Του Δημοσθένη Καραγιάννη
Παρακολουθούμε – απ’ τους καναπέδες μας όλοι – το δράμα δυο λαών γειτόνων που εξελίσσεται τα τελευταία 77 χρόνια – από τους καναπέδες μας και μέσα από τη βολή μας (ή την εξασφαλισμένη αποζημίωση οι πιο χυδσίοι) «τοποθετούμαστε» δικαιολογώντας τους φονιάδες, και ξερνώντας τόση μισάνθρωπη χολή που ξενίζει «πόθεν πηγάζει τούτη η κτηνίλα»! Τα περισσότερα από τα τρολ που γράφουν διάφορα αηδή φιλοϊσραηλινά ποστ – φαίνεται ότι αποτελούν μια σύγχρονη συνομοταξία όντων τρομακτικά ηλιθίων διαστάσεων που δεν είχαν ούτε καν γεννηθεί τότε που άρχισε το πρόβλημα (1948), ούτε κι έχουν ιδέα για το τι εμέσουν με την κάθε τους γραφή εναντίον των εννοιών πατρίδα, δικαιοσύνη, ελευθερία, αξιοπρέπεια. Εντεταλμένα όμως αναλαμβάνουν την ευθύνη να αμαυρώνουν τόσο την ιστορία του λαού μας, όσο και τις έννοιες του διεθνούς δικαίου και ανθρωπιάς.
Επικεντρώνουν τις ρυπαρές τους γραφές σ΄ ένα «αδιευκρίνιστο γεγονός – κατασκεύασμα[1]; – των διεθνών (και άρα πειστικών γι αυτούς!!!) μέσων πολεμικής προπαγάνδας κι αρχίζουν να εκδηλώνουν όλον τον ρατσισμό τους, την ανθρωποφοβία τους (επικαλούμενα κάθε είδους ιδεοληπτική ανοησία) ξέχειλη μίσους και απανθρωπιάς. Σ’ ένα βαθμό δεν φταίνε αυτά τα ημιμαθή όντα (γιατί για αμαθείς δεν μπορεί να εκπέμπουν τέτοια χολή!). Αλλά για το «Τις πταίει» επ’ αυτού δεν είναι του παρόντος. Ξεχνούν ή αγνοούν την αλήθεια των γεγονότων και ακολουθούν σκυλικώς τα γεράκια του πολέμου (κάθε χώρας) που βέβαια εντελών σκαιώς και αηδώς μετρούν τα συμφέροντάα τους με τον αριθμό των πτωμάτων του πολέμου.
Εμείς, οι μεγαλύτεροι, επί 77 χρόνια λοιπόν είμαστε μάρτυρες του τιτάνιου αγώνα ενός λαού που τον καταδίκασε η διεθνής κοινότητα (ΟΗΕ) – με τη συγκατάθεσή[2] του ειν΄ αλήθεια – η χοντροπετσιά, η αδηφαγία των ληστών της γης, οι ανά τον κόσμο κυρ-Παντελήδες, η συναισθηματική φόρτιση των λαών που έβγαινε από τον πιο φονικό πόλεμο της ανθρωπότητας, να πιέσουν τους Παλαιστίνιους (που επί αιώνες αποτελούσαν πατρογονικές τους εστίες και που ποτέ δεν τα εγκατέλειψαν) να παραχωρήσουν μέρος των δικών του εδαφών στους δυστυχείς εβραίους, τους απομείναντες του Ολοκαυτώματος να εγκατασταθεί εκεί ο κατατρεγμένος από τους ΝΑΖΙ λαός των Εβραίων. Τους καλοδέχτηκαν οι Παλαιστίνιοι, προσδοκώντας εξ αρχής σε μια ειρηνική συμβίωση και κοινή πρόοδο, σε μια από κοινού ανάπτυξη και συνεργασία.
