Ευθείες βολές κατά τις ευρωπαϊκής πολιτικής για τη μετανάστευση, εξαπολύει ο πρώην υπουργός Εξωτερικών της Βρετανίας και πρόεδρος – διευθύνων σύμβουλος της Διεθνούς Επιτροπής Διάσωσης (International Rescue Committee – IRC) Ντέιβιντ Μίλιμπαντ, στον απόηχο του πολύνεκρου ναυαγίου ανοιχτά της Πύλου και των ερωτημάτων που έχουν προκύψει σχετικά με τον θάνατο εκατοντάδων ανθρώπων που παρασύρθηκαν στον βυθό της μεσογείου.
Δείτε επίσης:
Ειδική εμπειρογνώμονας ΟΗΕ: Προϊόν πολιτικών αποφάσεων το ναυάγιο – Το Λιμενικό έπρεπε να επέμβει
Ο ίδιος, με άρθρο του στους Financial Times χαρακτηρίζει χειρότερη από «τραγωδία» την είδηση ότι 78 άνθρωποι έχασαν τη ζωή τους και άλλοι 500 αγνοούνται, ενώ αναφέρει με νόημα: «Εάν τα πλοία δεν εκπλήρωσαν τη διεθνή νομική τους υποχρέωση να σώσουν ανθρώπους που πνίγονται, τότε η περιοχή είναι τόπος εγκλήματος. Και εγκληματική ή όχι, η αποτυχία της πολιτικής από τις ευρωπαϊκές κυβερνήσεις είναι τεράστια».
Στο άρθρο υπογραμμίζεται η ανάγκη δημιουργίας νόμιμης οδού μετανάστευσης στην Ευρώπη καθώς η έλλειψή της αποτελεί βασική αποτυχία της τρέχουσας ευρωπαϊκής πολιτικής και ταυτόχρονα δημιουργεί πεδίο δράσης για τους διακινητές.
«Στην Ευρώπη και στις ΗΠΑ, η υπερβολικά σκληρή και χωρίς λογική μεταναστευτική πολιτική ήταν αναποτελεσματική» σημειώνει ο πρώην ΥΠΕΞ της Βρετανίας τονίζοντας παράλληλα ότι οι ρίζες της σημερινής μεταναστευτικής κρίσης βρίσκονται στις δεκάδες ένοπλες συγκρούσεις σε όλο τον κόσμο.
«Οι πρόσφυγες είναι δύο φορές θύματα: Εκδιώκονται από τα σπίτια τους και μετά απορρίπτονται όπου αναζητούν ασφάλεια. Αυτό δεν είναι ούτε δίκαιο ούτε αναγκαίο» τονίζει ο πρώην ΥΠΕΞ της Βρετανίας και έκανε λόγο για τέσσερα βασικά μαθήματα που τα κράτη της Δύσης οφείλουν να λάβουν μετά το πολύνεκρο ναυάγιο:
«Πρώτον, αντιμετωπίστε την παραπληροφόρηση που αφήνει τους ανθρώπους να αγνοούν τις οδούς προστασίας, τα δικαιώματα και τις διαδικασίες στις χώρες ασύλου.
» Δεύτερον, να παρέχεται ανθρώπινη υποδοχή, δίκαιες και εύρυθμες διαδικασίες και εναλλακτικές λύσεις αντί της κράτησης.
» Τρίτον, θα πρέπει να υπάρξουν ασφαλείς και μόνιμες οδοί επανεγκατάστασης προσφύγων. Ετήσιες δεσμεύσεις τουλάχιστον 10.000 για το ΗΒ, 125.000 για τις ΗΠΑ και 44.000 για την ΕΕ το επόμενο έτος θα ήταν μια αρχή για να αντιμετωπιστεί η κατάσταση. Υπάρχει χώρος για καινοτομία εδώ για να επιταχυνθεί η ενσωμάτωση σε νέες χώρες. Προγράμματα για Ουκρανούς στο ΗΒ και την ΕΕ θα μπορούσαν να αποτελέσουν ένα μοντέλο για την επέκταση των προγραμμάτων επανεγκατάστασης προσφύγων.
» Τέταρτον, ενώ τα αίτια της σύγκρουσης είναι περίπλοκα, είναι ζωτικής σημασίας να αυξηθεί η ανθρωπιστική βοήθεια και η βοήθεια σε υποδομές για να αντιμετωπιστεί αυτό που οδηγεί καταρχήν στον εκτοπισμό, και να προσφέρουμε στήριξη προς τα φτωχότερα έθνη που φιλοξενούν πρόσφυγες, ειδικά καθώς η κλιματική προσαρμογή γίνεται ολοένα και πιο δυσμενέστερη».
Κατά τα άλλα ο Ντ. Μίλιμπαντ επισημαίνοντας στοιχεία του ΟΗΕ αναφέρει ότι, σχεδόν 110 εκατ. άνθρωποι προσπαθούν να διαφύγουν από συγκρούσεις και καταστροφές, ενώ πάνω από 40 εκατ. είναι πρόσφυγες και αιτούντες άσυλο. Οι χώρες της ΕΕ χειρίζονται 8 εκατομμύρια πρόσφυγες μόνο από την Ουκρανία.
Σύμφωνα με τον ίδιο, η μεγάλη πλειοψηφία των προσφύγων βρίσκεται σε φτωχές ή μεσαίου ΑΕΠ χώρες. Χώρες όπως η Τουρκία, η Ουγκάντα, το Πακιστάν, η Κολομβία και ο Λίβανος φιλοξενούν περισσότερους από 1 εκατ. πρόσφυγες η καθεμία.
Τέλος, ο Ντ. Μίλιμπαντ επισημαίνοντας ότι το δικαίωμα για αίτηση ασύλου σε ανθρώπους που διώκονται, είναι καθολικό κατακρίνει την ΕΕ ότι δεν έχει ακόμη συμφωνημένα και επαρκή συστήματα πρόσβασης προσφύγων στην αίτηση ασύλου από τρίτες χώρες, ούτε αποτελεσματικούς μηχανισμούς για την επιστροφή όσων αποτυγχάνουν στην αίτηση ασύλου.
