Πραγματοποιήθηκε στο Τυμπάκι, την Τρίτη 12 Μάρτη, η σύσκεψη που οργάνωσε η ΤΕ Ηρακλείου του ΚΚΕ με θέμα «Η αγροτιά στον αγώνα ενάντια στην Κοινή Αγροτική Πολιτική της ΕΕ. Οι θέσεις του ΚΚΕ!».
Ο Μανώλης Συντυχάκης, μέλος της Επιτροπής Περιοχής Κρήτης και βουλευτής του ΚΚΕ, στην ομιλία του τόνισε μεταξύ άλλων :
«Η πολιτική των κυβερνήσεων και της ΕΕ είναι αυτή που βυθίζει στη φτώχεια και τα αδιέξοδα τους βιοπαλαιστές αγρότες, κτηνοτρόφους, ψαράδες, μελισσοκόμους και προκαλεί και τις μεγαλειώδεις, συγκλονιστικές αγροτικές κινητοποιήσεις που έγιναν στη χώρα μας, όπως και σε όλη την Ευρώπη.
Η Κοινή Αγροτική Πολιτική, έχει ένα συγκεκριμένο στόχο. Αυτός είναι η συγκέντρωση της αγροτικής παραγωγής σε λίγα χέρια, η ενίσχυση των μεγάλων ομίλων του αγροτοδιατροφικού τομέα, των εμποροβιομηχάνων και των μεγάλων καπιταλιστικών επιχειρήσεων.
Όλο και περισσότεροι αγρότες, πιο πλατιές λαϊκές δυνάμεις, κατανοούν την κοινή ρίζα των προβλημάτων της αγροτιάς που δεν είναι άλλη από την Κοινή Αγροτική Πολιτική (ΚΑΠ) της ΕΕ, που ψήφισαν όλα τα κόμματα στο Ευρωκοινοβούλιο το 2020, εκτός του ΚΚΕ που προειδοποιούσε για τα δεινά που έρχονταν. Είναι τα κόμματα που έλεγαν ότι τάχα η ΕΕ των 27 αγορών και η ανταγωνιστικότητα του κεφαλαίου θα διασφάλιζε το εισόδημα και την ευημερία για τους φτωχούς αγρότες και για τον λαό.
Οι αγρότες από την Κρήτη μέχρι τον Έβρο με τον αγώνα τους γκρέμισαν το αφήγημα που έστησε η κυβέρνηση, ότι τάχα πέτυχε την ίδια χρηματοδότηση από τη νέα ΚΑΠ, ενώ στις άλλες χώρες υπήρξε μείωση, ότι υπερασπίζεται τα συμφέροντα του Έλληνα αγρότη και άλλα παραμύθια. Αχρηστεύτηκε και η τακτική του κοινωνικού αυτοματισμού που έβαλε σε λειτουργία η κυβέρνηση, καθώς οι βιοπαλαιστές αγρότες και οι κινητοποιήσεις τους είχαν τη συμπαράσταση και την αλληλεγγύη του λαού. Βρήκαν τοίχο και τα ψίχουλα που «δίνει» ο πρωθυπουργός στους αγρότες και τα περί «δημοσιονομικών αντοχών», τις οποίες κυβέρνηση και ο πρωθυπουργός επικαλούνται αλά καρτ, δηλαδή κόφτης για τις ανάγκες του λαού και απλοχεριά στα μονοπώλια, στις Νατοϊκές στρατιωτικές επιθετικές ανάγκες, στους τραπεζίτες και στους εφοπλιστές.
Η μείωση των επιδοτήσεων είναι το αποτέλεσμα της ίδιας της Κοινής Αγροτικής Πολιτικής που εφάρμοσαν πιστά όλες οι κυβερνήσεις. Η πονηρή, επαναλαμβανόμενη υπόσχεση της κυβέρνησης για επαναδιαπραγμάτευση της ΚΑΠ, είναι για να ξεγελάσει τους αγρότες, ξεχνώντας, την πικρή πείρα των επαναδιαπραγματεύσεων των ΚΑΠ εδώ και 20 χρόνια από όλους τους υπουργούς Αγροτικής Ανάπτυξης, όλων των αστικών κομμάτων. Να κοροϊδέψει τους αγρότες ότι φταίνε οι «κακές» δικές της διοικήσεις του ΟΠΕΚΕΠΕ και όχι η ίδια η κυβερνητική πολιτική, η ΕΕ και η ΚΑΠ.
Το θαλάσσιο μεταφορικό κόστος αγροτικών προϊόντων έχει εκτιναχθεί και η κυβέρνηση επιβάλλει δραστικές περικοπές για τους αγρότες της Κρήτης στο «μεταφορικό ισοδύναμο», προκαλώντας μεγάλη ζημιά στους αγρότες, κυρίως παραγωγούς πρώιμων κηπευτικών. Ταυτόχρονα, ακόμη δεν έχει γίνει η καταβολή στους δικαιούχους αγρότες της Κρήτης της επιδότησης για το β’ εξάμηνο του 2022. Μόνο μετά τη συζήτηση της Επίκαιρης Ερώτησης που κατέθεσε το ΚΚΕ για το θέμα, ήρθε η όψιμη δέσμευση της κυβέρνησης για περιορισμένη αύξηση του ποσοστού επιδότησης από το 20% στο 40%. Αύξηση που όμως δεν αρκεί για να εξισορροπήσει τις τεράστιες αυξήσεις των τιμών από τις ακτοπλοϊκές εταιρείες, που έτσι εξασφαλίζουν, σε βάρος του λαού, τεράστια κερδοφορία έχοντας στήριγμά τους τη διαχρονικά εφαρμοζόμενη πολιτική ΕΕ – κυβερνήσεων.
