Ασφαλώς και μέσα σε αυτό το καθεστωτικό ασφυκτικό κλίμα, με εξαγορασμένα μέσα και θεσμούς που δε λειτουργούν για τη Δημοκρατία αλλά για το κόμμα, το να χάσεις το 1/3 των δυνάμεών σου σε ένα χρόνο, δεν είναι καθόλου αμελητέο. Ούτε γίνεται μικρότερης σημασίας γεγονός όταν οι εκπρόσωποι της ΝΔ μεταφέρουν τη γραμμή ότι “είμαστε με μεγάλη διαφορά από την αντιπολίτευση”. Ούτε όταν επικαλούνται – προς προβληματισμόν υποτίθεται όλων μας- τη μεγάλη αποχή, ή την ενίσχυση της ακροδεξιάς στην Ευρώπη. Ναι και η αποχή είναι πραγματικό και αρνητικό γεγονός, με πρωταγωνίστρια στη διαμόρφωση του απολιτίκ κλίματος και του “όλοι το ίδιο είναι”. Και η άνοδος της ακροδεξιάς, που δεν εκφράστηκε αναλόγως στην Ελλάδα κυρίως, όχι της πολυδιάσπασής της, αλλά ότι κυρίως στην Ελλάδα η ακροδεξιά εκφράζεται μέσω των κορυφαίων πέριξ του Μητσοτάκη.
Ναι, είναι ενθαρρυντικό ότι η ΝΔ έχασε, μέσα σε όλο το περιβάλλον που περιγράψαμε, το 1/3 των δυνάμεών της σε ένα χρόνο. Με πολυδιασπασμένες τις δυνάμεις της αντιπολίτευσης, της κεντροδεξιάς δηλαδή.
Ο ΣΥΡΙΖΑ, ο εμφανιζόμενος ως υπό διάλυση πριν 3 μήνες, κατάφερε να σταθεί. Και μόνο ότι κράτησε τη δεύτερη θέση με όλο αυτό, με τη φοβική αντίληψη της ελληνικής κοινωνίας, ένα διαλυμένο κόμμα με πρόεδρο δηλωμένο γκέι. Λογαριάστε πόσο πάνω θα ήταν αν η ελληνική κοινωνία δεν ήταν τόσο ομο-φοβική.
Κερδισμένο, λέει, και το ΠΑΣΟΚ. Ναι, στην Κρήτη, υπό συγκεκριμένες συνθήκες για τις οποίες κάποια στιγμή πρέπει να ανοίξει μια μεγάλη συζήτηση. Πχ, για το ρόλο των θεσμικών παραγόντων. Για τις παρεμβάσεις περιφέρειας και δήμων.
Κάποια στιγμή θα το πράξουμε.
Και κάτι έσχατο, αλλά όχι μικρότερης σημασίας: φέρτε τώρα τις έδρες πίσω στον κόσμο του ΣΥΡΙΖΑ κι αφήστε τα εξυπνακίστικα που χρησιμοποιούν οι λωποδύτες στα δικαστήρια για να “ιδεολογικοποιήσουν” τις παρανομίες τους. Μετράτε – αποδείχτηκε- ελάχιστα στην κοινωνία, παρά τα χτυπήματα στην πλάτη. Συνεχίστε ό,τι νομίζετε πως πρέπει να κάνετε, αλλά δώστε πίσω τις έδρες. Πώς δικαιολογούνται 11 έδρες για ένα κόμμα που είναι γύρω στο 2%, παρά τη στήριξη του μιντιακού συστήματος;
Ας γίνει έστω και καθυστερημένα έντιμη η ηγεσία της Νέας Αριστεράς. Ο κόσμος τους απομόνωσε κι ας ψελλίζουν στα πάνελ ότι “δεν μας ενδιαφέρει το ποσοστό, ο αγώνας για τις αξίες μας συνεχίζεται”… Μπα, από πότε η αριστερά δε λογαριάζει τη λαϊκή βούληση;
Candiot
