Μαζικά στον αγώνα για δουλειά και ζωή με δικαιώματα
Οι εργαζόμενοι της χώρας βρισκόμαστε αντιμέτωποι με μια ολομέτωπη επίθεση απέναντι στα
δικαιώματά μας, αλλά και με την ωμή προκλητικότητα απ’ την πλευρά της κυβέρνησης. Το ίδιο το
δικαίωμα στην αξιοπρεπή διαβίωση θίγεται καθημερινά για όλο και πιο πλατιές λαϊκές μάζες, που
στενάζουν κάτω απ’ το βάρος της ακρίβειας και των συνεχών ανατιμήσεων σε καύσιμα, τρόφιμα και είδη
πλατιάς κατανάλωσης. Την ίδια ώρα που το κεφάλαιο και οι εργοδότες αυξάνουν τα κέρδη τους, οι
μισθοί για τον κόσμο της δουλειάς παραμένουν καθηλωμένοι. Η αύξηση του κατώτατου για την οποία
θριαμβολογούν ο πρωθυπουργός και τα κυβερνητικά επιτελεία, δεν είναι παρά ψίχουλα των 39 ευρώ το
μήνα. Αυτά είναι τα όρια που βάζουν οι περιβόητες «αντοχές της οικονομίας» κι η «ανταγωνιστικότητα
των επιχειρηματικών κερδών», όπως δηλώνει με θράσος η κυβέρνηση! Όρια φτώχειας και εξαθλίωσης
για χιλιάδες εργαζόμενους. Κούφιοι είναι και οι πανηγυρισμοί για το «ξεπάγωμα» των τριετιών, αφού
ουσιαστικά η κυβέρνηση διαγράφει 12 ολόκληρα χρόνια προϋπηρεσίας των εργαζόμενων, ενώ πολλοί
θα πρέπει να περιμένουν να δουν -αν δουν- την πρώτη αύξηση το 2027!
Οι μισθοί πείνας κι η ανέχεια συμπληρώνονται απ’ τις απάνθρωπες συνθήκες που επιβάλλουν οι
εργοδότες στα σύγχρονα εργασιακά κάτεργα. Συνθήκες κομμένες και ραμμένες στους αντεργατικούς
νόμους της κυβέρνησης κι όλων των προηγούμενων κυβερνήσεων, και που μεθοδεύουν τη διάλυση των
συλλογικών οργάνων και την επιβολή του κρατικού ελέγχου στις διαδικασίες των σωματείων, για να είναι
οι εργαζόμενοι αφοπλισμένοι απέναντι στο όργιο εργοδοτικής αυθαιρεσίας. Το πέταγμα εκατοντάδων
εργαζόμενων στην ανεργία, με τα λουκέτα σε βιομηχανίες (Γιούλα, Sonoco) και το ξεπούλημα της
ΛΑΡΚΟ, τα δεκάδες εργοδοτικά εγκλήματα με θύματα νεκρούς και σακατεμένους εργάτες, η εργασιακή
βαρβαρότητα και η δουλειά όταν, όσο και με όποιους όρους βολεύει την εργοδοσία, απαιτούν την
οργάνωση των εργαζόμενων. Οργάνωση και συλλογική διεκδίκηση, με όρους ταξικού
συνδικαλισμού, ανεξάρτητου απ’ το κράτος, και όχι με σωματεία που θα ελέγχονται απ’ το
κράτος και την εργοδοσία! Αυτή την κατεύθυνση φοβάται το σύστημα κι έχει εξαπολύσει δεκάδες
πολιτικές και συνδικαλιστικές διώξεις. Η πολύ μαζική απεργία στις 28 Φλεβάρη ανέδειξε την οργή
του κόσμου της εργασίας και τις σοβαρές δυνατότητες που υπάρχουν.
Οι εργαζόμενοι έχουν τη δύναμη να πάρουν την κατάσταση στα δικά τους χέρια. Πρέπει όμως να
προσπεράσουν τις ηγεσίες. Την ξεπουλημένη ΓΣΕΕ, που τάχα αντιδρά στην κυβερνητική πολιτική, αλλά
βάζει πλάτη, έχει κηρύξει παύση αγώνων και κάνει ό,τι μπορεί για να κρατά τους εργαζόμενους στο
περιθώριο. Ο αγώνας για δουλειά και ζωή με δικαιώματα είναι υπόθεση των ίδιων των εργαζόμενων!
Διεκδικούμε Συλλογικές Συμβάσεις Εργασίας, με πραγματικές αυξήσεις
στους μισθούς, ώστε να καλύπτουν το κόστος ζωής
Υπερασπιζόμαστε τα εργασιακά και συνδικαλιστικά μας δικαιώματα
Αγωνιζόμαστε για την ανατροπή των νόμων Χατζηδάκη- Γεωργιάδη
Η Ταξική Πορεία εργαζομένων, καλεί τους εργαζόμενους, τους νεολαίους, τους πολίτες του
Ηρακλείου, να πάρουν μαζικά μέρος στην απεργία και τους καλούν στην συγκέντρωση την
Τετάρτη 17 Απρίλη στις 10:00 στο άγαλμα Βενιζέλου.
