Δήλωση Δ. Βρύσαλη προέδρου σωματείου ΠΑΓΝΗ και μέλους της ΕΓ της ΠΟΕΔΗΝ για τα Τέμπη:
Η σύγκρουση τραίνων στα Τέμπη δεν είναι ούτε δυστύχημα, ούτε ατύχημα, αλλά προδιαγεγραμμένο και διαρκές έγκλημα.
Αυτά είναι τα καλά της “ιδιωτικοποίησης” και της εμπορευματοποίησης στο όνομα της μείωσης των κρατικών δαπανών. Αυτά είναι τα αποτελέσματα της πολιτικής του κράτους που όλα τα θεωρεί “κόστος” και εμπόρευμα. Ακόμα και την ασφάλεια, την υγεία, τη ζωή μας. Αυτό απέδειξε η πείρα της πανδημίας, όπου η ανυπαρξία μέτρων προστασίας του λαού και η υποστελέχωση του δημόσιου συστήματος Υγείας κόστισαν τη ζωή σε 30.000 ανθρώπους στη χώρα μας και εκατομμύρια σε όλο τον κόσμο. Και γι’ αυτό, για το τραγικό δυστύχημα στα Τέμπη, όπως και για τόσα άλλα, τα προηγούμενα χρόνια, δεν έφταιγε η κακιά η ώρα, το ανθρώπινο λάθος. Είναι προμελετημένο έγκλημα, συνέπεια της πολιτικής την οποία υπηρετούν όλα τα κόμματα που κυβέρνησαν.
Αμέτρητες είναι οι φορές που διεκδικώντας τα αυτονόητα: στελέχωση των νοσοκομείων με μόνιμο προσωπικό, εξοπλισμό με κατάλληλα, ασφαλή υλικά, ασφαλείς υποδομές, ανοιχτές εξόδους κινδύνου, πυρασφάλεια και αντισεισμική προστασία των νοσοκομείων, μας απαντούσαν με το κλισέ του «ρεαλισμού» και της «δημοσιονομικής προσαρμογής» στις αντοχές της οικονομίας.
Οι εξελίξεις στα Τέμπη μοιάζουν με όσα ζούμε στα νοσοκομεία. Είναι η ίδια πολιτική που θυσιάζει τα πάντα στις ιδιωτικοποιήσεις, την εμπορευματοποίηση, τις ΣΔΙΤ, που τα δίνει όλα για το κεφάλαιο χωρίς να υπολογίζει το κόστος σε ανθρώπινες ζωές.
Πόσες φορές οι μαχόμενοι υγειονομικοί δεν έχουμε καταγγείλει την τραγική υποστελέχωση των νοσοκομείων όπου μόνο στο ΠΑΓΝΗ 500 θέσεις προσωπικού παραμένουν κενές.
Πόσες φορές δεν έχουμε αναδείξει ότι είναι επικίνδυνο να είναι σε βάρδια εργαζόμενοι που δουλεύουν 8 και 9 βάρδιες σερί χωρίς ρεπό, να εργάζονται μετά από εφημερία έως και 48 ώρες άυπνοι, να τους χρωστούνται άδειες 2 και 3 ετών.
Πόσες φορές δεν έχουμε καταγγείλει ότι τοποθετούνται από τις διοικήσεις των νοσοκομείων και από τις αντίστοιχες υπηρεσίες μόνοι τους σε βάρδια ολοκαίνουριοι εργαζόμενοι, χωρίς καμία εργασιακή εμπειρία, ειδικευόμενοι νοσηλευτές και γιατροί που καλούνται να αναλάβουν καθήκοντα ειδικευμένων και έμπειρων συναδέλφων, λόγω της έλλειψης προσωπικού.
Πόσες φορές δεν έχουμε καταγγείλει ότι η ολοκληρωμένη στελέχωση και ασφάλεια του νοσοκομείου προϋποθέτει επαρκή αριθμό καθαριστριών, βοηθών θαλάμου, μεταφορέων για όλο το 24ωρο για την πρόληψη της διασποράς ενδονοσοκομειακών λοιμώξεων και δη πολυανθεκτικών. Πόσες φορές έχουμε καταγγείλει την απουσία προσωπικού καθαριότητας στις απογευματινές και βραδινές βάρδιες στις εντατικές και άλλα τμήματα λόγω έλλειψης προσωπικού.
Πόσες φόρες δεν έχουμε αναδείξει την επικινδυνότητα της επιστροφής στην εργασία εργαζομένων που επιστρέφουν την 6η ημέρα νόσησής τους με covid ενώ είναι ακόμα θετικοί με τραγικές συνέπειες για τη διασπορά της νόσου σε ασθενείς και εργαζόμενους.
Πόσες φορές δεν έχουμε κρούσει κώδωνα του κινδύνου για την Παιδιατρική κλινική, όπου νοσηλεύονται μαζί, με κοινό προσωπικό παιδιά με covid, χειρουργημένα παιδιά και παιδιά με λοιμώξεις!
Πόσες φορές δεν έχουμε καταγγείλει ότι τα νοσηλευτικά τμήματα λειτουργούν κάτω από το όριο ασφάλειας προσωπικού για ασθενείς κ εργαζόμενους, με πιέσεις για να βγουν οι βάρδιες, ανάκληση ρεπό και αδειών, αμφισβήτηση των αναρρωτικών αδειών συναδέλφων.
Πόσες φορές δεν έχουμε καταγγείλει τον κίνδυνο των κλειδωμένων εξόδων κινδύνου του νοσοκομείου που προκάλεσε ακόμα και την κινητοποίηση της Πυροσβεστικής αλλά η διοίκηση επιμένει να τις κρατάει κλειστές παρά τη σεισμική δραστηριότητα της περιοχής μας, την απουσία ασφαλούς εισόδου για τους πεζούς στην πύλη του νοσοκομείου οι οποίοι αναγκάζονται να εισέρχονται στο νοσοκομείο μαζί με τα διερχόμενα τα αυτοκίνητα, με κίνδυνο την ασφάλειά τους, ιδιαίτερα για ασθενείς και συνοδούς με κινητικά προβλήματα, προβλήματα όρασης κτλ.
Πόσες φορές δεν έχουμε προειδοποιήσει για την οριακή κατάσταση της Παιδοψυχιατρικής και της Ψυχιατρικής, τους απαράδεκτους χώρους που δεν πληρούν τις προϋποθέσεις ασφαλείας, στους οποίους κυριολεκτικά παιδιά και ενήλικες στοιβάζονται χωρίς κανένα σεβασμό στην αξιοπρέπειά τους αλλά κυρίως στην ασφάλειά τους.
Ο αγωνιζόμενος λαός να μην τους δώσει συγχωροχάρτι! Να μην επιτρέψει να παίζουν Ρώσικη ρουλέτα με την υγεία, την ασφάλεια, τη ζωή του.
Να παλέψει για δημόσια και δωρεάν υγεία για όλους, ενάντια στην πολιτική που αντιμετωπίζει την ανθρώπινη ζωή ως κόστος…που μετράει κέρδη και ζημιές πάνω από την ασφάλεια και τη ζωή μας.
Το έγκλημα αυτό να μην ξεχαστεί, να μη συγκαλυφθεί!
