Την Κυριακή 17 Σεπτέμβρη στην Παραλιακή Πλατεία Ιεράπετρας, πραγματοποιήθηκε το 49ο Φεστιβάλ ΚΝΕ – Οδηγητή με σύνθημα «Με το ΚΚΕ για τον σοσιαλισμό, για να “γενούνε τα σκοτάδια λάμψη” (Ν. Χικμέτ)».
Η εκδήλωση ξεκίνησε με χαιρετισμό από την Μαρία Κοτσιφάκη, υποψήφια Δήμαρχο με την Λαϊκή Συσπείρωση στην Ιεράπετρα, ενώ την κεντρική ομιλία πραγματοποίησε η Ελισάνθη Κωστοπούλου, μέλος του ΓΠ Κρήτης της ΚΝΕ, η οποία μεταξύ άλλων τόνισε:
«Είμαστε περήφανοι γιατί στο ρεύμα αμφισβήτησης απέναντι στην κυρίαρχη πολιτική που υπάρχει μέσα στην ελληνική κοινωνία, που κάνει αισθητή την παρουσία του και συνεχώς διευρύνεται, το ΚΚΕ και η ΚΝΕ έχουν πρωταγωνιστικό ρόλο, είναι στην πρώτη γραμμή του αγώνα ώστε αυτό το ρεύμα να γίνει ορμητικό ποτάμι και να σαρώσει το παλιό, το άδικο σύστημα της εκμετάλλευσης, το σάπιο κράτος που υπηρετεί τα κέρδη των λίγων και βουλιάζει στις λάσπες τις ανάγκες των πολλών.
Όλα όσα ζήσαμε και αυτό το καλοκαίρι είναι το αποτέλεσμα της εγκληματικής πολιτικής του αστικού κράτους και εμπλουτίζουν συνεχώς λέξεις και συνθήματα που έχουν ήδη «χαραχθεί» στη σκέψη μας.
«Πάμε και όπου βγει», είπε το επιλεκτικά ανίκανο αστικό κράτος για τις σύγχρονες και ασφαλείς μετακινήσεις. Το ίδιο αναμασά και για την προστασία της ζωής και των κόπων του λαού από τις πυρκαγιές και τις πλημμύρες.
«Οι ζωές μας ή τα κέρδη τους», έγραφαν οι μαθητές στα πανό τους σε όλη την Ελλάδα μετά την τραγωδία των Τεμπών. Αυτό το δίλημμα μπαίνει συνεχώς και για τους δεκάδες νεκρούς από εργατικά «ατυχήματα» μόνο μέσα στο καλοκαίρι, για τους εργοδότες που την ώρα των πυρκαγιών δεν άφηναν τους εργαζόμενους να αποχωρήσουν για να μη χάσουν ούτε ελάχιστα από τα κέρδη τους.
«Ως εδώ! Σήμερα ο Άλκης αύριο εσύ; Τάγματα εφόδου, νεοναζί χτυπάνε με του κράτους την ανοχή», έγραφε η αφίσα της ΚΝΕ τον Φλεβάρη του 2022 και τον Αύγουστο ένα τάγμα Κροατών ναζιστών διέσχισε όλη την Ελλάδα για να δολοφονήσει, μαζί με ντόπιους συνεργάτες τους, τον Μιχάλη.
Ένα παιδί, 36 χρονών. Ένας φτωχός με ηλιοκαμένο πρόσωπο και πλατύ χαμόγελο. Ο Αντώνης δολοφονήθηκε. Τα λίγα λεπτά που πάλεψε με τον θάνατο πιθανά βίωνε την απορία: Τι μπορεί να έκανα και με πέταξαν στη θάλασσα; Τίποτα δεν έκανες αδελφέ μας.
Οι δραματικές στιγμές που βιώνουν οι άνθρωποι στα χωριά του κάμπου της Θεσσαλίας, οι νεκροί που έφυγαν αβοήθητοι και φοβισμένοι δεν σκοτώθηκαν από την “χαμηλή περιβαλλοντολογική μας ευαισθησία”. Είναι πνιγμένοι από την εγκληματική πολιτική όσων κυβέρνησαν και κυβερνούν τη χώρα, κάθε “τοπικού άρχοντα”. Όλων αυτών που οχυρώνουν την κερδοφορία των ομίλων και αφήνουν τον λαό απροστάτευτο. Όμως ο λαός είναι εκεί και παλεύει. Με βάρκες, με ουρλιαχτά και νεύρο δίνει τη ψυχή του για να σώσει τον συνάνθρωπο του.
Όσοι φοβούνται μήπως ξεσπιτωθούν, δεν “έζησαν με περισσότερα από όσα τους άξιζαν”. Τράπεζες, κυβερνήσεις, ΕΕ και “τοπικές αρχές” ταΐζουν εφοπλιστές, τραπεζίτες, εργολάβους και κάθε παράσιτο τσακίζοντας τον λαό. Όμως, τα σπίτια σώζονται από σωματεία και γειτονιές. Κανένας δεν μένει μόνος του. Όποιος θέλει να παλέψει βρίσκει ένα χέρι να κρατηθεί.
Τα παιδιά που χάθηκαν άδικα “δεν έφυγαν ποτέ από το σπίτι τους”. Έχουμε δώσει όρκο να γίνουμε φωνή των νεκρών. Ξέρουμε πως έχουμε αυξήσει τους λογαριασμούς με όσους υπερασπίζονται ένα σύστημα που κοστολογεί πολύ φτηνά την ανθρώπινη ζωή. Που κάνει πολέμους, θρέφει τον φασισμό και βάζει τα κέρδη πάνω από τη ζωή. Αυτοί οι λογαριασμοί όμως θα ξεπληρωθούν.
