Το διακύβευμα

Toυ Αντώνη Σπανουδάκη

Μου στέλνει που λέτε ένας φίλος εχθές ένα μήνυμα αναφορικά με μια σημείωση που είχα ανεβάσει και διάβασε, και ξεκινάμε μια συζήτηση. 

«Εσύ τι θα ψηφίσεις;», με ρωτάει. 

«Κοίτα τώρα» του λέω, «επειδή είναι μεγάλη συζήτηση και αυτή τη στιγμή με πετυχαίνεις στην φάση που διαβάζω Λογισμό Μεταβολών και βαράω το κεφάλι μου στον τοίχο με αυτές τις μπούρδες, το συζητάμε άλλη στιγμή. Άσε που θα μου πάρει και πολύ χρόνο να σου εξηγήσω την δική μου οπτική, βαριέμαι κιόλας, άστο». 

«Έλα μωρέ κουβέντα να γίνεται. Εσύ τι πιστεύεις, καλά δεν ήταν αυτή την 4ετία;». 

 «Ωραία δες τι θα κάνω» του απαντώ. «Θα αφιερώσω 5 λεπτάκια να σου αναλύσω 2-3 πράγματα. Δεν θα επεκταθώ όμως και πολύ, γιατί θα σπαστώ, έχω και διάβασμα, καταλαβαίνεις. Άκου τώρα τι έχω να σου πω». 

Παρακολουθούσα λοιπόν προχθές το περιβόητο αυτό debate. Ξέρετε τώρα, αυτό που έγινε στα μέτρα του Κούλη, με ερωτήσεις που ήδη ήξερε, απαντήσεις που του είχαν γράψει, κανένα είδος διαλόγου και αλληλεπίδρασης με τους υπόλοιπους πολιτικούς αρχηγούς, λες και ήταν κουρδισμένο ρομποτάκι που του γυρνούσες τον διακόπτη, πετούσε πέντε μαλακίες και ξανά – μανά. Τον ακούω να λέει τι ΘΑ κάνει όταν βγει στην εξουσία, τέσσερα χρόνια μάλλον τώρα κυβερνούσε κάποιος που τον λέγανε Πεπίτο ή κάποια τύπισσα με το εξωτικό όνομα Νεχάντε, οπότε εντάξει, τον δικαιολογώ. Μην τα θέμε και όλα δικά μας, ένα ταξίδι έκανε και εκείνος σαν σωστός happy traveler που απλά διήρκησε περίπου 4 χρόνια. Ε σήμερα που λέτε, διαβάζω αυτό:

Τελικά μάλλον ΌΝΤΩΣ νομίζει πως δεν κυβερνούσε τόσα χρόνια. Απολύτως φυσιολογικό παιδιά, πάμε τώρα στο παρασύνθημα. Πίσω στο debate τώρα. Κάνει η Ράνια Τζίμα μια ερώτηση σχετικά με τις υποκλοπές, και αφού έχει στριμωχτεί ο Κούλης (ο μεγάλος χαμένος του debate, και να γιατί δεν θα πάει ποτέ σε 1v1 debate με διάλογο και ερωτήσεις τις οποίες δεν ξέρει από πριν), παραδέχεται κατά λάθος το περίφημο ΣΚΑΝΔΑΛΟ ΤΩΝ ΠΑΡΑΚΟΛΟΥΘΗΣΕΩΝ. Ω ΧΑΡΩΤΟ ΛΕΩ, ΠΑΜΕ ΝΑ ΔΟΥΜΕ ΤΙ ΘΑ ΔΟΥΜΕ. Ο Ανδρουλάκης αρπάζει την ευκαιρία και μιλάει για φυλακές και πολιτικές ευθύνες. Μετά όμως, σιγή ιχθύος. Κανένας δημοσιογράφος δεν σχολίασε καθόλου το συμβάν, όπως και κανένας πολιτικός αρχηγός πέραν του κ. Τσίπρα. Ερωτώ λοιπόν εγώ, σαν κύριος. Για πόσο ηλίθιο έχετε τον κόσμο; Νομίζετε πως όλα αυτά περνάνε απαρατήρητα; Φυσικά την επόμενη μέρα ο Ανδρουλάκης το μαζεύει γιατί τον κρατάνε από τα, ναι αυτά εννοώ, οπότε εκεί τελειώνει και το θέμα μαζί του. Όποιος θέλει να παρακολουθήσει το debate, ας οπλιστεί με υπομονή.

