Ανακοίνωση εξέδωσε ο Πανελλαδικός Σύλλογος SOS Τροχαία Εγκλήματα, με αφορμή την πρωτόδικη εκδίκαση τροχαίου δυστυχήματος που σημειώθηκε πριν πέντε ολόκληρα χρόνια, με θύματα τη Στεφανία Μουλαρά και τον Άκη Κάκο.
Όπως αναφέρει η δίκη έχει προσδιοριστεί για τις 19 Σεπτεμβρίου 2024 μετά από οκτώ άγονες “προσπάθειες” να εκδικαστεί το ΠΡΩΤΟΔΙΚΟ για το τροχαίο έγκλημα. Αρνησιδικία μέσω αλλεπάλληλων αναβολών και άρνηση πρόταξης των ανθρωποκτονιών στο πινάκιο, οργανικά στοιχεία της επιβράδυνσης της δικαιοσύνης και του “Κράτους Δικαίου”.
Η ανακοίνωση του Συλλόγου:
Την Πέμπτη 15 Φεβρουαρίου η ολομέλεια του Αρείου Πάγου που συγκλήθηκε έκτακτα «καταδίκασε» την απόφαση του Ευρωκοινοβουλίου για τις παραβιάσεις του κράτους Δικαίου στην Ελλάδα.
Την ίδια ημέρα στο Μονομελές Εφετείο Αγρινίου εκδικαζόταν η υπόθεση ενός τροχαίου με θύματα δύο νεκρούς και μία τραυματία. Η υπόθεση αναβλήθηκε λόγω της αποχής των δικηγόρων, οι σύλλογοι των οποίων δεν δίνουν άδεια στα μέλη τους να παραστούν για να εκδικαστούν τέτοιας καθώς φαίνεται ελάσσονος ηθικής και ψυχικής σημασίας υποθέσεις. Είναι και αυτό μια όψη του κράτους Δικαίου στην Ελλάδα. Αναβλήθηκε λοιπόν η υπόθεση, το συντομότερο, μόλις για επτά μήνες, για τις 19 Σεπτεμβρίου 2024.
Λογική στο πλαίσιο του κράτους Δικαίου απόφαση με υπαιτιότητα όχι των δικαστών αλλά του άλλου συμπάσχοντος μέλους στην απόδοση Δικαιοσύνης των δικηγόρων. Βέβαια στο πινάκιο η υπόθεση βρίσκονταν στη θέση 14 γεγονός που σήμαινε πως και αποχή να μην υπήρχε και πάλι η υπόθεση δεν επρόκειτο να εκδικαστεί λόγω παρελεύσεως του ωραρίου. Απλά η ευθύνη για την αναβολή πήγε σε άλλον, όπως το μπαλάκι στο πινγκ πονγκ.
Το γεγονός βέβαια (14 στο πινάκιο) δεν είναι φοβερό και εναρμονίζεται κι αυτό απόλυτα με το κράτος Δικαίου. Καθένας με τη σειρά του. Θεμελιώδης αρχή του κράτους Δικαίου.
Όλα καλά λοιπόν, ραντεβού τον Σεπτέμβρη όταν και θα εκδικαστεί η υπόθεση. Εκτός κι αν για κάποια λόγο αναβληθεί. Κράτος Δικαίου έχουμε, όλα είναι πιθανά.
Από τη Γη στη Δικαιοσύνη: 5 χρόνια, 11 μήνες και 5 ημέρες
Όλα καλά λοιπόν με το κράτος Δικαίου στην Ελλάδα.
Η περίπτωση για την οποία μιλάμε πιθανώς θα διδάσκεται στις σχολές Δικαστών ως παράδειγμα απόδοσης Δικαιοσύνης σε ευνομούμενη πολιτεία.
14 Οκτωβρίου 2018 η 29χρονη Στεφανία Μουλαρά και ο 29χρονος Άκης Κάκος χάνουν τη ζωή τους και μια ακόμα επιβάτης τραυματίζεται όταν μεθυσμένος και υπό την επήρεια ουσιών οδηγός ρίχνει το ΙΧ που επέβαιναν σε κανάλι στο Νιοχώρι Αιτωλοακαρνανίας.
Η εισαγγελέας που αναλαμβάνει την υπόθεση δεν εφαρμόζει το νόμο για οδήγηση υπό την επήρεια ναρκωτικών και ασκεί δίωξη για ανθρωποκτονίες από …αμέλεια (πλημμέλημα). Ο δράστης ελεύθερος χωρίς κανένα περιοριστικό όρο από την πρώτη στιγμή.
Η δίκη προσδιορίζεται για τις 20 Ιουνίου 2020, στο τριμελές πλημμελειοδικείο Μεσολογγίου οπότε και ξεκινά ένα σήριαλ αναβολών καμία από τι οποίες δεν προκλήθηκε από την μεριά των θυμάτων πλην όμως όλες σύμφωνα με τους κανόνες Δικαίου. Δεύτερος προσδιορισμός 24 Φεβρουαρίου 2021, αναβολή. Τρίτος προσδιορισμός 6 Απριλίου 2022, αναβολή.
