ΤΟ ΣΩΜΑΤΕΙΟ ΕΡΓΑΖΟΜΕΝΩΝ ΠΑΓΝΗ ΣΧΕΤΙΚΑ ΜΕ ΔΗΜΟΣΙΕΥΜΑΤΑ ΠΕΡΙ ΠΡΑΓΜΑΤΟΠΟΙΗΣΗΣ ΕΠΙ ΠΛΗΡΩΜΗ ΧΕΙΡΟΥΡΓΕΙΩΝ ΕΠΕΙΓΟΝΤΩΝ ΠΕΡΙΣΤΑΤΙΚΩΝ
Δείτε:
Η πραγματοποίηση απογευματινών- επί πληρωμή- χειρουργείων, μέσα στο χώρο ενός δημόσιου, πανεπιστημιακού νοσοκομείου επειγόντων χειρουργείων που χρήζουν άμεσης επέμβασης αποτελεί πρόκληση.
Εκείνο που είναι ακόμα πιο εξοργιστικό είναι ότι, εκτελώντας εντολές της κυβέρνησης και της διοίκησης και βάζοντας το ατομικό τους συμφέρον, πάνω από τα συμφέροντα και τις ανάγκες των εργαζομένων, του υγειονομικού προσωπικού, των γιατρών και της ιδρυτικής πράξης του ΕΣΥ και του δημόσιου συστήματος υγείας, οι «συνάδελφοι» αυτοί (αν επιβεβαιωθεί) δεν κράτησαν ούτε τα προσχήματα.
Πάνω στη σπουδή τους δηλαδή, ακύρωσαν ακόμα και τα- φαιδρά κατά τα άλλα- επιχειρήματα του Άδωνη Γεωργιάδη περί αποφόρτισης της λίστας και βελτίωσης της πρόσβασης των φτωχών στα πρωινά χειρουργεία. Βάφτισαν τους ασθενείς-πελάτες που καμιά σχέση δεν είχαν με τις γνωστές χειρουργικές λίστες αναμονής.
Το κυριότερο όμως είναι ότι τώρα ο ασθενής, είτε πάσχει από καρκίνο είτε έχει υποστεί κάποιο κάταγμα, αντιμετωπίζεται ως μια απλή εμπορική συναλλαγή. Πού πάει ο κόσμος όταν ακόμα και ο πόνος και η ασθένεια μετατρέπονται σε εμπορεύματα;
Αυτοί που υποστηρίζουν αυτό το σύστημα φέρουν μεγάλο βάρος ευθύνης. Πού είναι η ηθική παιδεία που προσπαθούν να μεταδώσουν στους φοιτητές και τους νεαρούς επαγγελματίες γιατρούς; Τι λένε οι διοικητές της 7ης ΥΠΕ και του ΠΑΓΝΗ, οι οποίοι φέρουν μεγάλη ευθύνη βαρύτητας αφού με την ανοχή τους διευκολύνουν τέτοιου είδους πρακτικές.
Πάνω απ’ όλα, όμως, η πολιτική ηγεσία φέρει το μεγαλύτερο μέρος της ευθύνης. Είναι αυτή που επιτρέπει τις ιδιωτικοποιήσεις και την εμπορευματοποίηση του ανθρώπινου πόνου. Είναι καιρός να αντισταθούμε. Ο λαός, μαζί με τους ασθενείς, πρέπει να βρίσκεται ενωμένος ενάντια σε αυτήν την παρακμιακή πολιτική.
Η προκλητική απόφαση για τα απογευματινά επί πληρωμή χειρουργεία δεν θα περάσει. Οι προσπάθειες μερικών θα αποτραπούν από την ενέργεια αυτών που αγωνίζονται ενάντια στην αδικία. Όταν η αδικία γίνεται νόμος, η εξέγερση γίνεται καθήκον.