Να σημειώσουμε ότι μέχρι εκείνη τη στιγμή οι Εβραίοι δεν είχαν ποτέ κράτος σε μόνιμο έδαφος, δεν είχαν πατρίδα, δεν είχαν συνείδηση λαού με αρχές και ιδανικά. Ένας διασκορπισμένος ανά τον κόσμο λαός ήταν πάντα καταδιωκόμενος, πάντα κυνηγημένος χωρίς τον πολιτικό στόχο μιας πατρίδας. Μόνο ένα θρησκευτικό ιδεογράφημα αποτελούσε έναν φανταστικό «συνεκτικό κρίκο»[3] του διασκορπισμένου λαού. Τους όρισαν (ο ΟΗΕ) να εγκατασταθούν στα παραχωρημένα από τους Παλαιστινίους εδάφη και ίδρυσαν το κράτος του ΙΣΡΑΗΛ. Μόνο πως αυτό που αποφάσισαν να ιδρύσουν δεν ήταν κράτος. Ήταν ένας ναζιστικός μηχανισμός που από τη στιγμή που του κατοχυρώθηκαν εδάφη, ξεκίνησε αδύναμα στην αρχή και ισχυρότερα όσο οι ΗΠΑ του επέτρεπαν κάθε φορά να φανερώνει το αληθινό του πρόσωπο: ένα σιχαμερό μείγμα σιωνοναζισμού!
Στη συνείδηση του ισραηλινού κράτους «ράφτηκε» και η ιδεολογία του ρατσισμού και ενός αλλοιωμένου σιωνισμού για τη μοναδικότητα του λαού του, του ευλογημένου μοναδικά απ’ το θεό τους (εδώ το ιερατείο τους έχει φοβερή δύναμη και επιρροή) και για το δικαίωμά του να κατακτά ζωτικό χώρο[4] που θα του επιτρέπει «τη τη «βιωσιμότητα» (κατά την κρίση τους και μόνο) του κράτους τους, στο οποίο όμως ποτέ δεν δεν θα είναι μειονότητα, αλλά θα έχουν το δικαίωμα του αυτοπροσδιορισμού χωρίς να φοβούνται πλέον πογκρόμ». Το πρώτο Σιωνιστικό Συμβούλιο, λοιπόν, συνεδρίασε και διακήρυξε «το δικαίωμα του εβραϊκού λαού στην εθνική αναγέννηση σε δική του χώρα», χωρίς να προσδιορίζει σε ποιο γεωγραφικό χώρο θα ιδρύονταν αυτή η χώρα.
Οι νικητές του πολέμου δεν παραχώρησαν εδάφη (ας πούμε της ηττημένης Γερμανίας, ή μέρος των ηττημένων ναζί συμμάχων της) για το υπό ίδρυση εβραϊκό κράτος, αλλά προσέτρεξαν (επικαλούμενοι ιστορικές παρακαταθήκες άνω των κι αυτοί δεν ξέρουν πόσων χρόνων ανυπαρξίας τους ως κρατική οντότητα– μπούρδες δηλαδή) να κλέψουν εδάφη από τους Παλαιστίνιους και να τους τα αποδώσουν. Γνώριζαν πολύ καλά οι αμερικάνοι ληστές τον πλούτο των χωρών της Μέσης Ανατολής και δεν ήθελαν να χάσουν την ευκαιρία να έχουν τον χωροφύλακά τους στην περιοχή. Είναι δηλαδή ένα κράτος κλεπταποδόχων. Κι αντί να ζήσουν ειρηνικά μαζί μα τους ευεργέτες τους ως αναντίρρητα ευεργετούμενοι και καλοδεχούμενοι από τους ντόπιους κατοίκους του τόπου, τους Παλαιστίνιους, βλέπετε σήμερα ποιο είναι το αποτέλεσμα. Αλλά ορθά οι αρχαίοι μας πρόγονοι έλεγαν: «ουδείς αγνωμονέστερος του ευεργετουμένου».