Τέταρτος προσδιορισμός 12 Οκτωβρίου 2022, αναβολή. Πέμπτος προσδιορισμός 18 Ιανουαρίου 2023. Ο λόγος της αναβολής ανά περίπτωση: ο COVID, η τοποθέτηση της υπόθεσης χαμηλά στο πινάκιο, ή αλλαγή δικηγόρου του δράστη και η ασθένεια του δράστη …την παραμονή της δίκης.
Τέσσερις αναβολές και αποφυγή την τελευταία στιγμή και πέμπτης (τηλεφώνημα για τοποθέτηση βόμβας -εκκένωση κτιρίου -αναμονή να έρθουν σκυλιά από την Πάτρα για έλεγχο του κτιρίου). Συνεδριάζει τελικά το Πλημμελειοδικείο και υιοθετώντας το αίτημα της Πολιτικής Αγωγής κηρύσσει εαυτόν αναρμόδιο και παραπέμπει την υπόθεση να εκδικαστεί στο Εφετείο όχι ως πλημμέλημά αλλά με βάση το νόμο για την οδήγηση υπό την επήρεια ναρκωτικών που επισύρει για κάθε θάνατο «ποινή πρόσκαιρης κάθειρξης μέχρι δέκα ετών» (νόμος 4139/2013 «περί εξαρτησιογόνων ουσιών», Άρθρο 25)
Χρειάστηκαν τέσσερα χρόνια και τρεις μήνες από το συμβάν ώστε οι τοξικολογικές εξετάσεις των εργαστηρίων της ΕΛΑΣ που από τους πρώτους μήνες βρίσκονταν στη δικογραφία, στα χέρια της αρμόδιας εισαγγελέως, να ληφθούν επιτέλους υπ’ όψη. Κράτος Δικαίου. Αργό αλλά δίκαιο.
Η υπόθεση προσδιορίζεται να εκδικαστεί στο Μονομελές Εφετείο Αγρινίου στις 12 Σεπτεμβρίου 2023. Τη φορά αυτή η δίκη θα αναβληθεί λόγω κωλύματος δικηγόρου των θυμάτων για τις 14 Δεκεμβρίου.
Φτάνουμε αισίως στα πέντε χρόνια και δύο μήνες από το συμβάν και το πρωτόδικο δεν έχει ξεκινήσει. Μιλάμε για Κράτος Δικαίου πάντα. Για χώρα μέλος της Ευρωπαϊκής Ένωσης στην οποία εμείς διδάξαμε πολιτισμό δημοκρατία, δικαιοσύνη και τα λοιπά.
14 Δεκεμβρίου 2023: Οι Δικηγορικοί σύλλογοι ΔΕΝ δίνουν άδεια στους δικηγόρους να παραστούν και η υπόθεση θα αναβληθεί … λόγω φορολογικού νόμου, για τις 15 Φεβρουαρίου 2024.
Φτάνουμε πια εκεί που ξεκινήσαμε: 15 Φεβρουαρίου, η υπόθεση 14η στο πινάκιο, ξανά αποχή των δικηγόρων, νέα αναβολή και προσδιορισμός στις 19 Σεπτεμβρίου 2024: 5 χρόνια, 11 μήνες και 5 ημέρες μετά το συμβάν… ίσως ξεκινήσει η πρωτόδικη εκδίκαση της υπόθεσης.
Ίσως, γιατί πρέπει πάντα να έχουμε κατά νου πως ζούμε σε Κράτος Δικαίου.
Και βέβαια μετά από την εκδίκαση του πρωτοδίκου ακολουθεί η Έφεση που κι αυτή κάποτε θα εκδικαστεί στο χωροχρόνο του κράτους Δικαίου.
Το κράτος δικαίου ως παιδαγωγός
Αναφερθήκαμε πριν στη μη επιβολή του παραμικρού περιοριστικού όρου στο δράστη, κατηγορούμενου ήδη με κατηγορίες που συνεπάγονται πολυετή κάθειρξη, που συνυπάρχει με τις οικογένειες των θυμάτων σε μια μικρή κωμόπολη. Είναι κι αυτό δείγμα του νομικού μας πολιτισμού και της βαθιά περιφρόνησης των θυμάτων των τροχαίων εγκλημάτων, όχι μόνον από τους δράστες αλλά από την ίδια την πολιτεία.
Σ αυτό το φοβερό τροχαίο έγκλημα υπήρξε ένα ακόμα θύμα. Η κόρη της Στεφανίας Μουλαρά 9χρονη τότε, 14 χρονη σήμερα αγνώστου ηλικίας όταν η υπόθεση θα τελεσιδικήσει.
Ο παιδευτικός ρόλος της Δικαιοσύνης δίνει της απαντήσεις στις αγωνίες και τα γιατί που προκάλεσε ο θάνατος της μητέρας της και καλλιεργεί στην παιδική ψυχή της μια σαφή εικόνα του τι σημαίνει Κράτος Δικαίου.
Δυστυχώς είναι πολύ μικρή ακόμα για να επισκεφτεί την εισαγγελέα του Αρείου Πάγου και να ακούσει κι αυτή λόγο παρήγορο, όπως αυτόν που άκουσε η πρόεδρος του συλλόγου των θυμάτων των Τεμπών: «… μας συμβούλεψε να μην ασχολούμαστε με το γεγονός παρά να κοιτάξουμε τη ζωή που μας απομένει να την περάσουμε με ηρεμία και γαλήνη, με την βοήθεια της εκκλησίας».
