Δήλωση Α.Ξανθού για την Ημέρα της Γυναίκας:
Η φετινή Ημέρα της Γυναίκας τιμάται σε όλη τη χώρα σε κλίμα πένθους και οργής μετά την τραγωδία στα Τέμπη. “Ποτέ δε φεύγουν τα νεκρά παιδιά απ’ τα σπίτια τους, τριγυρίζουν εκεί, μπλέκονται στα φουστάνια της μητέρας τους” γράφει ο Γιάννης Ρίτσος. Η γυναίκα, άρρηκτα συνδεδεμένη με το ίδιο φαινόμενο της ανθρώπινης ύπαρξης, κατέχει διαχρονικά στην τέχνη τον πρωταγωνιστικό ρόλο στα μεγάλα δράματα. Ο θρήνος της μάνας σήμερα είναι πιο οδυνηρός και επιδραστικός σε μια κοινωνία που κλυδωνίζεται από επάλληλες κρίσεις.
Βρισκόμαστε σε ένα κρίσιμο σταυροδρόμι της Ιστορίας.
Από τη μια, η κρίση του νεοφιλελεύθερου μοντέλου ωθεί σε μία νέα βαρβαρότητα, όπου τα κέρδη μπαίνουν πάνω κι από τις ανθρώπινες ζωές, πάνω κι από τη μάνα γη που περιδινίζεται στην κλιματική καταστροφή. Ταυτόχρονα, ενισχύονται και διευρύνονται οι ανισότητες, αυξάνεται η ευαλωτότητα και ο κοινωνικός αποκλεισμός για μεγάλες ομάδες του πληθυσμού, εντείνεται η κρίση πολιτικής εκπροσώπησης και ευνοείται ο εκφασισμός της καθημερινής ζωής.
Από την άλλη όμως, γινόμαστε καθημερινά μάρτυρες και κοινωνοί ενός νέου ρεύματος αλληλεγγύης και μαζικών κινητοποιήσεων, ειδικά των νέων ανθρώπων, που ανεξάρτητα από το αφετηριακό σημείο εκβάλλουν στο ίδιο όραμα για έναν πιο δίκαιο κόσμο για όλες και όλους.
Είναι φανερό σε ποια πλευρά στεκόμαστε στο κομβικό αυτό σταυροδρόμι.
Η συγκυρία μας καλεί να αφουγκραστούμε και να μετατρέψουμε σε εφαρμοσμένη πολιτική τα προτάγματα του φεμινιστικού κινήματος, τα οποία είναι τελικά προτάγματα πανανθρώπινα, προτάγματα Ισότητας, Αλληλεγγύης, Αξιοπρέπειας και Κοινωνικής Δικαιοσύνης.
—