Αποτελέσματα και της ΚΑΠ, της πολιτικής της Ε.Ε και των κυβερνήσεων, είναι το τσουνάμι της ακρίβειας στα καύσιμα, στα λιπάσματα, στις ζωοτροφές, στα είδη πρώτης ανάγκης, το υψηλό κόστος παραγωγής, η φοροληστεία, τα χαράτσια και οι ασφαλιστικές εισφορές στον ΕΛΓΑ και στον ΕΦΚΑ, ο τσουχτερός ΕΝΦΙΑ για σπίτια, στάβλους, χωράφια, αποθήκες που ισοπεδώνουν τους βιοπαλαιστές αγρότες, κτηνοτρόφους, ψαράδες και μελισσοκόμους. Αυτή την πολιτική χρόνια τώρα την υπηρέτησαν όλες οι κυβερνήσεις, και αυτές που γνώρισε η Ελλάδα τα τελευταία 40 χρόνια, απ’ τη ΝΔ, τον ΣΥΡΙΖΑ και το ΠΑΣΟΚ.
Η «ακρίβεια» αυτή, που αποτελεί πλέον κυρίαρχο θέμα για πλατιά εργατικά – λαϊκά στρώματα σε ολόκληρη την Ελλάδα, δεν είναι ούτε φυσικό φαινόμενο, ούτε αποτέλεσμα λαθεμένων διαχειριστικών επιλογών της μίας ή της άλλης κυβέρνησης. Είναι αποτέλεσμα των χαμηλών μισθών προς όφελος των κερδών των ομίλων, της πολιτικής της ΕΕ και της αστικής τάξης για την «πράσινη μετάβαση», της πολιτικής ΝΑΤΟ – ΕΕ και των πολέμων που φέρνει, κτλ. Το λαϊκό εισόδημα λεηλατείται από άμεσους κι έμμεσους φόρους όταν φοροαπαλλάσσονται τράπεζες και εφοπλιστές και δίνεται 12ετής φοροαπαλλαγή στους ομίλους που κάνουν επενδύσεις.
Για όλα αυτά το ΚΚΕ έχει κάνει συγκεκριμένες προτάσεις, γιατί είναι εφικτή η μείωση της ακρίβειας με μέτρα που μπορεί να δώσουν ανάσα στα νοικοκυριά, όπως η κατάργηση του ΦΠΑ σε είδη πλατιάς κατανάλωσης, η μείωση στον Ειδικό Φόρο Κατανάλωσης σε καύσιμα και ρεύμα, οι πραγματικές αυξήσεις στους μισθούς και το αφορολόγητο στα 12.000 ευρώ. Όμως κανένα από τα αστικά κόμματα που παριστάνουν τους φίλους του λαού δεν στήριξε τις προτάσεις του ΚΚΕ. Κι αυτό γιατί δε θέλουν να θίξουν τα συμφέροντα του κεφαλαίου για να παρθούν μέτρα ανακούφισης για τον λαό.
Για αυτά τα συμφέροντα των εφοπλιστών και των εμπορικών τους πλοίων, η κυβέρνηση έστειλε την ελληνική φρεγάτα στην Ερυθρά Θάλασσα, στέλνοντας τους στρατευμένους μας στο «στόμα του λύκου» για στις πολεμικές επιχειρήσεις των ΗΠΑ – ΝΑΤΟ – ΕΕ, την ίδια στιγμή που στην Παλαιστίνη ο λαός σκοτώνεται από το κράτος- δολοφόνο του Ισραήλ, με τις πλάτες των ΗΠΑ- ΝΑΤΟ- ΕΕ, και τη συμμετοχή της χώρας μας.
Για τα κοράκια της ιδιωτικής εκπαίδευσης, για τα κέρδη των επιχειρηματικών ομίλων, η κυβέρνηση επιστρατεύει όλα τα αντιλαϊκά εργαλεία, για να τρομοκρατήσει και να συκοφαντήσει τον αγώνα των φοιτητών ενάντια στην ίδρυση ιδιωτικών πανεπιστημίων, στην οποία με όρους «συνταγματικότητας» συμφωνούν και ΣΥΡΙΖΑ και ΠΑΣΟΚ.
Κατά συνέπεια, δεν είμαστε όλοι στην ίδια μεριά της όχθης όπως ισχυρίστηκε ο κ. Αυγενάκης, που παρουσιάζεται σαν υπερασπιστής των συμφερόντων των αγροτών, την ώρα που υλοποιεί την πολιτική ξεκληρίσματός τους. Το μόνο του έρεισμα, βέβαια, είναι οι γνωστοί αγροτοπατέρες, υποστηριχτές του, θιασώτες της ΕΕ, οι οποίοι με την ανέντιμη, αντισυναδελφική στάση τους, απέτρεπαν τους αγροτοκτηνοτρόφους να πάνε στα μπλόκα του αγώνα.
Το ΚΚΕ δίνει όλες του τις δυνάμεις για να γίνει ο λαός αφέντης του πλούτου που παράγει, να ζήσει σύμφωνα με τις σύγχρονες δυνατότητες της εποχής. Καλεί τους αγρότες, τον λαό μας, ενόψει και των Ευρωεκλογών, να σκεφτεί εάν η πολιτική της ΕΕ μπορεί να εμπεριέχει έστω κι έναν κόκκο φιλολαϊκής πολιτικής και να δυναμώσουν πολιτικά το ΚΚΕ, το μόνο κόμμα που αντιπαλεύει την πολιτική της ΕΕ που εξειδικεύουν οι εθνικές κυβερνήσεις.»
