ImageOnline / Στέφανος Ραπάνης
Λαμπρά! Επί μέρες πριν και για 2 ημέρες στη διάρκεια της άσκησης, στην Κρήτη “μάθαμε” πολλά για τους σεισμούς. Περισσότερο για το πόσο “προετοιμασμένη” είναι η Πολιτεία, 1,5 μήνα πριν τις ευρωπαϊκές εκλογές, και οι εκπρόσωποί της, πόσο “παθιασμένος” με τον ρόλο του είναι ο υπουργός Κικίλιας ή ο δήμαρχος Ηρακλείου Καλοκαιρινός, που “άμεσα μετά τον σεισμό των 7,2 Ρίχτερ” έσπευσε “με επιτυχία” στο κέντρο των επιχειρήσεων κι αφού η ΓΓ του δήμου Σκραφνάκη εξήλθε από το δημοτικό κτίριο που “κλονιζόταν”, με το μαλλί στην πένα σα να (αφού) βγήκε εκείνη την ώρα από το κομμωτήριο… Όλα αυτά μάθαμε, αφού οι παράγοντες φωτογραφήθηκαν με τα μπουφάν της Πολιτικής Προστασίας, έσπευσαν ασθμαίνοντες και αναμαλλιασμένοι, αφού κατέγραψαν πολλά στη θεωρία (και την προβολή της κυβέρνησης και των ίδιων).
Αλλά στην πράξη;
Στο Αρκαλοχώρι, 2,5 χρόνια μετά από το αληθινό σεισμό, οι άνθρωποι παραμένουν ξεχασμένοι από αυτή την “πανέτοιμη” Πολιτεία. Ξεχασμένοι σε σχέση με τα όσα υποχρεούται να κάνει η Πολιτεία. Γιατί κατά τα άλλα και κατασχέσεις κάνει και φόρους επιβάλλει και τους ρημαγμένους ανθρώπους κυνηγάει. Αυτούς που ακόμα δεν τους εγκρίνει τα σχέδια ανοικοδόμησης ή τους αφήνει να ζουν σε κοντέινερ.
Αλλά κι ενώ ο δήμαρχος του Ηρακλείου… έτρεχε παντού για τις ανάγκες της άσκησης φορώντας το γνωστό μπουφάν της Πολιτικής Προστασίας, με ένα σακίδιο στον ώμο κι ένα κινητό ή μάλλον ασύρματο στο χέρι για να κατευθύνει στη θεωρία και “με απόλυτη επιτυχία” (πάντα έτσι δε λένε όλοι;) την… θεωρητική αντίσταση σε έναν θεωρητικό (αλλά φυσικά πάντα πιθανό να συμβεί) σεισμό 7 και Ρίχτερ, στην πόλη, σε πραγματικές συνθήκες, θα εγκλωβιστούν άνθρωποι μέσα ή κάτω από ετοιμόρροπα και ξεχασμένα κτίσματα, τα πυροσβεστικά ή τα ασθενοφόρα δεν θα μπορούν να περάσουν από τα στενοσόκακα ή θα εγκλωβιστούν με σκασμένα λάστιχα από τους κατσικόδρομους της πόλης… Αφήστε που όλοι θα μπορούσαν να αποκλειστούν στους δρόμους από το κυκλοφοριακό και μην περνά ούτε ασθενοφόρο, ούτε πυροσβεστικό, ούτε κάποιος μπαρουτοκαπνισμένος παράγοντας, ούτε καν η φρεσκοχτενισμένη Σκραφνάκη…
Candiot