Έτσι δημιουργήθηκε το ναζιστικό κράτος του Ισραήλ και από τότε αποτελεί μια «κατάρα» για την περιοχή που εγκαταστάθηκαν οι κυβερνήτες του! Έχοντας πάντα πίσω του την αμέριστη στήριξη των «δημοκρατικών κυβερνήσεων» των αμερικανών και με δεδομένη την αραβική προς αυτούς (=τις ΗΠΑ) αντιπάθεια (πραγματική λαϊκή αντιπάθεια) όλων των γύρω απ’ το Ισραήλ κρατών και όχι μόνο, το Ισραήλ, ενισχυόμενο από τον πάτρωνά του απέκτησε τόση ισχύ, όση ένα καρκίνωμα ανίατο για την περιοχή. Δείτε για παράδειγμα όλες τις κυβερνήσεις του Ισραήλ που προέκυψαν από τις «δημοκρατικές τους» εκλογές. Όλες σχεδόν είναι ακροδεξιές ως φασιστικές με ναζιστικές προεκτάσεις και πρακτικές εναντίον των γύρω λαών (Παλαιστινίων, Λιβανέζων, Σύρων, κ.τ.λ.)… Και μη μου πείτε ότι όλοι οι άλλοι λαοί είναι παράλογοι και τρελοί και μόνο οι Ισραηλινοί είναι ΤΑ αγγελούδια! Τα 1.000 και πάνω ψηφίσματα ακόμη κι αυτού του θλιβερού ΟΗΕ εναντίον του το καταδεικνύουν!
Από το σημείο αυτό ξεκινάνε και τα πάθη του Παλαιστινιακού λαού. Διαρκώς πολιορκούμενος, διαρκώς ασφυκτικά περιοριζόμενος βιώνει μια διαρκή σκληρή κατοχή που επί 77 χρόνια συνέχεια επεκτείνεται και σκληραίνει, συνέχεια αποθηριώνεται και δολοφονεί, συνεχώς εκβαρβαρίζεται και σκυλεύει, συνεχώς εγκληματεί και μετέρχεται μεθόδων και πολιτικών κατά της ανθρωπότητας[5] και ναζιστοποιείται ακολουθώντας ακριβώς τα βήματα των γερμανών ναζί, σαν πιστοί και φανατικοί μαθητές τους. Δυστυχώς και η συμπάθειά μας (του λαού μας εννοώ) προς τον όντως δεινοπαθήσαντα από τους γερμανούς λαό του Ισραήλ, όσο κι αν υποβάλλονται φιλότιμες προσπάθειες από τους Ισραηλοκόλακες και Αμερικανόδουλους (κράτη, δημοσιογράφους και κάθε λογής ανόητους χειροκροτητές τους) να μας παρασύρουν στην εθελοδουλία τους, τώρα πια και μετά από τα χιλιάδες διαχρονικά εγκλήματα του κράτους δολοφόνου, που γνωρίσαμε και γνωρίζουμε, έχει μετατοπιστεί και συμπαρίσταται εδώ και χρόνια στο στρατόπεδο των αδικουμένων Παλαιστινίων!
Τώρα καταλαβαίνουμε ότι στις μέρες μας οι εναγώνιες προσπάθειες των «Ισραηλομερικανών» επικεντρώνονται να αναστρέψουν το κλίμα και τη συμπάθεια των λαών της ανθρωπότητας από ένα καταδυναστευόμενο – ναζιστοκατεχόμενο στην πραγματικότητα λαό, τον Παλαιστινιακό και με αρωγή τις φιλότιμες προσπάθειες των υποτακτικών τους κυβερνήσεων (όπως η φασιστική συμμορία Μητσοτάκη και όχι μόνο στην πατρίδα μας). Αλλά ένας κατ’ επάγγελμα εγκληματίας και παγκόσμιος τρομοκράτης (ποιος ευθύνους και λογικός αμφισβητεί πως αυτός ο ρόλος αποκλειστικά ανήκει στο αμερικανικό πολιτικό – στρατιωτικό κατεστημένο που αυτοονομάζεται και ..δημοκρατικό – τρομάρα του;) το οποίο σκυλοβρίζεται και καταδικάζεται παγκόσμια για τις πρακτικές του, είναι τουλάχιστον γελοίο να κατηγορεί άλλους για τον ρόλο, που αυτό το ίδιο με απόλυτη θρασύτητα και απολαυστικότητα υπηρετί! Όμως προσπαθούν να κόψουν φέτες τη θάλασσα!
