«Έχω έρθει για να μείνω. Στην πατρίδα μου. Στο κόμμα μας. Η επόμενη μέρα των ευρωεκλογών είναι μια συνέχεια για μένα και τον ΣΥΡΙΖΑ. Μόλις ξεκινήσαμε. Εχουμε πολλή δουλειά μπροστά μας».
Κάλεσμα στους προοδευτικούς πολίτες να στηρίξουν τον ΣΥΡΙΖΑ – ΠΣ στις ευρωεκλογές «για να μπορέσουμε την επόμενη μέρα μαζί να σχηματίσουμε την πιο δυνατή, προοδευτική και ελπιδοφόρα αντιπολίτευση της χώρας μας» απευθύνει ο Στέφανος Κασσελάκης. Ο πρόεδρος του ΣΥΡΙΖΑ – ΠΣ με άρθρο του στην «Εφημερίδα των Συντακτών» με τίτλο «Η Επόμενη Μέρα», σημειώνει ότι αυτό είναι το πρώτο βήμα.
«Και ύστερα: Η διακυβέρνηση. Μια Ελλάδα από την αρχή. Αναγέννηση της αξιοπρέπειας και της υπερηφάνειάς μας. Ένα κράτος που δεν αφήνει κανέναν μόνο, αλλά δίνει τις ευκαιρίες στην καθεμία και στον καθένα να διεκδικήσει την ευτυχία του» υπογραμμίζει.
Ειδικότερα, ο αρχηγός της αξιωματικής αντιπολίτευσης ζητά από τους πολίτες «ένα ισχυρό ποσοστό του ΣΥΡΙΖΑ» το οποίο θα «είναι ένα ξεκάθαρο μήνυμα προς τη Νέα Δημοκρατία ότι πλέον θα έχει μια ισχυρή αντιπολίτευση που όχι μόνο θα την ελέγχει αλλά θα διεκδικεί με αξιώσεις την εξουσία».
Παράλληλα, δεσμεύεται ότι αμέσως μετά τις ευρωεκλογές θα αρχίσει τη «διαδικασία προς το καταστατικό μας συνέδριο το φθινόπωρο, στην οποία οι δομές του ΣΥΡΙΖΑ θα ανοίξουν διάπλατα προς όλον τον προοδευτικό κόσμο. Με νέα μέλη που θα συμμετέχουν στις διαδικασίες, που θα αποτελούν ισότιμα στελέχη στο νέο οργανόγραμμα.
Και όπως έχω ήδη κάνει πράξη, τα μέλη θα αποφασίζουν και θα συμμετέχουν αμεσοδημοκρατικά και ψηφιακά. Στη νέα δομή δε θα υπάρχει κομματική επετηρίδα, μόνο προσφορά και αξιοκρατία».
«Δεν θα μπω σε διαδικασία “διαπραγμάτευσης” με αρχηγούς άλλων κομμάτων. Το δημοκρατικό μέτωπο δεν φτιάχνεται από πάνω. Από την κοινωνία την ίδια μπορεί μόνο να φτιαχτεί. Η κοινωνία θα μιλήσει. Η κοινωνία θα ενώσει» αναφέρει ο Στέφανος Κασσελάκης.
Επίσης, υπογραμμίζει ότι «ο ΣΥΡΙΖΑ ποτέ δεν θα είναι ο ίδιος με τον ΣΥΡΙΖΑ του 2015 που κέρδισε εν μέσω οικονομικής και ανθρωπιστικής κρίσης. Και δεν πρέπει να είναι ο ίδιος – πρέπει να εξελιχθεί στην Σύγχρονη Αριστερά με κυβερνησιμότητα που αρμόζει στην εποχή μας, βασισμένη πάντα στις αξίες της αλληλεγγύης, της δημοκρατίας, της δικαιοσύνης».
«Το 2015 δεν υπάρχει πια. Ούτε ο Ανδρέας Παπανδρέου πρόκειται να αναστηθεί. Κι όμως, η άλλη όψη του παρελθόντος είναι εδώ: το περιβάλλον του Κώστα Σημίτη συγκυβερνά με την ακροδεξιά του Γιώργου Καρατζαφέρη. Ήρθε η ώρα η Αριστερά να δημιουργήσει τους δικούς της νέους ήρωες. Τους ήρωες της καθημερινής δράσης».