Αυτός είναι ο “πλανήτης του ρεαλισμού” που χτίζουν για εμάς . Αυτός είναι ο καπιταλισμός. Δεν ζούμε κάποιο “παράδοξο”. Δεν είμαστε “άξιοι της μοίρας μας”. Το μέλλον μας θα το φτιάξουμε εμείς.
Υπάρχει ένας λαός που ξέρει να αγωνίζεται. Υπάρχει νεολαία που όταν κλαίει υψώνει τη γροθιά της. Υπάρχουν πολλοί που έχουν σιχαθεί την ηθική των δούλων και των αφεντικών. Υπάρχουν πολλοί που απλώνουν το χέρι σε όποιον σηκώνεται.
Τίποτα δεν ξεχνάμε.
Γιατί μπορεί το σκοτάδι να είναι βαθύ, αλλά σε κάθε περίπτωση δυναμώνει και ένα ρεύμα αμφισβήτησης στην κυρίαρχη πολιτική.
(…)
Καθημερινά κατακλυζόμαστε από ειδήσεις που αποτυπώνουν τη σήψη ενός συστήματος που εμπορευματοποιεί κάθε πτυχή της ανθρώπινης ζωής. Από την παιδεία, από την υγεία των οικογενειών μας, τον πολιτισμό, τον αθλητισμό, μέχρι και την επιθυμία ενός ζευγαριού να αποκτήσει παιδί όπως φάνηκε με το εμπόριο βρεφών που αποκαλύφθηκε στα Χανιά.
Και μετά, όταν τραβιέται η κουρτίνα και αποκαλύπτεται το μέγεθος της σαπίλας και της παρακμής του, τότε ξεχειλίζει από υποκρισία, κηρύττει την κάθαρση, ζητάει μια υποκριτική συγγνώμη και υπόσχεται πως θα τα αλλάξει όλα. Όμως από παντού αναδύεται η βαρβαρότητα του καπιταλισμού…
Δεν υπάρχει χρόνος λοιπόν για αμηχανία ούτε για παραλυτική αναμονή μπροστά στις εξελίξεις. Το βήμα που έγινε με την ενίσχυση του ΚΚΕ στις τελευταίες βουλευτικές εκλογές πρέπει να συνεχιστεί με την εκλογή ακόμα περισσότερων περιφερειακών και δημοτικών συμβούλων της «Λαϊκής Συσπείρωσης» παντού.
Αυτή τη μάχη των εκλογών το Κόμμα μας τη δίνει και πάλι με στόχο να δυναμώσει η 100% λαϊκή, μαχητική αντιπολίτευση στην αντιλαϊκή πολιτική της κυβέρνησης, της ΕΕ, των άλλων κομμάτων του συστήματος, που υλοποιείται και από τον βραχίονα του αστικού κράτους που λέγεται τοπική διοίκηση.
Να έχει ο λαός και η νεολαία περισσότερους δημάρχους που θα είναι συμπαραστάτες στους αγώνες και τις διεκδικήσεις τους.
Που δε θα δηλώνουν “αναρμόδιοι” για όσα αφορούν τις ζωές μας, για το δικαίωμα στη δουλειά, την παιδεία, την υγεία, αλλά θα μπαίνουν μπροστά και θα διεκδικούν, μαζί με τον λαό, απέναντι σε υπουργεία και κυβερνήσεις.
Ναι λοιπόν, στις 8 του Οκτώβρη κάνουμε ένα βήμα παραπέρα:
Ψηφίζουμε Λαϊκή Συσπείρωση, τα ψηφοδέλτια του ΚΚΕ σε όλους τους δήμους κι εδώ στην Ιεράπετρα και στην Περιφέρεια Κρήτης.
Ενισχύουμε τις εστίες διεκδίκησης και αντεπίθεσης, βάζουμε μπροστά τις ανάγκες των πολλών και όχι τα κέρδη των λίγων!
Αυτό θα είναι το θετικό αποτέλεσμα που μπορεί να καταγραφεί την επόμενη μέρα των εκλογών!
Είναι γραφτό η πιο μαύρη νύχτα να φέρει το φως… Άλλωστε, ο λαός μας βρέθηκε πολλές φορές στην ιστορία του αντιμέτωπος με τις πιο σκοτεινές νύχτες. Είχε να αντιμετωπίσει τις πιο σύνθετες και δύσκολες συνθήκες. Κι όμως τότε ήταν που σε πείσμα των καιρών έγραψε λαμπρές σελίδες αγώνων, ένδοξες στιγμές πάλης, γεμάτες αυταπάρνηση, θέληση και ηρωισμό που ενέπνευσαν και γαλούχησαν γενιές και γενιές.
Οι φωτεινές μέρες του μέλλοντος είναι λουσμένες με τον αγώνα για κατάργηση της μισθωτής σκλαβιάς και το σπάσιμο των δεσμών της εκμετάλλευσης. Εκεί είναι η ελπίδα για να διαλύσουμε τα σκοτάδια και να ανασάνει η εργατική τάξη, να ζήσει καλύτερες μέρες. Με το ΚΚΕ, λοιπόν, για τον σοσιαλισμό, για να “γενούνε τα σκοτάδια λάμψη”!».
Ακολούθησε συναυλία με την μαθήτρια του Μουσικού Σχολείου, Ιωάννα Λιαπάκη καθώς και με το γνωστό συγκρότημα της Ιεράπετρας «Φέρτο Φόκο».
Στο χώρο υπήρχε έκθεση αφιερωμένη στα 50 χρόνια από τον ηρωικό ξεσηκωμό του Πολυτεχνείου και Βιβλιοπωλείο της Σύγχρονης Εποχής.