Μέσα σ’ αυτά τα 77 χρόνια κατοχής είναι φυσικό να δημιουργηθούν αντιστασιακές ομάδες από τον σκλαβωμένο λαό, που υιοθέτησαν διάφορες μεθόδους αντίστασης εναντίον των κατακτητών τους, που μπορεί κανείς να συμφωνεί, να διαφωνεί, να αποδέχεται ακόμη και να καταδικάζει μεμονωμένες αντιστασιακές τους ενέργειες ή πράξεις. Δεν μπορεί όμως να μην επιχαίρει και να συμπαρίσταται – τουλάχιστον! – στην εξέγερση ενός λαού που διεκδικεί την πατρίδα και την ελευθερία του, την αξιοπρέπεια και την τιμή του! Δε μπορεί να μην «κλίνει το γόνυ» μπροστά στις χιλιάδες άνδρες γυναίκες, γέροντες, κοπέλες παιδιά – θύματα της ναζιστικής ισραηλινής θηριωδίας! Και εντάξει θα συμφωνήσω πως πάντα υπάρχουν στις χώρες οι δωσίλογοι, οι εθελόδουλοι, οι γλείφτες, οι προδότες κι αυτοί που δεν καταλαβαίνουν από πατρίδα, ελευθερία, ανεξαρτησία, τιμή και αξιοπρέπεια (τουλάχιστον εμείς τους ξέρουμε καλά από τη γερμανική κατοχή μέχρι τα σημερινά αποσπορίδια τους). Αλλά γι’ αυτούς θα μιλάμε τώρα;
Σήμερα έχουν ανέβει στο επίπεδο της αναίδειας οι κατακτητές των Παλαιστινίων να περιορίζουν τον λαό της Παλαιστίνης σε μερικά τετραγωνικά χιλιόμετρα γης, χωρίς ελευθερία και πατρίδα, χωρίς νερό, ηλεκτρικό ρεύμα, χωρίς την θάλασσά τους, χωρίς επάρκεια τροφής (αφού τους ξερίζωσαν ακόμη και τα ελαιόδεντρα, εφαρμόζοντας την τακτική του Ιμπραήμ την Πελοπόννησο) δίχως ελπίδες, όνειρα, ζωή και «φιλοδοξούν», εξαπολύοντας τα προπαγανδιστικά κάθε είδους βρωμόσκυλά τους (τι φταίνε και τα κακόμοιρα ζωάκια) να μας πείσουν, με κατασκευασμένη κι ευκολοχώνευτη φρίκη στα προπαγανδιστικά τους εργαστήρια πως το διαχρονικά κράτος δολοφόνος είναι θύμα μιας επίθεσης, της ΧΑΜΑΣ (που είναι και αυτή δικό τους δημιούργημα(!) κάποιας χρονικής στιγμής μέσα σ’ αυτά τα 77 χρόνια βαρβαρότητας και δολοφονιών του ναζιστικού Ισραήλ). Την χαρακτηρίζουν δε «τρομοκράτη» επειδή τώρα έχει ξεφύγει από τον δικό τους έλεγχο κι έχει στραφεί εναντίον τους, αλλά γνωρίζουν πολύ καλά σε ποιες μεθόδους έχουν εκπαιδεύσει και φανατίσει τα μέλη της (τα ίδια έκαναν με την Αλ Κάιντα, τον ΙΣΙΣ, τους Τζιχαντιστές και ποιος ξέρει με πόσες άλλες τρομοκρατικές οργανώσεις που βιάζουν λαούς κι ανθρώπους). Κι αυτές τις μεθόδους τώρα τις στρέφουν εναντίον των «δασκάλων» και «εκπαιδευτών» τους, προς τέρψιν των εξωνημένων ΜΜΕ που χύνουν ακαταπαύστως κροκοδείλια πάνω σε τραγικές φωτογραφίες που η γνησιότητα και αλήθεια τους είναι αρκετά αμφισβητήσιμη (γνωρίζουμε καλά τις δυνατότητες της σύγχρονης τεχνολογίας, τους προπαγανδιστικούς μηχανισμούς του πολέμου και την ανηθικότητά τους)! Πόσο κουφιοκεφαλάκης μπορεί να είναι κανείς για να τους πιστέψει[6], εκτός από κάτι Αυτιάδες, και Ευαγγελάτους, Τατιάνες και Καψήδες και όμοιες δημοσιογραφικές μύξες και γλίτσες.
