Η Διεθνής Εταιρεία Φίλων Νίκου Καζαντζάκη, η Δημόσια Κεντρική Ιστορική Βιβλιοθήκη Κέρκυρας και η Ομάδα Αυτογνωσίας Κέρκυρας συνδιοργανώνουν εκδήλωση με θέμα: «Ο Ποιητικός Καζαντζάκης, από το Φυσιολάτρη στον Ποιητή, με γνώμονα την Ελευθερία», η οποία θα πραγματοποιηθεί την Τετάρτη 22 Μαΐου στις 19:00, με την πεζογράφο- ποιήτρια Ζωή Δικταίου.
Η ανακοίνωση της Διεθνούς Εταιρείας Φίλων Νίκου Καζαντζάκη
Μια συνάντηση – ταξίδι στο έργο του Ν. Καζαντζάκη.
Ελάτε να αναρωτηθούμε όπως εκείνος αν αξίζει και αν πρέπει η ζωή να είναι μια διαρκής δημιουργία, να μιλήσουμε για το αν η ίδια η ζωή μπορεί να ξεπερνάει τον εαυτό της.
Ελάτε να δούμε τη φύση μέσα από το έργο του. Στις μέρες μας, που οι σχέσεις αλληλεξάρτησης του φυσικού περιβάλλοντος και του ανθρώπου διαταράσσονται όλο και περισσότερο, το φυσικό περιβάλλον δεν παύει να εκπέμπει διαρκώς σήματα κινδύνου. Η μάνα γη, στο έργο του Καζαντζάκη, καλεί τον άνθρωπο να επανατοποθετηθεί, κατανοώντας ότι ο κυκλικός χρόνος της φύσης, δηλαδή η γέννηση, ο θάνατος και η αναγέννηση, αποτελεί αξία για την τήρηση της ισορροπίας και της αρμονίας στον κόσμο μας. Η αντίληψη του συγγραφέα, υποδηλώνει την ύπαρξη μιας ιερής και αιώνιας τάξης, απόρροια της οποίας είναι η αρμονία, και η αειφορία, γι’ αυτό και δεν ξεχωρίζει ο επίγειος, από τον ουράνιο παράδεισο. Μέσα από τη δύναμη της πένας, ο πλούτος και η ποικιλία των μορφών ζωής, αποτελούν αξίες που συνεισφέρουν στην άνθιση του συνόλου της ζωής, όσο αυτή η φύση διατρανώνει διαρκώς την παρουσία της.
Ο Καζαντζάκης είναι αγωνιστής της φύσης, της ιδέας, της αλήθειας, της αγάπης, ο μύστης του χρέους αυτός που χάραξε τη δική του πορεία στην παγκόσμια λογοτεχνία και σκέψη και τιμά όλους εμάς. Θα συνεχίσουμε άραγε να διαβάζουμε Καζαντζάκη;
Μπορούμε να αντλήσουμε μηνύματα από το ποιητικό του έργο; Αυτά και άλλα πολλά σε μια συζήτηση, στη γλώσσα μας, με τη χροιά που της έχει δώσει ο Καζαντζάκης, για να θυμηθούμε πως αυτή η γλώσσα η ελληνική είναι αξία και όχι απλό εργαλείο.
Ο αγώνας συγκινούσε βαθιά τον Καζαντζάκη. Χαρακτηριστικό γνώρισμα του στοχαστή είναι ο δυναμισμός του πάθους. Γράφει στον πρόλογο του βιβλίου του με τίτλο «Τερτσίνες»: «Στα τραγούδια ετούτα θα’ θελα να μπορούσα να φανέρωνα την ταραχή και τη χαρά που μου δίνουν οι ψυχές που έθρεψαν την ψυχή μου. Είναι οι Μάνες, απ’ όπου βύζαξα την αγάπη, όπως εγώ τη νιώθω, την άσκηση, την επιμονή και την αφιλοκέρδεια. Κι ακόμα την αντοχή, παρά το μισάνθρωπο, πασίχαρον έρωτα της μοναξιάς».
Οι Τερτσίνες, αποσπάσματα των οποίων θα διαβάσουμε, γράφτηκαν από το Νοέμβριο του 1932 έως τον Ιούλιο του 1937 στην Αίγινα και ασφαλώς είναι ποιήματα που φανερώνουν το ταλέντο που διαθέτει ο Καζαντζάκης. Η ποίηση του γράφεται και με λέξεις και με ιδέες. Οι Τερτσίνες ή «Κάντα», είναι αφιερωμένες σε πρόσωπα, που τον συγκίνησαν, τον ενέπνευσαν και άσκησαν μια επιρροή στη ζωή και το έργο του. Είναι σπουδαίες μορφές της ιστορίας και του πολιτισμού, ιδρυτές θρησκειών, πολεμιστές, επαναστάτες, άγιοι, ζωγράφοι, ποιητές, φιλόσοφοι. Είναι αυτοί που ξεκινούν μ’ ένα όνειρο και αντί να κοιτάζουν τον ανήφορο, τον ακολουθούν, για την ομορφιά του αγώνα, για τις ιδέες, την τέχνη, τον άνθρωπο, την ελευθερία.
«- Παιδιά μου, σα νυχτολούλουδο μού φαίνεται κάποτε η ψυχή του ανθρώπου, όλη μέρα είναι κλεισμένη, κι όταν πέσει η νύχτα, ξεθαρρεύεται κι ανοίγει. (Καζαντζάκης, Ν., Ο Χριστός ξανασταυρώνεται, 1965, Εκδόσεις Ελ. Καζαντζάκη, ένατη έκδοση, σ. 290)», γι’ αυτό και μόνο αξίζει η συνάντησή μας, σαν πέσει η νύχτα!