Έρχονται που λέτε εκλογές, σε λιγότερο από μια βδομάδα από τώρα ψηφίζουμε για το μέλλον μας. Αρχικά, για ποιο λόγο να με ρωτήσεις εμένα τι θα ψηφίσεις. Εγώ θα σου πω ρε μάγκα; Καλά άμα επιμένεις δεν χαλάω χατίρι, βάλε ρακόμελο να σου πω. Να σου πω τι να ΜΗΝ ψηφίσεις ρε χαλβά σιμιγδαλένιε. 

ΝΑ ΜΗΝ ΨΗΦΙΣΕΙΣ (όχι ψοφήσεις, είπαμε είμαι καλός άνθρωπος):

• Το κόμμα των αμέτρητων σκανδάλων, του ξύλου και των μετακλητών. Ή μήπως να πω συμμορία; Ταιριάζει περισσότερο, αλλά κάτσε γιατί θα με κυνηγάνε μετά για πνευματικά δικαιώματα. 

• Το κόμμα που συστηματικά σε εξαθλίωνε όποτε ερχόταν στην εξουσία, και σε βύθιζε όλο και περισσότερο στα χρέη.
• Το κόμμα το οποίο χρωστάει 400εκ ευρώ και δεν έχει πληρώσει ούτε 10 λεπτά του ευρώ.
• Το κόμμα που βίασε την παιδεία με υπουργό την Κεραμέως.
• Το κόμμα που αντί να προστατέψει το 12χρονο από τον Κολωνό που βίασαν 200+ άτομα, άφησε την Δόμνα Μιχαηλίδου να πει μέχρι και που μένει, ΔΗΜΟΣΙΑ.
• Το κόμμα που σου πλασάρει πως η αύξηση της βενζίνης είναι λόγω πολέμου Ουκρανίας, αλλά 8 μέρες πριν τις εκλογές πέφτει στο 1.75 το λίτρο, λες και εσύ είσαι γιούχου – γιούχου και δεν το βλέπεις πως σε κοροϊδεύει μεσ’ την μούρη σου. Ενώ η τιμή έχει πέσει στις άλλες χώρες μήνες τώρα. Τώρα μάλλον ΔΕΝ φταίνε οι μετακλητοί του Κουίκ για την αύξηση. 
• Το κόμμα που ακόμα και τώρα σου πλασάρει πως έχει κάνει δουλειά στο Ελληνικό, ενώ δεν έχει μπει ούτε παιδική μπουλντόζα ρε κακομοίρη.
• Το κόμμα στο οποίο η ανιψιά του πρωθυπουργού, οι δημοσιογράφοι φίλοι του πρωθυπουργού, γυναίκες στελεχών του κόμματος του πρωθυπουργού είναι δημοσιογράφοι και ασκούν κριτική ΣΤΟΝ πρωθυπουργό, ρωτώντας τον για ντολμαδάκια. Στην ελευθερία του τύπου είμαστε στην χαμηλότερη θέση εδώ και 2 χρόνια, θέση 107-108.
• Το κόμμα που άφησε υπο-στελεχωμένα τα νοσοκομεία κατά την διάρκεια του COVID-19 μέχρι και σήμερα, όπου πρόσφατα χρειάστηκε ένας συγγενής να νοσηλευτεί για να μου πει ο υπεύθυνος της νοσηλείας «Δεν μπορώ να κάνω κάτι παραπάνω, είμαστε μόνο 35 άτομα σε όλη την πτέρυγα» και «Δεν έχουμε τα φάρμακα δυστυχώς, ξέρετε λόγω Πλεύρη η κατάσταση δεν είναι καθόλου καλή». 
• Το κόμμα που όποτε έπιανε την εξουσία στα χέρια του, ροκάνιζε αβέρτα – κουβέρτα το δημόσιο χρήμα και δεν άφηνε ευρώ όταν έφευγε. 
• Το κόμμα που θα έκανε την πλατεία Εξαρχείων μια κανονική πλατεία (Πλεύρη το γιαούρτι ήταν πρόβειο;). 
• Το κόμμα του Άδωνι, του Πλεύρη, του Βορίδη, των φιλοχουντικών και φιλοβασιλικών σκουπιδιών που εσύ σαν Έλληνας πληρώνεις από την τσέπη σου.
• Το κόμμα των παρακολουθήσεων, των ιδιωτικοποιήσεων νερού, ΔΕΗ και υγεία, του εγκλήματος των Τεμπών, των βιαστών, του Μίχου και του Λιγνάδη.
• Το κόμμα του «Ο πρωθυπουργός δεν γνώριζε για τον Λιγνάδη», «Ήταν καλός ηθοποιός και μας κορόιδεψε», «Ο πρωθυπουργός δεν ήξερε για την μελέτη Τσιόδρα – Λύτρα». Τι ήξερες τότε ρε ατύχημα, γιατί από ατύχημα βγήκες. Αν ήξερε ο Τέρης Χρυσός τι παιδί θα έβγαζε, θα προτιμούσε να τα πετάξει στον τοίχο.
• Το κόμμα της λίστας Πέτσα και της χειραγώγησης των ΜΜΕ.
• Το κόμμα του φθηνού λαϊκισμού, της ξύλινης γλώσσας και των pass. Fuel pass, market pass, energy pass, freedom pass, youth pass, Ε ΣΠΙΤΙ ΣΟΥ ΝΑ PASS.
• Το κόμμα για το οποίο έχω τόσα πολλά να πω, αλλά αν συνεχίσω αυτό το άρθρο δεν θα δημοσιευθεί ούτε μετά τις εκλογές, και τότε δεν θα έχει και νόημα. Όποιος θέλει ας ψαχτεί, δεν θα φάω εγώ όλη μου την μέρα εδώ πέρα.

