Αν υποψιαστώ ότι είναι αλήθεια, που είναι δηλαδή, τότε… Περιφέρεται, λένε εκείνοι που ξέρουν καλά, ανταποκριτής Κρήτης κεντρικού μέσου, και ψαρεύει στα θολά νερά, ζητώντας, εμμέσως, αλλά πολύ καθαρά, μίζα (!) για να κάνει το ρεπορτάζ το οποίο υποχρεούται να κάνει! Αν και είναι κανονικά στο μισθολόγιο και άρα πληρώνεται για ό,τι κάνει, στους ανθρώπους που καλούν ή συμμετέχουν στο ρεπορτάζ, κλαίγεται ότι “δε μας πληρώνουν”, “μας δίνουν ψίχουλα” και άλλα σχετικά κλαψάρικα, ζητώντας έτσι στην ουσία το “χαρτζιλίκι” για γίνει το ρεπορτάζ…
Το θέμα είναι ότι εκείνοι που δίνουν το “χαρτζιλίκι” μιλούν κιόλας και εκθέτουν τους “χαρτζιλικωμένους”…
Πού φτάσαμε. Κάποτε η δημοσιογραφία ήταν λειτούργημα και μάλιστα το έκανε κάποιος με ενθουσιασμό, χάριν του Δικαίου και της Αλήθειας… Τώρα, πετσωμένα ρεπορτάζ κι άγιος ο Θεός…
Κρίμα…
ΥΓ1: Η συγκεκριμένη περίπτωση στην περιοχή του Ηρακλείου και της Κρήτης προφανώς δεν είναι η μοναδική. Κάποιοι κάνουν την “κλάψα”, “εκβιασμό” για να τα αρπάξουν…
ΥΓ2: Επειδή γίνεται η σχετική συζήτηση και μπορεί να την “πληρώνουν” και μη εμπλεκόμενοι, μην τσιμπάτε (οι μη εμπλεκόμενοι), τον εαυτό του αναγνωρίζει εδώ συγκεκριμένο πρόσωπο.
