To μήνυμα του Περιφερειακού Διευθυντή Εκπαίδευσης Κρήτης, Μ. Καρτσωνάκη, για τον εορτασμό της 25 Μαρτίου:
«Απ’ τα κόκκαλα βγαλμένη
Των Ελλήνων τα ιερά,
Και σαν πρώτα ανδρειωμένη,
Χαίρε, ω χαίρε, Ελευθεριά!»
(Από τον «Ύμνο εις την Ελευθερία»)
Αγαπητές και αγαπητοί συνάδελφοι,
Αγαπητές μαθήτριες και αγαπητοί μαθητές,
Με υπερηφάνεια γιορτάζουμε την επέτειο της επανάστασης του 1821 και νιώθουμε βαθιά ευγνωμοσύνη για τους προγόνους μας, που αγωνίστηκαν και θυσιάστηκαν για να κατακτήσουν την ελευθερία της πατρίδας μας. Η 25η Μαρτίου, ημέρα του Ευαγγελισμού της Θεοτόκου, συμβολίζει την έναρξη του Αγώνα που αποδείχτηκε το σημαντικότερο γεγονός της νεότερης ιστορίας μας, αφού οδήγησε στην απελευθέρωση και τη δημιουργία ανεξάρτητου ελληνικού κράτους.
Ο Αγώνας του 1821 δεν ήταν απλά ένας πόλεμος για την απελευθέρωση από την οθωμανική κυριαρχία. Ήταν η εκδήλωση μιας εθνικής και πνευματικής αφύπνισης, ήταν η πίστη ενός λαού στον εαυτό του, που αψηφώντας την αντίπαλη δύναμη και το γενικότερο αρνητικό για τις επανάστασεις κλίμαστην Ευρώπη αποφάσισε με τις δικές του δυνάμεις να διεκδικήσει την Ελευθερία του. Ήταν η εποχή που οι Έλληνες αποφάσισαν να παλέψουν με ανείπωτο θάρρος και αφοσίωση για να ελέγξουν τη μοίρα τους και να καθορίσουν το μέλλον τους και το μέλλον των παιδιών τους.
Καταλυτικό ρόλο για όσα έγιναν το 1821 έπαιξε η αναγέννηση της Παιδείας που είχε προηγηθεί στα μέσα του 18ου και στις αρχές του 19ου αιώνα. Ο Νεοελληνικός Διαφωτισμόςβοήθησε το έθνος μας να αποκτήσει τη συνείδηση της ύπαρξής του και δημιούργησε πρόσφορο έδαφος στις καρδιές των Ελλήνων για τις ιδέες της Φιλικής Εταιρίας. Θα πει ο Θεόδωρος Κολοκοτρώνης σε ομιλία του στην Πνύκα, στις 8 Οκτωβρίου 1838: «Εἰς αὐτὴν τὴν δυστυχισμένη κατάσταση μερικοὶ ἀπὸ τοὺς φυγάδες γραμματισμένους ἐμετάφραζαν καὶ ἔστελναν εἰς τὴν Ἑλλάδα βιβλία, καὶ εἰς αὐτοὺς πρέπει νὰ χρωστοῦμε εὐγνωμοσύνη, διότι εὐθὺς ὁποὺ κανένας ἄνθρωπος ἀπὸ τὸ λαὸ ἐμάνθανε τὰ κοινὰ γράμματα, ἐδιάβαζεν αὐτὰ τὰ βιβλία καὶ ἔβλεπε ποίους εἴχαμε προγόνους, τί ἔκαμεν ὁ Θεμιστοκλῆς, ὁ Ἀριστείδης καὶ ἄλλοι πολλοὶ παλαιοί μας, καὶ ἐβλέπαμε καὶ εἰς ποίαν κατάσταση εὑρισκόμεθα τότε. Ὅθεν μᾶς ἦλθεν εἰς τὸ νοῦ νὰ τοὺς μιμηθοῦμε καὶ νὰ γίνουμε εὐτυχέστεροι. Καὶ ἔτσι ἔγινε καὶ ἐπροόδευσεν ἡ Ἑταιρεία».
Η σύγχρονη εκπαίδευση, με στόχο την ατομική πρόοδο και τη συλλογική ευημερία, στο πλαίσιο πολλών προκλήσεων και σύνθετων προβλημάτων, οφείλει να διδάσκει και να ενισχύει τις αξίες της ελευθερίας, της δημοκρατίας και της δικαιοσύνης. Το σχολείο, ως θεμέλιο της ανάπτυξης, της προόδου και της αναγέννησης, πρέπει να αγωνίζεται για την προστασία της ανθρώπινης αξιοπρέπειας και τον σεβασμό των ανθρώπινων δικαιωμάτων.
