Αχ μωρέ Θανάση, που έγινες δημοσιογράφος όχι από το καμίνι του δρόμου αλλά με απόφαση του ΠΓ της ΚΕ του ΚΚΕ… Και κατευθείαν διευθυντής. Τι μας λες, λοιπόν…
Ο Θανάσης Καρτερός είναι παλιός δημοσιογράφος, όχι ακριβώς δημοσιογράφος γιατί ουδέποτε βγήκε στο ρεπορτάζ ούτε μας προέκυψε από αυτό, από εκεί δηλαδή που αναδεικνύονται πραγματικά οι δημοσιογράφοι. Ο σεβάσμιος Θανάσης ήταν μέλος της ΚΕ και αναπληρωματικό μέλος του ΠΓ του ΚΚΕ όταν ανέλαβε το κομματικό καθήκον της διεύθυνσης του “Ριζοσπάστη”. Δηλαδή, να φας τα μούτρα σου και να χάσεις το αίμα σου για την αλήθεια και το δίκιο δεν το πέρασε όπως εγώ (συγχωρείστε μου το “εγώ), όταν, πχ, στις αρχές του 1985 κάλυπτα για την πάλαι ποτέ “Τόλμη” τις πλημμύρες του Γιόφυρου στο Ηράκλειο και τον πνιγμό ενός κτηνοτρόφου με κινητικά προβλήματα. Φρεσκοχειρουργημένη η αφεντιά μου, φυσικά δεν “υπάκουσα” στις προτροπές προϊσταμένων και άλλων να μείνω στο κρεββάτι μπροστά σε τέτοια γεγονότα που συγκλόνιζαν το Ηράκλειο της εποχής. Και το πλήρωσα με μια καλή αιμορραγία από τα τραύματα που “άνοιξαν”. Και διάφορες περιπέτειες στη συνέχεια.
Δεν τα γράφω 39 χρόνια μετά για να “εισπράξω” θετικά σχόλια, αλλά για να διακηρύξω ότι οι παλιότεροι δημοσιογράφοι πραγματικά βγαίναμε μέσα από πόνο και αίμα. Ενώ ο Θανάσης Καρτερός πήρε την ταμπέλα του δημοσιογράφου με απόφαση του ΠΓ του ΚΚΕ, χωρίς να ψηθεί, χωρίς να βασανιστεί στον “δρόμο”. Κι όμως αντιμετωπίζεται περίπου ως “τέρας της δημοσιογραφίας”, ή ως “αυθεντία”. Ακόμα και ο Αλέξης έκανε το λάθος – δυστυχώς για τον άνθρωπο που θεωρώ και έχω γράψει ότι είναι εθνικό κεφάλαιο, και επιμένω σε αυτό, δεν ήταν το μόνο σε σχέση με επιλογές προσώπων- να τον ορίσει διευθυντή του Γραφείου Τύπου του. Επί της “διεύθυνσής του”, από πρωθυπουργός έφτασε να πάρει 18,5% και να παραιτηθεί, για άγνωστους λόγους, που δεν εξήγησε ποτέ στην κοινωνία της αριστεράς, παρά τις περί του αντιθέτου δεσμεύσεις του.
Τέλος πάντων, σήμερα ο Θανάσης, συνταξιούχος ων εδώ και πολλά χρόνια, συνεχίζει να αρθρογραφεί στην “Αυγή”. Όχι για το καλό ή έστω τον εμπλουτισμό του προβληματισμού στην ανανεωτική αριστερά, αλλά για να αμφισβητεί ΜΕ ΟΛΑ ΤΑ ΚΕΙΜΕΝΑ ΤΟΥ την ηγεσία του ΣΥΡΙΖΑ – ΠΣ. Και μάλιστα εμφανιζόμενος ως ο “ερμηνευτής του Αλέξη”.
Μπαρμπούτσαλα θα σας πω.
Αν ήταν ο “ερμηνευτής των απόψεων του Αλέξη”, θα έπρεπε να σέβεται την άποψη των μελών, των χιλιάδων μελών του κόμματος, εκείνος που με “κοπτάτσια” βαπτίστηκε “αρχιδημοσιογράφος”, χωρίς να περάσει ποτέ από τη δοκιμασία του δρόμου.
Τι έκανε λοιπόν ο Θανάσης; Σήμερα αποφάνθηκε, μέσω της “Αυγής” παρακαλώ, επίσημου κομματικού οργάνου, ότι ο Κασσελάκης απέτυχε και πρέπει να παραιτηθεί…
“Με εκατοντάδες χιλιάδες ψήφους παραπάνω πέρυσι ο Τσίπρας παραιτήθηκε. Τώρα όλα καλά και πάμε ταξίδι στο Σικάγο;“, γράφει, λες και εκδίδει δελτίο Τύπου του Χαρίτση ή της Έφης…
Ο ίδιος που θεωρεί ότι ο Χαρίτσης, η Έφη, ο Τζανακόπουλος και η λοιπή παρέα καλώς έχουν αποχωρήσει, καλώς έχουν κάνει κόμμα, είναι “φυσιολογική” η διάσπαση στην αριστερά εδώ και 100 χρόνια, δεν είναι διασπαστές, αλλά “διασπαστές”…
Θανάση, ντροπή…
Αν αύριο σου πουν ότι δε θέλουμε να διαβάζουμε αυτά τα φληναφήματα σε ένα αληθινά αριστερό έντυπο θα νιώσεις διωκόμενος, ε; Το έκαναν και άλλοι δίπλα σου. Μην μπω και στα οικογενειακά σου…
Εντάξει, υπάρχει και το ακροδεξιό manifesto να σε κάνει “πολιτικό θέμα”…
Σκέψου το καλά…
Candiot