Ο Στέφανος Κασσελάκης τονίζει ότι «τα υπόλοιπα κόμματα που αυτοπροσδιορίζονται στην Αριστερά, αυτήν τη στιγμή δεν προσφέρουν κυβερνητική πρόταση. Ας το παραδεχτούμε. Όμως η μεγάλη πλειοψηφία των αιτημάτων τους συμπίπτει ιδεολογικά με τις προτάσεις του ΣΥΡΙΖΑ.
Θαυμάζω ειδικά τον νέο κόσμο που δραστηριοποιείται στο Μερα25 και στην Πλεύση Ελευθερίας. Όπως και σέβομαι την Κοινοβουλευτική Ομάδα της Ζωής Κωνσταντοπούλου.
Για τον απλό, καθημερινό κόσμο που έφυγε από τον ΣΥΡΙΖΑ με τη διπλή διάσπαση μετά την εκλογή μου, οι πόρτες είναι πάντα ανοιχτές στο σπίτι τους.
Όλον αυτόν τον κόσμο, όλους αυτούς τους εξ αίματος και εξ αγχιστείας συγγενείς μας τους καλώ να διαβάσουν τις προτάσεις μας».
Αναλυτικά το άρθρο του Στέφανου Κασσελάκη στην «Εφημερίδα των Συντακτών»:
«Η Επόμενη Μέρα
Ακούω και διαβάζω διαρκώς σενάρια για τη μέρα μετά τις Ευρωεκλογές. Για το πώς θα ενωθεί ο χώρος της Κεντροαριστεράς, για το ποιος θα ηγηθεί της προσπάθειας, αυτού του δημοκρατικού μετώπου κλπ.
Καλά τα σενάρια. Καλύτερη η διαφάνεια. Και αυτήν ακριβώς θα ήθελα να σας προσφέρω εδώ. Χωρίς περιστροφές. Όπως ξέρετε ότι μιλάω. Με σύντομες, ξεκάθαρες κουβέντες.
1) Το ιδεολογικό φάσμα είναι ένας από τους δύο βασικούς άξονες της συζήτησης. Ο αναγκαίος. Ο δεδομένος. Ο άλλος άξονας έχει να κάνει με το αντιθετικό ζεύγος ανασφάλεια-προστασία. Υπάρχουν πολλοί συμπολίτες μας σήμερα που δεν βλέπουν την πολιτική μέσα από ιδεολογικό – φιλοσοφικό πρίσμα. Τη βλέπουν βιωματικά και ενστικτωδώς: Ποιος με καταλαβαίνει, ποιος θα νοιαστεί, ποιος θα με προστατέψει.
Σε αυτόν τον δεύτερο άξονα κρίνεται, κατά τη γνώμη μου, η διεύρυνση της Κεντροαριστεράς – ακριβώς επειδή οι πολιτικές προτάσεις είναι εκείνες που μπορούν να φέρουν κοινωνική δικαιοσύνη και ευρεία ευημερία. Και ο ΣΥΡΙΖΑ, το μόνο μεγάλο κόμμα χωρίς εξαρτήσεις από μηχανισμούς συμφερόντων (αυτό σας το υπόσχομαι), είναι ο μόνος φορέας που μπορεί να εγγυθεί αυτήν την προστασία σε όλους τους πολίτες και δη στους πιο αδύναμους.
Έλεγαν ότι δεν έχουμε προτάσεις. Μιλούσαν για ένα περιτύλιγμα χωρίς περιεχόμενο.
Βλέπετε την προεκλογική μας καμπάνια. Στο επίκεντρο οι συγκεκριμένες, απτές, ρεαλιστικές προτάσεις μας για κοινωνική προστασία στην υγεία, τη στέγη, την ακρίβεια, την καθημερινότητα.
Γιατί εκεί κρίνεται το αύριο. Στο πεδίο. Στην πράξη.
2) Πολλοί μάς είχαν για πεθαμένους πριν από μόλις τρεις μήνες. Και τώρα όχι μόνο έχουμε ανακάμψει, αλλά κάθε μέρα μεγαλώνουμε και δυναμώνουμε. Ένα κόμμα τόσο πληγωμένο μέσα σε έναν χρόνο μετά τη διπλή εκλογή ήττα, την οδυνηρή παραίτηση του ιστορικού ηγέτη του, του Αλέξη Τσίπρα, και τη διπλή διάσπαση, έχει καταφέρει να ανασυνταχθεί, να αναδείξει τα πρώτα νέα στελέχη στα think tank και στο ευρωψηφοδέλτιό του, να ανοιχτεί γενναία στην κοινωνία λέγοντας: Δεν αποφασίζει ο Πρόεδρος. Δεν αποφασίζουν λίγοι γύρω από ένα γραφείο. Συναποφασίζουμε. Είσαι κομμάτι της εξίσωσης. Το πιο βασικό. Ο ΣΥΡΙΖΑ είσαι ΕΣΥ.
