Δυο δικαστικές αποφάσεις κατά του δήμου Ηρακλείου
Στα αστικά δικαστήρια “ξύπνησαν μνήμες” για την υπόθεση θανάτου της αδικοχαμένης Δημητρίας Σκουρογιαννάκη, η οποία είχε αφήσει την τελευταία της πνοή στις 25 Αυγούστου 2016, 2 μήνες μετά τον βαρύτατο τραυματισμό της, σε τροχαίο που είχε σημειωθεί 20 Ιουνίου του 2016, κατά τη διάρκεια αποκομιδής σκουπιδιών από απορριμματοφόρο του Δήμου Ηρακλείου. Η άτυχη γυναίκα ήταν εργαζόμενη στο δήμο Ηρακλείου και τραυματίστηκε νωρίς το πρωί της Δευτέρας 21 Ιουνίου 2016 στην περιοχή του Πανεπιστημιακού, όταν ενώ επιχειρούσε να μαζέψει σκουπίδια παρασύρθηκε από το απορριμματοφόρο στο οποίο ήταν συνοδός! Λίγες εβδομάδες αργότερα πέθανε.
Δείτε:
Έχασε τη μάχη για τη ζωή η εργαζόμενη στο δήμο Ηρακλείου…- Δημοτική δαπάνη το μεσημέρι η κηδεία της
Ο συγκινητικός αποχαιρετισμός στη μάνα από την κόρη της άτυχης εργαζόμενης στο δήμο Ηρακλείου
Τα πρωτοβάθμια αστικά δικαστήρια, με δυο αποφάσεις τους που επιδόθηκαν παραμονές των Χριστουγέννων, δικαίωσαν τα συγγενικά πρόσωπα της άτυχης εργαζόμενης και καταλόγισαν στον δήμο ποσά συνολικού ύψους 880.000 ευρώ, ως αποζημιώσεις για ηθική βλάβη-ψυχική οδύνη από το αυτοκινητικό δυστύχημα με θύμα την άτυχη εργαζόμενη της υπηρεσίας Καθαριότητας.
Στη συνέχεια ο δήμος Ηρακλείου, με βάση τη σχετική εισήγηση-γνωμάτευση της Νομικής Υπηρεσίας στη Δημοτική Επιτροπή της 16ης Ιανουαρίου 2024, αποφάσισε να ασκήσει έφεση κατά των δυο πρωτοβάθμιων δικαστικών αποφάσεων για τη μείωση του ποσού των αποζημιώσεων.
Η Δημοτική Επιτροπή αποφάσισε να εφεσιβάλλει τις πρωτόδικες αποφάσεις και για τις δύο αγωγές για τις αποζημιώσεις, κάνοντας αποδεκτή τη θέση της Νομικής Υπηρεσίας, που εισηγήθηκε: «Επειδή συντρέχουν κατά τη γνώμη μας νόμιμοι λόγοι ασκήσεως εφέσεως κατά της απόφασης αυτής, καθότι δεν ελήφθησαν υπόψη από το Δικαστήριο προταθέντες ισχυρισμοί μας (π.χ. ένσταση συντρέχοντος πταίσματος – συνυπαιτιότητας της άτυχης παθούσας κ.λπ.), οι οποίοι, εάν γίνονταν δεκτοί, τότε ο Δήμος θα υποχρεούταν να καταβάλει μικρότερα ποσά από τα ως άνω επιδικασθέντα στους ενάγοντες-δικαιούχους».
«Η Δημοτική Επιτροπή εγκρίνει την άσκηση ενδίκου μέσου (εφέσεως) κατά της με αριθμό 886/2023 απόφασης του Μονομελούς Πρωτοδικείου Ηρακλείου (Α’ και Β’ Αγωγή), για τους λόγους που αναφέρονται στις εισηγήσεις των δικηγόρων του Δήμου κ. Μαρίας Εμμανουέλας Μπίμπα και Εμμανουήλ Καρνίκη», αναφέρεται σχετικά την ομόφωνη απόφαση της Δημοτικής Επιτροπής, στην οποία παρατίθενται αναλυτικά και οι σχετικές πρωτοβάθμιες δικαστικές αποφάσεις επί των δύο αγωγών που έχουν κατατεθεί από τους στενούς συγγενείς της αδικοχαμένης Δημητρίας Σκουρογιαννάκη.
