγωγής του Δήμου μας, στο Καμπάνι Ακρωτηρίου και στο πάρκο Ανδρέα Γεωργιάδη στο Φράγκικο νεκροταφείο που βρίσκεται σε άθλια κατάσταση.
Άλλος χρόνος δεν υπάρχει από εμάς γιατί είναι βέβαιο ότι θα σταματήσει σύντομα για κάποιον άλλο συνάνθρωπο μας.
