Επερώτηση για να συζητηθεί στο περιφερειακό συμβούλιο Κρήτης στις 25 Ιουλίου κατέθεσε η Λαϊκή Συσπείρωση, σχετικά με το οξυμένο ζήτημα της σχολικής στέγης και τις ευθύνες της Περιφέρειας.
Στην επερώτηση αναφέρεται:
Για το οξυμένο ζήτημα της σχολικής στέγης και τις ευθύνες της περιφέρειας.
Σε όλη την Κρήτη, Σύλλογοι Γονέων και εκπαιδευτικών, όπως και το μαθητικό κίνημα, εκφράζουν την αγωνία τους για την κατάσταση στα σχολεία και διεκδικούν σύγχρονη και ασφαλή σχολική στέγη, με όλες τις αναγκαίες υποδομές για τα παιδιά και τους εκπαιδευτικούς, ως ζήτημα ζωτικής σημασίας για το δικαίωμα στη μόρφωση.
Τα προβλήματα στη σχολική στέγη είναι γνωστά, αφορούν στα γερασμένα σχολικά κτίρια όλων των βαθμίδων στην Κρήτη, σε κτίρια χωρίς την απαραίτητη αντισεισμική θωράκιση, στις τεράστιες ελλείψεις κτιρίων και αιθουσών και το αίσχος των προκάτ, στις ακατάλληλες ενοικιαζόμενες αίθουσες κυρίως στα νηπιαγωγεία.
Ακόμη και σχολειά που έχουν κριθεί ακατάλληλα μετά από σεισμούς από το 2012, το 2019, το 2021, στεγάζονται σε προκάτ και είναι στο …περίμενε και στις υποσχέσεις για την ανέγερση νέων.
Δεν θα παραθέσουμε ξεχωριστά το κάθε πρόβλημα σε αυτή την Επερώτηση. Άλλωστε, όλα τα θέματα που αφορούν στη σχολική στέγη καταγράφονται αναλυτικά στα υπομνήματα των συλλογικών οργάνων του γονικού και εκπαιδευτικού κινήματος, που έχουν τεθεί, σε πάμπολλες περιπτώσεις, υπόψη και της περιφερειακής αρχής.
Τα προβλήματα αυτά δεν είναι τυχαίο πως είναι παρόμοια ή πανομοιότυπα για κάθε περιοχή της Ελλάδας. Αυτό συμβαίνει γιατί οφείλονται στη διαχρονικά εφαρμοζόμενη πολιτική της υποχρηματοδότησης της Παιδείας από όλες τις κυβερνήσεις (ΝΔ, ΠΑΣΟΚ, ΣΥΡΙΖΑ). Οφείλονται στο κριτήριο «κόστους – οφέλους» των κυβερνήσεων που υλοποιούν τη στρατηγική της ΕΕ για Παιδεία – εμπόρευμα και όχι κοινωνικό αγαθό.
Στη βάση αυτή, η εκπαίδευση των παιδιών της μεγάλης λαϊκής πλειοψηφίας αντιμετωπίζεται ως κόστος και σταθερά υποχρηματοδοτείται από τον κρατικό προϋπολογισμό. Για παράδειγμα με τη μεταφορά της σχολικής στέγης στους δήμους, μέσα από την επιχείρηση «αποκέντρωση της εκπαίδευσης», η εκάστοτε κυβέρνηση επιδιώκει να ξεφορτωθεί και αυτό το κόστος, μετακυλώντας το στις τσέπες των γονιών, στη λαϊκή οικογένεια. Το ίδιο συμβαίνει και με την Υγεία, κτλ.
Εν τέλει φτάνουμε στο σημερινό σχολείο που όχι μόνο είναι φθηνό για το κράτος, ακριβό για τον λαό και κερδοφόρο για το κεφάλαιο, αλλά κινείται και στην ακριβώς αντίθετη κατεύθυνση από τον στόχο που έχουν οι εκπαιδευτικοί που είναι η ολόπλευρη μόρφωση των μαθητών τους, η ανάπτυξη της προσωπικότητας και των ταλέντων των παιδιών.
Όσον αφορά τις ευθύνες της περιφερειακής αρχής, επισημαίνουμε πως :
Στους προϋπολογισμούς της απουσιάζουν τα αναγκαία κονδύλια για σχολική στέγη, οι προγραμματικές συμβάσεις σχολικών υποδομών και προετοιμασίας μελετών, ώστε η έλλειψή τους να μην αποτελεί άλλοθι για τη μη χρηματοδότηση αναγκαίων έργων σχολικής στέγης, όπως συχνά συμβαίνει. Αντίθετα, το ενδιαφέρον της περιφέρειας Κρήτης, εστιάζεται στο τουριστικό «προϊόν», τις αγροδιατροφικές συμπράξεις, στην «απελευθερωμένη» ενέργεια και την «πράσινη μετάβαση», την ψηφιακή μετάβαση, κ.ά., δράσεις που ενδιαφέρουν επιχειρηματικούς ομίλους στους αντίστοιχους κλάδους.
Τα κονδύλια του ΕΣΠΑ που διαχειρίζεται η περιφέρεια (η Διαχειριστική αρχή με πρόεδρο τον περιφερειάρχη) δεν προορίζονται για την κατασκευή σχολείων.