Τώρα βρισκόμαστε στην αρχή μιας επίθεσης δήθεν εναντίον της «τρομοκρατικής» ΧΑΜΑΣ, αλλά στην ουσία εναντίον ενός ολόκληρου λαού που αποβλέπει στην εξόντωση (αυτό προσπαθούν ν’ αποκρύψουν οι φονιάδες και οι μετ’ αυτών ηθικά και υλικά συμπράττοντες) ολόκληρου του λαού! Η …«προειδοποίηση» των φονιάδων όμως να συρρικνώσουν τους Παλαιστίνιους στο νότιο τμήμα της λωρίδας της Γάζας κρύβει κι έναν επόμενο στόχο, αν για κάποιο λόγο φρεναριστεί ή αποτύχει (το πιο σίγουρο) η γενοκτονία που έχουν στο κύριο μενού τους. Προβληματίζονται για την γενική επίθεση με την οποία απειλούν γιατί ξέρουν πολύ καλά πωε προετοιμάζουν μ’ αυτό νέες γενιές «τρομοκρατών» που θα τους πνίξουν είτε βραχυπρόθεσμα, είτε μακροπρόθεσμα! Ίσως λοιπόν να αρκεστούν να εγκαταστήσουν σ’ αυτή τη φάση αποίκους στη βόρεια Γάζα (είναι ο πιο πιθανός «αμίλητος» – πλην εναργέστατος – στόχος του κράτους δολοφόνου) και με ένα νέο κύκλο βίας, φόνου και αίματος, αργότερα, όταν και πάλι θα δημιουργήσουν βολικά αίτια επίθεσης και καθησυχαστεί η παγκόσμια αντίδραση, να ολοκληρώσουν τον αφανισμό του Παλαιστινιακού έθνους με μια δική τους «έκδοση» της «τελικής λύσης»!
Στην τωρινή κατάσταση και για να σταματήσει η δολοφονία αθώων κατά την ταπεινή μου γνώμη υπάρχουν δυο λογικές λύσεις στο συνεχές αυτό ισραηλινό έγκλημα:
1. Η δημιουργίας ενός ανεξάρτητου, ελεύθερου κράτους των Παλαιστινίων με δίκαιη εξ αρχής κατανομής των κατακτημένων από τους Ισραηλινούς (δηλ. επιστροφή στους Παλαιστίνιους) εδαφών και τίποτα περισσότερο ή λιγότερο, ή
2. Η δημιουργία ενός ενιαίου «Παλαιστηνοϊσραηλινού» κράτους, όπου θα συνυπάρχουν, συνεργάζονται και συναναπτύσσονται αρμονικά οι δυο λαοί.
3. Μια τρίτη λύση που δεν θέλω ούτε να την σκέφτομαι είναι ο ξεσηκωμός ολόκληρου του αραβικού κόσμου να πνίξει τους Ισραηλινούς στα… σκ….τά τους (εφικτός αλλά απευκταίος γιατί πάντα κάποιος …Σαλαντίν θα βρεθεί την ώρα που κοιλοπονάει η Ιστορία) Και τώρα βρισκόμαστε στους πρώτους πόνους της γέννας της… Μια τέτοια εξέλιξη όμως θα την πληρώσουν εκατομμύρια αθώοι…
Και επειδή αυτό το δεύτερο είναι αδύνατο στη δική μας πραγματικότητα να συμβεί – δεν έχουμε ούτε την τόλμη, ούτε τον πολιτισμό να επιτευχθεί κάτι τέτοιο ανάμεσα σε δυο λαούς που ολοένα και βαθύτερο μίσος τους χωρίζει – αν και το εγχείρημα της αρμονικής συνύπαρξης για πάνω από 70 χρόνια διαφορετικών λαών είναι τόσο κοντά μας χρονολογικά με την Σοβιετική Ένωση, η μόνη λύση λογική και δίκαιη και περισσότερο εφικτή που απομένει είναι η πρώτη. Προϋπόθεση να διώξει ο ισραηλινός λαός την ναζιστική κυβέρνηση Νετανιάχου για να μπορέσει ο λαός να δει την πραγματικότητα και το συμφέρον του. Διαφορετικά στο βάθος τον περιμένει μια τύχη όμοια με αυτήν του ναζιστικού Βερολίνου! Κι ας μην έχει την παραμικρή αμφιβολία γι αυτό!!!