Παρατηρώ καθημερινά κάτι δημοσκοπήσεις που πάνε να κατευθύνουν το πλήθος, κάτι το οποίο δεν πέτυχε ούτε στην Κύπρο, ούτε σε άλλες δικές μας εκλογές, ούτε στις εσωκομματικές του ΠΑΣΟΚ. Η πραγματική δημοσκόπηση για πρωτιά της ΝΔ με 8.2% (σίγουρα τόσο και όχι 82%;) είναι αυτή:

Κάπου διάβασα πως “η αλλαγή έρχεται όταν την θέλουν οι πολλοί”, και αυτό εν μέρει δεν είναι ψέματα. Το θέμα είναι, ξέρουμε τι θέλουμε; Ή απλά λέμε ό,τι να ‘ναι; Η δεξιά ιδεολογία πάντα συσπειρώνεται σε ένα κόμμα, ενώ η αριστερή αμφιταλαντεύεται και διασπάται. Εκεί έγκειται το πρόβλημα. Εάν θέλουμε να επιδιώξουμε την αλλαγή, χρειάζεται συσπείρωση και συνεργασία. Οι εκλογές είναι με απλή αναλογική φέτος, της οποίας ο σκοπός είναι να συνεργαστούν κόμματα και ας έχουν μεγάλες διαφωνίες. Συνεργασία επάνω σε ένα κοινό πρόγραμμα το οποίο θα ικανοποιεί βασικά αιτήματα των πολιτών. Λένε τα κόμματα, «δεν μπορώ να συνεργαστώ μαζί του γιατί δεν συμφωνούμε 100%». Άκου να σου πω φίλε, άμα συμφωνούσατε 100% μάντεψε. Θα ήσασταν το ίδιο κόμμα. Συνεργασία θα πει κάνω λίγο πίσω, κάνεις λίγο πίσω, τα βρίσκουμε και απαλλάσσουμε τον κόσμο από τις γαλάζιες ακρίδες και τον Μητσοτάκη, τον γιο του αποστάτη.

Ακούω δεξιά και αριστερά πως έχουμε δημοκρατία, αλλά ποια δημοκρατία ρε παιδιά; Παραθέτω το εξής απόσπασμα από άρθρο του Νίκου Μωραΐτη:

“Η Ελλάδα δυτική δημοκρατία;

Με λαό ο οποίος θα συγκλονιστεί που εξέλεξε πρωθυπουργό τον πιο διεφθαρμένο γόνο στην Ιστορία της χώρας και θα θελήσει τάχα να επανορθώσει. 

Που θα επαναστατήσει επειδή ο Νίξον των Βαλκανίων παρακολουθούσε έτσι, χωρίς λόγο -όπως παραδέχτηκε ο ίδιος- τον αρχηγό του τρίτου κόμματος, την ηγεσία των ενόπλων δυνάμεων, υπουργούς του, τις συζύγους τους και επιχειρηματίες από το πρωθυπουργικό του γραφείο.

