Διεθνώς καταξιωμένος και με καριέρα σχεδόν 13 χρόνων στο εξωτερικό
Ο ζωγράφος Στέλιος Φαϊτάκης, ένας από τους πιο ταλαντούχους καλλιτέχνες της σύγχρονης σκηνής, που συνδύασε με πρωτοποριακό τρόπο την street art με τη βυζαντινή τέχνη, έφυγε από τη ζωή σε ηλικία 47 ετών.
Ο ζωγράφος γεννήθηκε το 1976 στην Αθήνα και σπούδασε στην Ανωτάτη Σχολή Καλών Τεχνών, με καθηγήτρια την Ρένα Παπασπύρου στο Γ’ εργαστήριο ζωγραφικής. Στη σχολή επίσης παρακολούθησε μαθήματα αγιογραφίας, απόφαση που θα αποδειχθεί κομβική αργότερα για την τέχνη του.
Ξεκίνησε την καριέρα του ως καλλιτέχνης γκραφίτι και άρχισε να καθιερώνεται στην ελληνική καλλιτεχνική σκηνή μετά την παρουσίαση της τοιχογραφίας “Ο Σωκράτης πίνει το κώνειο” στην Μπιενάλε της Αθήνας το 2007.
Το 2011, με τη συμβολή της επιμελήτριας και πλέον καλλιτεχνικής διευθύντριας του ΕΜΣΤ, Κατερίνας Γρέγου, η συμμετοχή του στη Μπιενάλε της Βενετίας έδωσε στον καλλιτέχνη το άνοιγμα προς μια διεθνή καριέρα και, έκτοτε, έργα του έχουν παρουσιαστεί σε εκθέσεις και μουσεία ανά τον κόσμο, από το Παρίσι ως το Κίεβο. Αυτό που διακρίνει την τέχνη του είναι το “πάντρεμα” της βυζαντινής αγιογραφίας με τις πρακτικές της Κρητικής Σχολής Αγιογραφίας και τους πολιτικούς συμβολισμούς του μεξικανικού μουραλισμού, χαρακτηριστικοί εκπρόσωποι του οποίου υπήρξαν οι Ντιέγκο Ριβέρα και Χοσέ Κλεμέντε Ορόσκο.
Paris, France. 3th April, 2019. Stelios Faitakis, Rabouan Moussion Gallery exibited at Paris Art Fair ALAMY/VISUALHELLAS.GR
Έργα του σε πληθώρα ατομικών και ομαδικών εκθέσεων στην Ελλάδα και το εξωτερικό
Μεταξύ άλλων: 1η Μπιενάλε της Ρίγας “RIBOCA” (2018), «Αντίδωρον», έκθεση του Εθνικού Μουσείου Σύγχρονης Τέχνης (ΕΜΣΤ), μέρος της Documenta 14, Κάσελ (2017), «Δικαίωμα στο μέλλον», Μουσείο Τέχνης του 20ου και 21ου αιώνα, Αγία Πετρούπολη (2017), «Τέμπλον», Μουσείο Βυζαντινού Πολιτισμού Θεσσαλονίκης (2017), «Κοινοί ιεροί τόποι», Μακεδονικό Μουσείο Σύγχρονης Τέχνης (ΜOMus), Θεσσαλονίκη (2017), Lasco Project #6, με ανάθεση μόνιμης τοιχογραφίας στο κτήριο του Palais de Tokyo, Παρίσι (2016), “Shit and Die”, Palazzo Cavour, Τορίνο (2014), 1η Μπιενάλε του Κιέβου (2012), τοιχογραφία στην πρόσοψη του Δανέζικου περίπτερου στην 54η Μπιενάλε της Βενετίας (2011), «Art in the Street», MoCa, Λος Άντζελες (2011) και 1η Μπιενάλε της Αθήνας «Destroy Athens» (2007).
Η τελευταία ατομική έκθεση του Στέλιου Φαϊτάκη έλαβε χώρα το 2018 στην γκαλερί Rabouan Moussion στο Παρίσι με τίτλο «Επιστημονικό Δόγμα».. Δείτε τα έργα της έκθεσης εδώ.
“Ο Στέλιος Φαϊτάκης ήταν ένας υπέροχος άνθρωπος και ένας καλός φίλος”
Ο Βουλευτής Α΄ Αθήνας με το ΠΑΣΟΚ – Κίνημα Αλλαγής, Παύλος Γερουλάνος με ανάρτησή του στα social media αποχαιρέτησε τον καλλιτέχνη:
Ο Στέλιος Φαϊτάκης ήταν ένας υπέροχος άνθρωπος και ένας καλός φίλος.
Δημιουργικός, επαναστατικός, ανατρεπτικός, δεν έχανε ευκαιρία να μπαίνει στη μύτη τού συστήματος αλλά με έναν τρόπο περισσότερο στοχαστικό και λιγότερο αφοριστικό. Ζωγράφιζε για τη ζωή και την ιστορία, σα να… pic.twitter.com/S9UDKzbkHe
— Pavlos Yeroulanos (@P_Yeroulanos) October 6, 2023
“Ο Στέλιος Φαϊτάκης ήταν ένας υπέροχος άνθρωπος και ένας καλός φίλος. Δημιουργικός, επαναστατικός, ανατρεπτικός, δεν έχανε ευκαιρία να μπαίνει στη μύτη τού συστήματος αλλά με έναν τρόπο περισσότερο στοχαστικό και λιγότερο αφοριστικό. Ζωγράφιζε για τη ζωή και την ιστορία, σα να είναι Βυζαντινή παρωδία, αλλά έμπαινε σε τόσο βάθος, ανάλυση και λεπτομέρεια που έφευγε από το επιφανειακό και έμπαινε στο ουσιαστικό.
Ζούσε τόσο το δράμα, όσο και το χιούμορ πίσω από την παρωδία. Το να τον αποκαλέσεις «εγκεφαλικό» μάλλον θα τον διασκέδαζε. Ίσως και να τον προσέβαλε. Αλλά η αλήθεια είναι ότι η σκέψη που έμπαινε πίσω από τα έργα και τους συμβολισμούς του ήταν απαράμιλλη. Και για αυτό, ότι και να του έλεγες, θα σε κοίταζε με το υπέροχο σαρδόνιο του χαμόγελο.
Στέλιο, με αυτό το χαμόγελο θα σε θυμάμαι πάντα. Καλό ταξίδι!“