Αναλυτικότερα, με την οριστική απόφασή του, επί της πρώτης αγωγής, Το Μονομελές Πρωτοδικείο Ηρακλείου, διατάσσει δύο εναγόμενους από πλευράς Δήμου Ηρακλείου (δεν τους κατονομάζει) να καταβάλλουν έκαστος το ποσό – αθροιστικά – των 260.000 ευρώ προς τη συγκεκριμένη ομάδα συγγενών της αδικοχαμένης εργαζόμενης. Δηλαδή μιλάμε για ένα συνολικό ύψος αποζημιώσεων ύψους 520.000 ευρώ σε ό,τι αφορά τους συγγενείς που κατέθεσαν την πρώτη αγωγή. Με την έτερη απόφασή του, επί της β’ αγωγής, το δικαστήριο διατάσσει αντίστοιχα στους εναγόμενους να καταβάλλουν έκαστος αθροιστικά το ποσό των 180.000 ευρώ σε αποζημιώσεις για άλλη ομάδα στενών συγγενών. Συνολικά δηλαδή επιδικάστηκε αποζημίωση ύψους 360.000 ευρώ επί της β’ αγωγής. Επιπλέον καταλογίζει τα δικαστικά έξοδα που υπολογίζονται σε χιλιάδες ευρώ.
Για την πρώτη αγωγή: η με αριθ. 886/2023 απόφαση του Μονομελούς Πρωτοδικείου
Ηρακλείου επιδόθηκε στο Δήμο την 19-12-2023, με την οποία υποχρεούται ο Δήμος να καταβάλει
αποζημίωση για ηθική βλάβη – ψυχική οδύνη από αυτοκινητικό ατύχημα που προκλήθηκε από
απορριμματοφόρο όχημα του Δήμου, συνεπεία του οποίου επήλθε ο θάνατος της συγγενούς των
εναγόντων Δημητρίας Σκουρογιαννάκη.
Το Πρωτοβάθμιο Δικαστήριο εξέδωσε την με αριθ. 886/2023
οριστική απόφασή του, με την οποία (αφορά την πρώτη αγωγή):
«ΔΕΧΕΤΑΙ, κατά τα λοιπά, εν μέρει, τη
με αριθμό κατάθεσης Γ.Α. 1069/ΕΓα/54/2021 α’ αγωγή. ΥΠΟΧΡΕΩΝΕΙ τους β’ και γ’ εναγόμενους να
καταβάλουν αλληλεγγύως και εις ολόκληρον έκαστος εξ αυτών, στην α’ ενάγουσα ΆΣ, το ποσό
των εξήντα χιλιάδων ευρώ (60.000 ευρώ), στον β’ ενάγοντα, το ποσό των εξήντα
χιλιάδων ευρώ (60.000 ευρώ), στη γ’ ενάγουσα, το ποσό των εξήντα χιλιάδων ευρώ
(60.000 ευρώ), στον δ’ ενάγοντα, το ποσό των εξήντα χιλιάδων ευρώ (60.000
ευρώ), στον ε’ ενάγοντα, το ποσό των δέκα χιλιάδων ευρώ (10.000 ευρώ) και στην
στ’ ανήλικη ενάγουσα, ως εκπροσωπείται
από τους ασκούντες τη γονική μέριμνα – γονείς της, το ποσό των δέκα χιλιάδων ευρώ (10.000 ευρώ), με τον
νόμιμο τόκο υπερημερίας από την επομένη ημέρα από την επίδοση της αγωγής μέχρι την πλήρη εξόφληση,
ως προς δε, τον β’ εναγόμενο, νομιμότοκα, σύμφωνα με τα οριζόμενα στο άρθρο 45 παρ. 1 ν. 4607/2019
και μέχρι την πλήρη εξόφληση.