Και αυτή η δυναμική της συμμετοχής και της απεύθυνσης στην κοινωνία θα συνεχίσει να μεγεθύνεται.
3) Έχω έρθει για να μείνω. Στην πατρίδα μου. Στο κόμμα μας. Η επόμενη μέρα των Ευρωεκλογών είναι μια συνέχεια για μένα και τον ΣΥΡΙΖΑ. Μόλις ξεκινήσαμε. Έχουμε πολλή δουλειά μπροστά μας. Θα συνεχίσουμε να οργανωνόμαστε καλύτερα, να εντάσσουμε εθελοντές, να καλλιεργούμε στελέχη τοπικής αυτοδιοίκησης και, πάνω από όλα, να αναδεικνύουμε θέματα για το καλό της κοινωνίας και στη Βουλή, και κινηματικά και στη δημόσια σφαίρα.
4) Θα διεκδηκήσουμε την ανατροπή στο εκλογικό αποτέλεσμα μέχρι την τελευταία στιγμή. Πραγματικά πιστεύω ότι το ψηφοδέλτιό μας υπερέχει σημαντικά της Νέας Δημοκρατίας και είναι και συμπαγές ιδεολογικά. Αξίζει τον κόπο να κοιτάξετε τον κάθε υποψήφιο ξεχωριστά – θα εντυπωσιαστείτε.
Από εκεί και πέρα, οι συσχετισμοί δεν αλλάζουν σε μια μέρα. Η δυναμική όμως, ναι. Και αυτή η μέρα αλλαγής της δυναμικής των κομμάτων θα είναι η 9η Ιουνίου.
5) Ζητώ από τον ελληνικό λαό να μας δώσει μια ξεκάθαρη εντολή να γίνουμε η μεγάλη αντιπολίτευση που έχει ανάγκη ο τόπος. Δεν κονταίνει η αλαζονεία της ΝΔ αν δεν ψηλώσει η προοδευτική αντιπρόταση. Δεν αρκεί λοιπόν η μείωση των ποσοστών της Δεξιάς. Είναι αναγκαία η δική μας ενίσχυση. Για να δοθεί ένα τέλος σε αυτή την πολυδιάσπαση του προοδευτικού χώρου. Για να γίνει ορατή σε όλους η μόνη πολιτική διέξοδος.
Ένα ισχυρό ποσοστό του ΣΥΡΙΖΑ είναι ένα ξεκάθαρο μήνυμα προς τη Νέα Δημοκρατία ότι πλέον θα έχει μια ισχυρή αντιπολίτευση που όχι μόνο θα την ελέγχει αλλά θα διεκδικεί με αξιώσεις την εξουσία.
6) Δεσμεύομαι ότι αμέσως μετά τις Ευρωεκλογές θα αρχίσω τη διαδικασία προς το καταστατικό μας συνέδριο το φθινόπωρο, στην οποία οι δομές του ΣΥΡΙΖΑ θα ανοίξουν διάπλατα προς όλον τον προοδευτικό κόσμο. Με νέα μέλη που θα συμμετέχουν στις διαδικασίες, που θα αποτελούν ισότιμα στελέχη στο νέο οργανόγραμμα.
Και όπως έχω ήδη κάνει πράξη, τα μέλη θα αποφασίζουν και θα συμμετέχουν αμεσοδημοκρατικά και ψηφιακά. Στη νέα δομή δε θα υπάρχει κομματική επετηρίδα, μόνο προσφορά και αξιοκρατία.
7) Δεν θα μπω σε διαδικασία «διαπραγμάτευσης» με αρχηγούς άλλων κομμάτων. Το δημοκρατικό μέτωπο δεν φτιάχνεται από πάνω. Από την κοινωνία την ίδια μπορεί μόνο να φτιαχτεί. Η κοινωνία θα μιλήσει. Η κοινωνία θα ενώσει.
8) Πέρα από το άνοιγμα στη βάση, θα προσκαλέσω έντιμα, ικανά, προβεβλημένα στελέχη του προοδευτικού χώρου, να αναλάβουν ενεργά θέσεις ευθύνης δίπλα μου στη διευρυμένη δομή.
