«Χτυπήθηκε» από πολιομυελίτιδα όταν ήταν 6 ετών
Ο «Polio Paul» ζει με έναν σιδερένιο πνεύμονα 317 κιλών εδώ για επτά δεκαετίες και αρνείται σύμφωνα με πληροφορίες να αλλάξει μηχάνημα, αποκτώντας ένα πιο σύγχρονο. Ο Paul Alexander, 77 ετών από το Τέξας των ΗΠΑ, προσβλήθηκε από πολιομυελίτιδα το 1952, όταν ήταν 6 ετών.
Από τότε άλλαξε η ζωή του, αφού θα έπρεπε πλέον να ζει με έναν σιδερένιο πνεύμονα. Μπορεί για τους περισσότερους από εμάς κάτι τέτοιο να φαντάζει αδύνατο, όμως ο συγκεκριμένος άνδρας τα κατάφερε και απέδειξε πως όλα είναι δυνατά στη ζωή.
Είναι ένας από τους τελευταίους ανθρώπους που χρησιμοποίησαν σιδερένιο πνεύμονα, μια συσκευή που ήταν συνηθισμένο θέαμα στους θαλάμους νοσοκομείων κατά την κορύφωση της επιδημίας πολιομυελίτιδας.
Τον Μάρτιο, τα Παγκόσμια Ρεκόρ Γκίνες τον ανακήρυξαν ως τον ασθενή που έχει ζήσει τα περισσότερα χρόνια από κάθε άλλον με σιδερένιο πνεύμονα.
Το 1952 καταγράφηκε το χειρότερο ξέσπασμα πολιομυελίτιδας στην ιστορία των ΗΠΑ. Αναφέρθηκαν σχεδόν 58.000 κρούσματα – κυρίως παιδιά.
Μια ζεστή καλοκαιρινή μέρα του 1952, ο 6χρονος τότε Paul Alexander από το Τέξας δεν ένιωθε καθόλου καλά. Τον πονούσε ο λαιμός και το κεφάλι του και είχε υψηλό πυρετό. Μέσα σε λίγες μέρες, το αγόρι δεν μπορούσε να κινηθεί, να μιλήσει ή ακόμη και να καταπιεί: είχε προσβληθεί από πολιομυελίτιδα .
Ένα εμβόλιο που σώζει ζωές εγκρίθηκε και χορηγήθηκε ευρέως σε παιδιά στις ΗΠΑ το 1955. Οι ΗΠΑ κήρυξαν το τέλος της επιδημίας της πολιομυελίτιδας το 1979 μετά από μια μακρά εκστρατεία για τον εμβολιασμό των Αμερικανών. Όμως ήταν πολύ αργά για τον Alexander, ο οποίος είναι παράλυτος από τον λαιμό και κάτω.
Λίγο μετά τη διάγνωση, ο Paul από το Τέξας υποβλήθηκε σε επείγουσα τραχειοτομή και τοποθετήθηκε σιδερένιος πνεύμονας για να βοηθήσει το σώμα του να καταπολεμήσει τη θανατηφόρα ασθένεια.
Από τότε βασίζεται στον αναπνευστήρα, από τον λαιμό μέχρι τα δάχτυλα για να επιβιώσει. Το μηχάνημα του Alexander εφευρέθηκε το 1928 και δεν έχει κατασκευαστεί ξανά από τα τέλη της δεκαετίας του ’60, καθώς η τεχνολογία έχει προχωρήσει.
Ο σιδερένιος πνεύμονας είναι μια αεροστεγής κάψουλα που καλύπτει τα πάντα εκτός από το κεφάλι. Απορροφά οξυγόνο μέσω αρνητικής πίεσης, αναγκάζοντας τους πνεύμονες να διαστέλλονται για να επιτρέπουν στον ασθενή να αναπνέει, σύμφωνα με το Medscape. Το μηχάνημα είναι μεγάλο και δυσκίνητο και απαιτεί από το άτομο που το χρησιμοποιεί να στερεώνεται μέσα.
Παρά την εφεύρεση πιο σύγχρονων μηχανημάτων, ο Alexander προτίμησε να συνεχίσει να ζει μέσα στον σιδερένιο πνεύμονά του. Εξήγησε στον Guardian το 2020 ότι τη στιγμή που αναπτύχθηκαν νεότερα μηχανήματα, είχε συνηθίσει το «παλιό σιδερένιο άλογό του».
Σύμφωνα με πληροφορίες της NY Post, αρνείται να κάνει άλλη μια τρύπα στο λαιμό του – η οποία θα ήταν απαραίτητη για να χρησιμοποιήσει πιο σύγχρονες συσκευές. Τον καιρό που βρισκόταν στο νοσοκομείο, οι γιατροί προσπάθησαν να τον κάνουν να αναπνεύσει μόνος του, αποσυνδέοντάς τον από το μηχάνημα. Όμως, μόλις αυτό συνέβη, άρχισε να μελανιάζει και λιποθύμησε.
Τελικά, ο Alexander έχει καταφέρει να αναπνέει για λίγο μόνος του χωρίς τον σιδερένιο πνεύμονα. Έχει αναπτύξει μία πολύπλοκη τεχνική που λέγεται «αναπνοή του βατράχου», σύμφωνα με τη New York Post. Ουσιαστικά χρησιμοποιεί τους μύες του λαιμού για να εξαναγκάσει τον αέρα να περάσει από τις φωνητικές χορδές του, επιτρέποντάς του να καταπιεί το οξυγόνο, σαν μία μπουκιά τη φορά, πιέζοντάς το προς τα κάτω στο λαιμό και στους πνεύμονες.
Πέρα από το να μάθει πώς να αναπνέει μόνος του, ο Alexander συνέχισε να κυνηγά τα όνειρά του και να εμπνέει τους ανθρώπους
Τελείωσε το γυμνάσιο, αποφοίτησε από το κολέγιο, πήρε πτυχίο νομικής, άσκησε το δικηγορικό επάγγελμα για αρκετές δεκαετίες και έγραψε τα απομνημονεύματά του – όλα αυτά με τον σιδερένιο πνεύμονά του.
«Ποτέ δεν τα παράτησα, και [ακόμα] δεν θα τα παρατήσω», είπε ο Αλεξάντερ σε μια συνέντευξη το 2021.
Ο Alexander έχει μεγαλώσει και πλέον χρειάζεται 24ωρη φροντίδα σε μια μονάδα όπου φιλοξενείται στο Ντάλας.
«Αγωνίζεται να διατηρήσει τον σιδερένιο πνεύμονά του, να αντέξει οικονομικά την υγειονομική περίθαλψη που χρειάζεται και να βρει στέγη που να καλύπτει τις ανάγκες του. Ο Paul ζει σε ένα μικρό διαμέρισμα ενός δωματίου που δεν έχει παράθυρο», αναφερόταν σε μια έκκληση του GoFundMe τον Νοέμβριο του 2022, υποστηρίζοντας ότι ο Αλέξανδρος είχε πέσει θύμα «κλοπής».
«Σας ευχαριστώ που νοιάζεστε για έναν άνθρωπο που έχει βοηθήσει πολλούς σε όλη του τη ζωή».