Και πρέπει να αναζητηθεί γρήγορα μια αποδεκτή τέλος πάντων λύση και για τους δύο λαούς πριν η οργή του αραβικού κόσμου ξεσηκώσει τους αραβικούς λαούς και όχι μόνο για το συνεχές και διαχρονικό έγκλημα των ΗΠΑ και των δυτικοευρωπαίων κολαούζων που διαπράττεται από ένα παγκόσμια μισητό ναζιστικό Ισραήλ!
Δημ. Καραγιάννης
[1] Σήμερα διάβασα την ομολογία της δημοσιογράφου από το CNN ότι παραπλανήθηκε για την ψεύτικη πληροφορία που έδωσε στα διεθνή ΜΜΕ για τα 40 νεκρά βρέφη-θύματα δήθεν της ΧΑΜΑΣ, ζητώντας συγνώμη για την διασπορά ψευδών ειδήσεων.
[2] Ας φανταστεί κανείς την εποχή εκείνη αμέσως μετά τον πόλεμο που η ανθρωπότητα μάθαινε για το τραγικό ολοκαύτωμα των Εβραίων, τα δεινά και τα βασανιστήρια, το ξεκλήρισμα και τις βαρβαρότητες των γερμανικών ΝΑΖΙ εναντίον του Εβραϊκού λαού και το διεθνές αίσθημα υποστήριξής του προς αυτόν τον λαό που έβγαινε καταξεσκισμένος και καταπληγωμένος από τα στρατόπεδα συγκέντρωσης του ναζισμού.
[3] Στις 14 του Μάη 1948 υπογράφτηκε η Διακήρυξη ίδρυσης του Ισραηλινού κράτους η οποία αναφέρει: «Το έτος 5657ε.Κ.(1897), ύστερα από κάλεσμα του πνευματικού πατέρα του Εβραϊκού Κράτους, του Τέοντορ Χερτσλ, το Πρώτο Σιωνιστικό Συμβούλιο συνεδρίασε και διακήρυξε το δικαίωμα του εβραϊκού λαού στην εθνική αναγέννηση σε δική του χώρα» Πηγή: wikipedia. Λήμμα Σιωνισμός. Προσέξετε «το δικαίωμα του εβραϊκού λαού στην εθνική του αναγέννηση σε δική του χώρα». Δεν χρησιμοποιούν στη διακήρυξή τους οι εβραίοι τον όρο «πατρίδα», ούτε το γεωγραφικό χώρο για τη χώρα που επιθυμούν να ιδρύσουν! Η τα παλαιστινιακά εδάφη τους …χαρίστηκααν! Η …”θρησκευτική ευαισθησία” και η πίστη και ευλάβεια στην Παλαιά Διαθήκη των …μεγαλόψυχων δυτικών χριστιανών τους έχωσε καρφί στην καρδιά των Αράβων!
[4] Το γεγονός αυτό αποδείχνεται και από το ότι είναι το μοναδικό κράτος στη γη που δεν έχει καταθέσει συγκεκριμένα όρια στον παγκόσμιο χάρτη των Ηνωμένων Εθνών.
[5] Δεν έχετε παρά να ανατρέξετε στα περισσότερα από 1000 ψηφίσματα ακόμη και του σύγχρονου ψοφοδεούς ΟΗΕ καταδίκης των μεθόδων διαχρονικά του Ισραήλ, απ’ τα οποία το διασώζει το ΒΕΤΟ του μεγάλου τρομοκράτη των λαών, των ΗΠΑ και των λιγοστών σφουγκοκωλάριών τους.
[6] Δεν αναφέρομαι στα τσιράκια τύπου Μπουμπούκου που δεδομένα είναι μαζί τους (όμοιος τον όμοιο αγαπά κι η μύξα το ρουθούνι) και στους πάνω ή κάτω απ’ αυτόν που επί μισθίω ή και …αργομισθίω εκτελούν «τας εντολάς των κυρίων τους».