Στελέχη με ένσημα και από τον πολιτικό στίβο αλλά και από τον συνδικαλισμό, τα πανεπιστήμια, την επιστήμη, τον πολιτισμό. Έχω ήδη συναντήσει τέτοιους ανθρώπους που εκτιμώ πολύ, και πιστεύω ότι μαζί μπορούμε να αλλάξουμε την Ελλάδα προς την πρόοδο. Εύχομαι να αποδεχτούν την πρόσκλησή μου.
Τώρα ξέρετε λοιπόν τι θα γίνει την επόμενη μέρα των Ευρωεκλογών. Και ας είμαστε ειλικρινείς για μερικές πραγματικότητες.
Ο ΣΥΡΙΖΑ ποτέ δεν θα είναι ο ίδιος με τον ΣΥΡΙΖΑ του 2015 που κέρδισε εν μέσω οικονομικής και ανθρωπιστικής κρίσης. Και δεν πρέπει να είναι ο ίδιος – πρέπει να εξελιχθεί στην Σύγχρονη Αριστερά με κυβερνησιμότητα που αρμόζει στην εποχή μας, βασισμένη πάντα στις αξίες της αλληλεγγύης, της δημοκρατίας, της δικαιοσύνης.
Το 2015 δεν υπάρχει πια.
Ούτε ο Ανδρέας Παπανδρέου πρόκειται να αναστηθεί.
Κι όμως, η άλλη όψη του παρελθόντος είναι εδώ: το περιβάλλον του Κώστα Σημίτη συγκυβερνά με την ακροδεξιά του Γιώργου Καρατζαφέρη.
Ήρθε η ώρα η Αριστερά να δημιουργήσει τους δικούς της νέους ήρωες. Τους ήρωες της καθημερινής δράσης.
Τα υπόλοιπα κόμματα που αυτοπροσδιορίζονται στην Αριστερά, αυτήν τη στιγμή δεν προσφέρουν κυβερνητική πρόταση. Ας το παραδεχτούμε. Όμως η μεγάλη πλειοψηφία των αιτημάτων τους συμπίπτει ιδεολογικά με τις προτάσεις του ΣΥΡΙΖΑ.
Θαυμάζω ειδικά τον νέο κόσμο που δραστηριοποιείται στο Μερα25 και στην Πλεύση Ελευθερίας. Όπως και σέβομαι την Κοινοβουλευτική Ομάδα της Ζωής Κωνσταντοπούλου.
Για τον απλό, καθημερινό κόσμο που έφυγε από τον ΣΥΡΙΖΑ με τη διπλή διάσπαση μετά την εκλογή μου, οι πόρτες είναι πάντα ανοιχτές στο σπίτι τους.
Όλον αυτόν τον κόσμο, όλους αυτούς τους εξ αίματος και εξ αγχιστείας συγγενείς μας τους καλώ να διαβάσουν τις προτάσεις μας.
Να δούνε τον καθημερινό μας αγώνα.
Μη μένετε στο περιτύλιγμα. Ο καθένας μας φοράει άλλα ρούχα. Έχει άλλη καταγωγή και άλλα βιώματα. Αλλά από μέσα η καρδιά μας χτυπάει Αριστερά. Ανθρωπιά – γιατί αυτό είναι πρωτίστως για μένα η Αριστερά σήμερα. Η Σύγχρονη Αριστερά.
Την επόμενη μέρα λοιπόν, όλοι εμείς οι συγγενείς στην κοινωνική δικαιοσύνη, στην αλληλεγγύη, στην ισότητα θα πάμε να εργαστούμε για μία «Καλύτερη Ζωή» απέναντι στον μύθο της «σταθερότητας» της ΝΔ, που στην ουσία είναι η στασιμότητα στο λίγο, στο πουθενά. «Σταθερά Πίσω» δηλαδή.
Ζητώ τη στήριξη στον ΣΥΡΙΖΑ – ΠΣ όλων των προοδευτικών πολιτών σε αυτές τις ευρωεκλογές, για να μπορέσουμε την επόμενη μέρα μαζί να σχηματίσουμε την πιο δυνατή, προοδευτική και ελπιδοφόρα αντιπολίτευση της χώρας μας.
Πρώτο βήμα αυτό.
Και ύστερα: Η διακυβέρνηση. Μια Ελλάδα από την αρχή. Αναγέννηση της αξιοπρέπειας και της υπερηφάνειάς μας. Ένα κράτος που δεν αφήνει κανέναν μόνο, αλλά δίνει τις ευκαιρίες στην καθεμία και στον καθένα να διεκδικήσει την ευτυχία του».
