Ο τεράστιος Μίλτος Τεντόγλου στέφθηκε «χρυσός» Ολυμπιονίκης στο Παρίσι, κατακτώντας το δεύτερο διαδοχικό χρυσό του -μετά και εκείνο του Τόκιο- στη διοργάνωση και με απλά λόγια έγραψε ιστορία.
Δείτε επίσης: Ένας μύθος του παγκόσμιου αθλητισμού: Χρυσός Ολυμπιονίκης και πάλι ο Μίλτος Τεντόγλου!
Ο ίδιος σχολιάζοντας το αποτέλεσμα του τελικού και την επίδοσή του, προχώρησε για ακόμα μια φορά σε απίθανες δηλώσεις που δείχνουν το πόσο προσγειωμένος είναι, παρά τα όσα έχει κατορθώσει και αποδεικνύουν γιατί έχει μπει στις καρδιές όλων των Ελλήνων.
«Χαίρομαι πάρα πολύ γι’ αυτό που κατάφερα. Ήθελα να κάνω κάτι παραπάνω. Σαν επίδοση κάτι μου έλειπε. Στο τέλος ξεκίνησα να ξυπνάω. Στο 5ο άλμα ήταν πολύ καλό άλμα, με πάτημα πίσω. Στο 6ο άλμα πήγαμε να το ρισκάρουμε, να πατήσω οριακά» είπε ο χρυσός Ολυμπιονίκης και πρόσθεσε ότι:
«Από επίδοση ήθελα να κάνω κάτι παραπάνω. Για μένα, για να το ευχαριστηθώ περισσότερο. Το 8.34μ μου έβαλε πίεση, γι’ αυτό και απάντησα αμέσως με 8.48μ. Μου έβαλε πίεση και ο Πίνοκ στη συνέχεια. Δεν σταμάτησα να προσπαθώ μέσα στον αγώνα».
Για το γεγονός ότι πήρε το δεύτερο συνεχόμενο χρυσό, είπε ότι «σίγουρα μου λέει πολλά. Για μένα στους Ολυμπιακούς Αγώνες πρέπει να είσαι και λίγο τυχερός για να το πετύχεις. Υπάρχουν αθλητές όπως ο Φίλιπς και ο Πεντρόσο που δεν ήταν τυχεροί. Κάποιοι τραυματίστηκαν γιατί είναι κάθε τέσσερα χρόνια αυτή η διοργάνωση. Μετράει πάρα πολύ. Εγώ έχω τον δικό μου τρόπο. Είμαι ήσυχο άτομο, δεν κάνω πολλά πράγματα πριν τον αγώνα. Σκέφτομαι πολλά όμως. Τι ακριβώς θα κάνω, το χειρότερο δυνατό σενάριο».
Παράλληλα έστειλε ένα μεγάλο ευχαριστώ στους Έλληνες και σε όλους όσους τον στήριξαν. «Ευχαριστώ πάρα πολύ! Έβλεπα στα social media πολλά για μένα και την στήριξή τους. Τους ευχαριστώ πολύ. Ελπίζω να τους έκανα έστω και λίγο περήφανους, να τους έκαναν να γελάσουν έστω και λίγο. Καλή επιτυχία και στ’ άλλα τα παιδιά» είπε.
«Του είπα “δεν ήμουν καλός”. Μου είπε “δεν πειράζει, το πήραμε”. Πάντα υπάρχει καλύτερο. Κάθε στάδιο, κάθε αγώνας είναι διαφορετικό. Το 8.48μ. εν τέλει είναι καλό» ανέφερε τέλος για τον προπονητή του και την αγκαλιά που αντάλλαξαν.