Και πιστεύει ο Αλέξης Τσίπρας ότι μία αμόρφωτη μάζα που πιθηκίζει την Ευρωπαία, θα καταδικάσει τον πρωθυπουργό των κοριών, τον άνθρωπο που έφτιαξε τη Μητσοτάκης Α.Ε., το παράρτημα Ντογιάκος στη δικαιοσύνη και δεκάδες υποκαταστήματα στα ΜΜΕ. Κι επειδή αυτό το ανθρώπινο σκοτάδι – ο Μητσοτάκης- διέλυσε Δημοκρατία, Δικαιοσύνη, Τύπο, Θεσμούς, θα πάει σύσσωμος ο λαός στις κάλπες να γλιτώσει…”

“ Ένας ημι-εκφυλισμένος λαός, κουτοπόνηρος, ξερόλας, που έχει τόση σχέση με τη δημοκρατία όση κάποιες φυλές που καθόλου κατώτερες σε πολιτισμό δεν είναι (δεν υπάρχουν λαοί δύο ταχυτήτων) αλλά που η δημοκρατία δεν είναι κομμάτι του συλλογικού τους dna. Ένας ταλαιπωρημένος, προδομένος λαός, που κάποτε μετέφραζε τον θυμό του σε ξέσπασμα και τώρα σε μαζεμένους ώμους. Φοβικός και φοβισμένος, τρώει φράχτες, μασάει fake news, πίνει ραφάλ και καταπίνει στημένες πόζες του «γκόμενου» από τις διακοπές του.” 

“Κάτι μπαστουνόβλαχοι που θα βγουν στους καρόδρομους είμαστε. 

Αλλά μπαστουνόβλαχοι που θέλουν ευρώ, κι ας μην το έχουν στην τσέπη τους, παρά μόνο στη μορφή της «Δήμητρας» του Κούλη: Των pass που δίνει για να λέει ο μέσος Έλληνας «δόξα τω Θεώ, πήραμε Μαράτα και σήμερα».”

(Ολόκληρο το άρθρο εδώ: https://www.documentonews.gr/article/poia-dimokratia-alexi/)

• Για να προλάβω αρκετούς, δεν ταυτίζω την άποψή μου με ολόκληρο το άρθρο ή τις απόψεις του κ. Μωραΐτη, αλλά με αποσπάσματα που με εκφράζουν.

Επομένως, για να κλείσω διότι βαρέθηκα κιόλας:

Μια βδομάδα πριν τις εκλογές, θεωρώ ότι ό,τι είχαμε να πούμε το είπαμε.

Η συντριπτική πλειοψηφία των πολιτών έχει ήδη αποφασίσει αν θα ψηφίσει, τι θα ψηφίσει, γιατί θα το ψηφίσει.

Ένα μέρος θα αποφασίσει αυτές τις μέρες, ή ακόμα και τελευταία στιγμή, την ώρα που θα φτάνει στο εκλογικό κέντρο.

Δώσαμε ό,τι είχαμε και δεν είχαμε, ξοδέψαμε ατελείωτες ώρες έρευνας, διαλόγων, έμπνευσης, παρουσίας σε πορείες, αντιπαραθέσεων και πλέον έχει γίνει απόλυτα καθαρό το διακύβευμα.

Εάν οι συμπολίτες μας αποφασίσουν να δώσουν συνέχεια στον Κυριάκο Μητσοτάκη, σημαίνει ότι η πρόοδος, η καλοσύνη, η δικαιοσύνη, η ισότητα, η αλληλεγγύη για όλους, είναι έννοιες που δεν χωράνε πια στην Ελλάδα μας.

Εάν οι συμπολίτες μας αποφασίσουν να δώσουν πλειοψηφία στις προοδευτικές δυνάμεις και τη δυνατότητα να σχηματίσουν κυβέρνηση, σημαίνει ότι η ανάγκη για αλλαγή, κατακερμάτισε την προπαγάνδα , τον λαϊκισμό και τον κυνισμό.

Φτάσαμε στην πηγή. Θα πιούμε νερό; Ή θα χαρίσουμε ακόμα και το νερό στις αγορές;

Θα ζήσουμε καλύτερες μέρες, ή θα δώσουμε αφορμή για γλέντι στη παρέα του Πορτοσάλτε, του Μπαλάσκα, της Μενδώνη, του Βορίδη, του Πλεύρη, της Κεραμέως, του Λιγνάδη, του Πάτση, του Άδωνι;

Θα γίνουμε μια χώρα που θα έχει χώρο για τις νέες και τους νέους, για την επόμενη γενιά, στην οποία συμπεριλαμβάνεται και η δική μου, ή θα καθορίσουν το μέλλον της γενιάς μας τα μυαλά του παρελθόντος, η γεροντοκρατία και η απολιτίκ νοοτροπία;

Σε λιγότερο από μια εβδομάδα θα ξέρουμε.

Υ.Γ (1): Αφήνω κάποια βιντεάκια για να κλείσει όμορφα αυτό το κείμενο .

Υ.Γ (2): Κάθε ομοιότητα με καταστάσεις είναι πέρα για πέρα αληθινή. Τα λέμε στην κάλπη!