Η Ευρώπη πρέπει να ζητήσει συγγνώμη από τους πρόσφυγες επειδή με τις πολιτικές της γίνεται στην πράξη χορηγός των διακινητών, υποστήριξε ο Κώστας Αρβανίτης μιλώντας στο Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο.
Ο Ευρωβουλευτής του ΣΥΡΙΖΑ – ΠΣ / The Left συμμετείχε στη συζήτηση με αφορμή την Παγκόσμια Ημέρα των Προσφύγων που τιμάται από τον ΟΗΕ κάθε χρόνο στις 20 Ιουνίου. Η συζήτηση διεξήχθη την περασμένη εβδομάδα (29-6) στην Επιτροπή LIBE (της οποίας είναι μέλος) από κοινού με την επιτροπή Ανάπτυξης και την υποεπιτροπή Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου.
Στην παρέμβασή του ο Κώστας Αρβανίτης αναφέρθηκε στη φύση του προσφυγικού φαινομένου και την ανεπαρκή πολιτική αλλά και την υποκρισία της ΕΕ, που ενώ συχνά βρίσκεται στην πρώτη γραμμή των όσων προκαλούν τα κύματα της προσφυγιάς, στη συνέχεια αρκείται σε έναν ρόλο αποτροπής που στην πράξη γιγαντώνει τη δύναμη των παράνομων δικτύων διακίνησης, οδηγώντας χιλιάδες ανθρώπους στη δυστυχία και το θάνατο.
Ο Ευρωβουλευτής του ΣΥΡΙΖΑ – ΠΣ στάθηκε ιδιαίτερα στην παρέμβαση του Ούντο Μπούλμαν, Προέδρου της Υποεπιτροπής Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου, ο οποίος μίλησε για σύνορα που «πρέπει να είναι τόπος συνάντησης, και όχι φράχτες».
Στη δική του ομιλία στη συνεδρίαση ο πρώην Πρόεδρος της Ευρωομάδας της Προοδευτικής Συμμαχίας Σοσιαλιστών και Δημοκρατών (S&D) είχε υποστηρίξει πως «δεν θα πρέπει να σταματήσουμε να ονειρευόμαστε ότι τα σύνορα θα είναι τόπος συνάντησης των ανθρώπων, τόπος ανταλλαγής εμπειριών, όπου θα μπορούν οι μεν να μαθαίνουν από τους δε. Δεν θα πρέπει να σκεφτόμαστε τα σύνορα ως φράχτες, ως τόπους απόρριψης των άλλων, αυτό θα πρέπει να είναι το κοινό μας όνειρο ως Ευρωπαίοι.»
Ο Κώστας Αρβανίτης προχώρησε ένα βήμα παραπέρα. Απέναντι στο προοδευτικό όραμα ειρηνικής συνύπαρξης που διατύπωσε ο Ούντο Μπούλμαν, αντιπαρέθεσε τον κίνδυνο μιας νέας εκρηκτικής ανόδου της Ακροδεξιάς σε ολόκληρη την ΕΕ, έναν κίνδυνο ορατό ένα μόλις χρόνο πριν από τις Ευρωεκλογές.
«Ποια αντίληψη λοιπόν θα επικρατήσει; Αυτή που λέει, πνίξτε τους ή αυτή που λέει σώστε τους;» τόνισε με έμφαση ολοκληρώνοντας την παρέμβασή του.
Ακολουθεί το πλήρες κείμενο της παρέμβασης του Κώστα Αρβανίτη:
Έχουμε 2 Ευρώπες, μια Ευρώπη που διαπιστώνει και μία που μάλλον δεν καταλαβαίνει. Διότι ένας εξαίρετος καθηγητής στην Αθήνα, ο κ. Χριστόπουλος, είχε πει ότι αν το προσφυγικό ήταν πρόβλημα, θα είχαμε βρει και τη λύση. Είναι κάτι πιο σύνθετο και πιο ουσιαστικό. Και θα έλεγα ότι αν έκανα και αν μου το επιτρέψει ο κ. Μπούλμαν θα το κάνω, τουίτ αυτό που είπε, «τα σύνορα είναι τόπος συνάντησης και όχι φράχτες». Ένα μέρος στη χώρα μου και φαντάζομαι και στην Ευρώπη θα διαφωνούσε πλήρως και θα χρησιμοποιούσε ακραίους χαρακτηρισμούς, όπως ότι είναι προδότης, ότι είναι πρόβλημα, ότι είναι κάτι το οποίο δεν μπορώ να περιγράψω αυτήν τη στιγμή. Ή αυτό που είπε ο κ. Βέμπερ, ότι ο φράχτης είναι ταμπού και πρέπει να το προσπεράσουμε.
Εγώ θα έλεγα σήμερα σε αυτήν την κουβέντα να πούμε και επειδή μιλάμε για την Παγκόσμια Ημέρα των προσφύγων… Τώρα κατά των προσφύγων, υπέρ των προσφύγων… να πούμε μια συγγνώμη στους αγνοούμενους, να πούμε στους ανθρώπους που χάθηκαν, στην Πύλο, στα Κύθηρα ή στη Μελίγια, παντού. Που η Ευρώπη τους πήρε τη γη, τους πήρε το νερό, χρηματοδοτούσε τους φύλαρχους και βεβαίως που διαπιστώνει στον πνιγμό, ότι το πρόβλημα είναι ο διακινητής, χωρίς να βλέπει ότι οι πολιτικές που υπηρετεί η Ευρώπη αυτήν την στιγμή είναι χορηγός των διακινητών. Εδώ είναι μια τεράστια υποκρισία και νομίζω ότι επειδή η κοινοβουλευτική μας δραστηριότητα θα τελειώσει, εμείς θα είμαστε για έναν χρόνο ακόμα, οι δημοκρατικές δυνάμεις να προσπαθήσουμε να πείσουμε τους πολίτες και να κάνουμε ότι μπορούμε περισσότερο, διότι είμαι πολύ ανήσυχος για την επόμενη σύνθεση του ΕΚ, γιατί κάποιος είπε εδώ από τους συνομιλητές μας «να δούμε τι θα κάνει η Ευρώπη». Η Ευρώπη είναι πολιτικός οργανισμός και έχει πολιτικούς και πολιτικές. Ποια αντίληψη λοιπόν θα επικρατήσει; Αυτή που λέει, πνίξτε τους ή αυτή που λέει σώστε τους;