Αποκαλυπτική -για το πού κατευθύνονται τα χρήματα του ΠΕΠ που προέρχονται από το κλεμμένο εισόδημα των λαών της Ευρώπης – είναι η σύγκριση των προϋπολογισμών για Αναβάθμιση / Συμπλήρωση των υποδομών Α/θμιας και Β/θμιας Εκπαίδευσης με τους προϋπολογισμούς στους άξονες για στήριξη της Επιχειρηματικότητας, για Στήριξη της πράσινης ανάπτυξης και της ψηφιακής μετάβασης, για αναπλάσεις, ώστε να είναι ελκυστικό το «τουριστικό προϊόν»… Είναι πολύ συγκεκριμένη η ευθύνη της περιφερειακής αρχής σε σχέση με τη διαχείριση του ΠΕΠ, με βάση έναν ολοκληρωμένο σχεδιασμό έργων σχολικής στέγης, που είναι ΑΠΩΝ. Για αυτήν την ευθύνη χρειάζεται να απαντήσει η περιφερειακή αρχή.
Ούτε μειώνει τις ευθύνες της περιφερειακής αρχής η κατά περίπτωση ένταξη κάποιων έργων σχολικής στέγης. Επίσης, όσον αφορά τις ενεργειακές αναβαθμίσεις σχολείων, χρηματοδοτούμενες από το ΠΕΠ, (την ίδια ώρα που σχεδόν στο σύνολο τους τα σχολεία της Κρήτης δεν έχουν ελεγχθεί για την αντισεισμικότητά τους) αυτές εντάσσονται στα πλαίσια της «πράσινης μετάβασης» που χρηματοδοτείται απλόχερα και δίνονται κίνητρα για να γίνονται επενδύσεις για ενεργειακές αναβαθμίσεις των κτιρίων (δημόσιων και ιδιωτικών), γιατί εξασφαλίζει κέρδος για το κεφάλαιο, ενώ ο προσεισμικός έλεγχος και η αντισεισμική θωράκιση κτιρίων και υποδομών δεν είναι προτεραιότητα, γιατί δεν εξασφαλίζουν για το κεφάλαιο ικανοποιητικό ποσοστό κέρδους.
Το ίδιο συμβαίνει και με τα διάφορα άλλα προγράμματα και ταμεία όπως το ΠΔΕ ή το μνημόνιο του Ταμείου Ανάκαμψης που διαφημίζει η περιφερειακή αρχή. Όλα αυτά τα πολυδιαφημισμένα «χρηματοδοτικά εργαλεία» δεν προορίζονται για τις ανάγκες του λαού, αλλά για τις ανάγκες των επιχειρηματικών σχεδιασμών και τα κέρδη των ομίλων. Κυβέρνηση, εκπρόσωποι των αστικών κομμάτων σε περιφέρεια και δήμους αποδεικνύονται άριστοι εκτελεστές των παραπάνω προγραμμάτων προς όφελος του κεφαλαίου.
Η περιφερειακή αρχή αντιμετωπίζει το ζήτημα της σχολικής στέγης με τη γνωστή τακτική της μετάθεσης των ευθυνών σε δήμους και κυβέρνηση, χρησιμοποιώντας τον δούρειο ίππο των «αρμοδιοτήτων», για να δικαιολογεί την έλλειψη προγράμματος, ολοκληρωμένου σχεδιασμού για την κάλυψη των στεγαστικών αναγκών και για την αντισεισμική θωράκιση των σχολείων της Κρήτης. Αυτή η πολιτική της περιφερειακής αρχής δεν είναι μόνο αντιλαϊκή, αλλά είναι και επικίνδυνη, τη στιγμή που δεν έχει εξασφαλιστεί η αντισεισμική θωράκιση των σχολείων, ενώ η Κρήτη έχει μεγάλο σεισμικό κίνδυνο.
Αλλά και στην αρμοδιότητα των μεταφορών των μαθητών, που άμεσα την αφορά, δεν διεκδίκησε ούτε φρόντισε για την αύξηση της χρηματοδότησης, με αποτέλεσμα οι σχολικές μεταφορές να γίνονται με σοβαρά προβλήματα.
Απέναντι σε αυτή την κατάσταση, είναι ελπιδοφόροι οι αγώνες, οι κινητοποιήσεις, σε όλη την Κρήτη, γονιών, εκπαιδευτικών, μαθητών και φοιτητών που διεκδικούν το δικαίωμα στη μόρφωση, διεκδικούν ασφαλείς και σύγχρονες κτιριακές υποδομές, αποκλειστικά δημόσια και δωρεάν, υψηλού επιπέδου παιδεία, χωρίς καμία ιδιωτική και επιχειρηματική δράση.
Αυτούς τους αγώνες η «Λαϊκή Συσπείρωση» τους στηρίζει και πρωτοστατεί μέσα κίνημα, ώστε να μπαίνει στο στόχαστρο ο πραγματικός αντίπαλος, το σύστημα που για το κέρδος δεν λογαριάζει τις ανάγκες των πολλών.
Με βάση τα παραπάνω επερωτάται ο κ. Περιφερειάρχης :
Σε ποιες ενέργειες θα προχωρήσει η περιφερειακή αρχή ώστε να καλυφθούν οι ανάγκες στη σχολική στέγη. Για νέες σχολικές υποδομές και πλήρη συντήρηση των υπαρχόντων, σε συνεργασία με τους δήμους και για τα κατάλληλα έργα για την αντισεισμική θωράκιση των σχολικών υποδομών στην Κρήτη, χωρίς ΣΔΙΤ, χωρίς επιχειρηματική δράση στα σχολεία.
Οι περιφερειακοί σύμβουλοι της «Λαϊκής Συσπείρωσης» Κρήτης
ΜΑΡΙΝΑΚΗΣ ΑΛΕΚΟΣ- ΒΡΥΣΑΛΗΣ ΔΗΜΗΤΡΗΣ – ΜΑΝΟΥΣΑΚΗΣ ΝΙΚΟΣ
