Ότι μπορούν να ξεπεραστούν τα εμπόδια στις ελληνοτουρκικές σχέσεις φέρεται να απάντησε ο Ρετζέπ Ταγίπ Ερντογάν, ο οποίος έθεσε εκ νέου το θέμα της αποστρατιωτικοποίησης των νησιών, προειδοποιώντας μάλιστα την Ελλάδα να μείνει μακριά από ενέργειες που προκαλούν οι «φίλοι της στον Λευκό Οίκο».
Ειδικότερα ο Τούρκος πρόεδρος ερωτηθείς από δημοσιογράφους ανέφερε την Παρασκευή, σύμφωνα με την Daily Sabah ότι είχε μια ειλικρινή συζήτηση με τον Κυριάκο Μητσοτάκη για τον εξοπλισμό των νησιών της Ελλάδας στο Αιγαίο κοντά στις τουρκικές ακτές.
Ο ίδιος φέρεται να είπε το συγκεκριμένο ζήτημα «δεν προέρχεται μόνο από την Ελλάδα. Έχουν φίλους στον Λευκό Οίκο, ένα λόμπι, που προκαλεί την Ελλάδα σε έναν βαθμό. Αυτή η πρόκληση έχει οδηγήσει σε ανεπιθύμητα αποτελέσματα κατά καιρούς. Ο υπουργός Εξωτερικών Χακάν Φιντάν συνομιλεί με τον ομόλογό του και ο προεδρικός σύμβουλος Akif Çağatay Kılıç έχει συνομιλίες με τον ειδικό εκπρόσωπο του Μητσοτάκη. Αυτές οι επαφές θα μεταμορφώσουν τις σχέσεις».
Την ίδια ώρα η Αθήνα διαψεύδει τους ισχυρισμούς του Τούρκου προέδρου με διπλωματικές πηγές να αναφέρουν ότι «ζητήματα που ανάγονται στην κυριαρχία μας ούτε ετέθησαν στη συνάντηση των δύο αντιπροσωπειών στο Βίλνιους ούτε θα μπορούσαν να είναι αντικείμενο συζήτησης. Το επανέλαβε άλλωστε με τον πλέον κατηγορηματικό τρόπο ο υπουργός Εξωτερικών Γιώργος Γεραπετρίτης σήμερα στη Βουλή, απαντώντας σε επίκαιρη ερώτηση βουλευτή».
Ο Γεραπετρίτης ανέφερε ότι «δεν φορούν θέματα κυριαρχίας τα ζητήματα της δήλωσης του πρωθυπουργού σχετικά με τις υποχωρήσεις» με τον ίδιο να προσθέτει ακόμα ότι εκείνο που είπε ο Κυριάκος Μητσοτάκης «είναι ότι σε μία συζήτηση, η οποία θα ανοίξει με τη γείτονα, και η οποία προφανώς και δεν μπορεί να αφορά τα θέματα κυριαρχίας, υπάρχει περίπτωση να υπάρξουν και ορισμένες αποκλίσεις από την αρχική μας σχέση, η οποία όμως απόκλιση, σε κάθε περίπτωση, δεν μπορεί να είναι επιζήμια για τα εθνικά μας θέματα ούτε μπορεί να αφορά θέματα κυριαρχίας.
Άρα, η λογική είναι ότι σε μία συζήτηση μπορεί να υπάρξουν κάποιες αποκλίσεις από την αρχική μας γραμμή. Αντιλαμβανόμαστε όλοι ότι μία συζήτηση ακριβώς αυτό ενέχει: Το στοιχείο της συζήτησης, ώστε σε κάποια στιγμή να μπορέσει να υπάρξει μία κοινή πλεύση, μία σύζευξη. Αυτό, εξάλλου, θα μπορούσε να συμβεί και στο διεθνές δικαστήριο εάν οψέποτε η διαφορά αγόταν ενώπιόν του. Σε κάθε περίπτωση, δεν είναι δυνατόν να υπάρχει οποιαδήποτε παραχώρηση σε σχέση με θέματα κυριαρχίας».