ΕΠΙΒΑΛΛΕΙ σε βάρος της γ’ εναγόμενης, μέρος της δικαστικής δαπάνης των
εναγόντων, ποσού εννέα χιλιάδων ευρώ (9.000 ευρώ) και σε βάρος του β’ εναγόμενου, μέρος της δικαστικής
δαπάνης των εναγόντων, ποσού τριακοσίων ευρώ (300 ευρώ)»
Η Β’ ΑΓΩΓΗ (Γ.Α. 1070/ΕΓα/55/2021) από τους ενάγοντες:
Το Πρωτοβάθμιο Δικαστήριο εξέδωσε την με αριθ. 886/2023 οριστική απόφασή του, με την οποία
(αφορά την δεύτερη αγωγή):
«ΣΥΝΕΚΔΙΚΑΖΕΙ αντιμωλία των διαδίκων, τη με αριθμό κατάθεσης Γ.Α. 1069/ΕΓα/54/2021 α’ αγωγή
και τη με αριθμό κατάθεσης Γ.Α. 1070/ΕΓα/55/2021 β’ αγωγή.
ΑΠΟΡΡΙΠΤΕΙ τη με αριθμό κατάθεσης Γ.Α. 1069/ΕΓα/54/2021 α’ αγωγή, ως προς τον α’ εναγόμενο.
ΣΥΜΨΗΦΙΖΕΙ τη δικαστική δαπάνη μεταξύ των εναγόντων και του α’ εναγομένου.
ΑΠΟΡΡΙΠΤΕΙ ό,τι κρίθηκε στο σκεπτικό ακ απορριπτέο, ως προς τη με αριθμό κατάθεσης Γ.Α.
1069/ΕΓα/54/2021 α’ αγωγή.
ΔΕΧΕΤΑΙ, κατά τα λοιπά, εν μέρει, τη με αριθμό κατάθεσης Γ.Α. 1069/ΕΓα/54/2021 α’ αγωγή.
ΥΠΟΧΡΕΩΝΕΙ τους β’ και γ’ εναγόμενους να καταβάλουν αλληλεγγύως και εις ολόκληρον έκαστος εξ
αυτών, στην α’ ενάγουσα ΆΣ, το ποσό των εξήντα χιλιάδων ευρώ (60.000 ευρώ), στον β’
ενάγοντα ΝΣ, το ποσό των εξήντα χιλιάδων ευρώ (60.000 ευρώ), στη γ’ ενάγουσα
ΧΣ, το ποσό των εξήντα χιλιάδων ευρώ (60.000 ευρώ), στον δ ενάγοντα ΚΣ, το ποσό των εξήντα χιλιάδων ευρώ) (60.000 ευρώ)), στον ε’ ενάγοντα., το ποσό των δέκα χιλιάδων ευρώ (10.000 ευρω) και στην στ’ ανήλικη ενάγουσα, ως εκπροσωπείται από τους ασκούντες τη γονική μέριμνα -γονείς της, το ποσό των δέκα χιλιάδων ευρώ (10.000 ευρώ)), με τον νόμιμο τόκο υπερημερίας από την επομένη ημέρα από την επίδοση της αγωγής μέχρι την πλήρη εξόφληση, ως προς δε, τον β’ εναγόμενο,
νομιμότοκα, σύμφωνα με τα οριζόμενα στο άρθρο 45 παρ. 1 ν. 4607/2019 και μέχρι την πλήρη εξόφληση.
ΕΠΙΒΑΛΛΕΙ σε βάρος της γ’ εναγόμενης, μέρος της δικαστικής δαπάνης των εναγόντων, ποσού εννέα
χιλιάδων ευρόο (9.000 ευρώ) και σε βάρος του β’ εναγόμενου, μέρος της δικαστικής δαπάνης των
εναγόντο)ν, ποσού τριακοσίων ευρό) (300 ευρώ).
ΑΠΟΡΡΙΠΤΕΙ τη με αριθμό κατάθεσης Γ.Α. 1070/ΕΓα/55/2021 β’ αγωγή, ως προς τον α’ εναγόμενο.
ΣΥΜΨΗΦΙΖΕΙ τη δικαστική δαπάνη μεταξύ των εναγόντων και του α’ εναγομένου.
ΑΠΟΡΡΙΠΤΕΙ ό,τι κρίθηκε στο σκεπτικό ως απορριπτέο, ως προς τη με αριθμό κατάθεσης Γ.Α.
1070/ΕΓα/55/2021 β’ αγωγή.
ΔΕΧΕΤΑΙ, κατά τα λοιπά, εν μέρει, τη με αριθμό κατάθεσης Γ.Α.1070/ΕΓα/55/2021 β’ αγωγή.
ΥΠΟΧΡΕΩΝΕΙ τους β και γ’ εναγόμενους να καταβάλουν αλληλεγγύως και εις ολόκληρον έκαστος εξ
αυτών, στον α’ ενάγοντα, το ποσό των εξήντα χιλιάδων ευρώ (60.000 ευρώ)), στη
β’ ενάγουσα. το ποσό των εξήντα χιλιάδων ευρώ (60.000 ευρώ), στη γ’ ενάγουσα, το ποσό των είκοσι χιλιάδων ευρώ (20.000 ευρώ), στη δ ενάγουσα, το ποσό των είκοσι χιλιάδων ευρώ (20.000 ευρώ) και στον ε’ ενάγοντα, το ποσό των είκοσι χιλιάδων ευρώ) (20.000 ευρά)), με τον νόμιμο τόκο υπερημερίας από
την επομένη ημέρα από την επίδοση της αγωγής μέχρι την πλήρη εξόφληση, ως προς δε, τον β’ εναγόμενο,
νομιμότοκα, σύμφωνα με τα οριζόμενα στο άρθρο 45 παρ. 1 ν. 4607/2019 και μέχρι την πλήρη εξόφληση.
ΕΠΙΒΑΛΛΕΙ σε βάρος της γ’ εναγόμενης, μέρος της δικαστικής δαπάνης των εναγόντων, ποσού πέντε
χιλιάδων ευρά) (5.000 ευρώ) και σε βάρος του β’ εναγόμενου, μέρος της δικαστικής δαπάνης των
εναγόντων, ποσού τριακοσίων ευρώ (300 ευρώ).
Η ποινική δίκη
Το ποινικό μέρος της εκδίκασης της υπόθεσης από το Τριμελές Πλημμελειοδικείο Ηρακλείου ξεκίνησε στις 13 Μαρτίου 2023 και ολοκληρώθηκε στις 26 Μαΐου του ίδιου έτους. Ο οδηγός και ο προϊστάμενος του Τμήματος δικάζονταν για ανθρωποκτονία από συγκλίνουσα αμέλεια. Εξάλλου, ο οδηγός κατηγορείτο επιπρόσθετα για παράβαση υποχρέωσης γνωστοποίησης ατυχήματος στις Αρχές. Και οι δύο κατηγορούμενοι κρίθηκαν ένοχοι.
Ο οδηγός καταδικάστηκε σε ποινή φυλάκισης 4 ετών για την ανθρωποκτονία και σε ποινή φυλάκισης ενός έτους για την έτερη πράξη που του είχε αποδοθεί. Η συνολική ποινή φυλάκισης που του επιβλήθηκε, κατά συγχώνευση, ήταν 4 ετών και 6 μηνών. Ο συγκατηγορούμενός του καταδικάστηκε σε ποινή φυλάκισης 2 ετών για την ανθρωποκτονία από αμέλεια.
Η έφεση είχε αναστέλλουσα ισχύ.
