Συνεχίζεται αμείωτη η αντίδραση του καλλιτεχνικού κόσμου στον νέο Προεδρικό Διάταγμα της κυβέρνησης Μητσοτάκη.’
Μορφή χιονοστιβάδας παίρνουν οι παραιτήσεις καθηγητών δραματικών σχολών εξαιτίας του Προεδρικού Διατάγματος της κυβέρνησης, καθώς σειρά πήραν οι καθηγητές του ΔΗΠΕΘΕ Πάτρας.
Συγκεκριμένα, το βράδυ της Δευτέρας ανακοινώθηκε κατά τη διάρκεια της γενικής συνέλευσης του Σωματείου Ελλήνων Ηθοποιών στο Θέατρο Βεάκη ότι και οι καθηγητές του ΔΗΠΕΘΕ Πάτρας προχώρησαν σε παραιτήσεις, ακολουθώντας τους συναδέλφους τους στις Δραματικές Σχολές του Εθνικού Θεάτρου και του Κρατικού Θεάτρου Βορείου Ελλάδας.
Το αδιαχώρητο στο θέατρο Βεάκη για τη γενική συνέλευση των Ηθοποιών
Παράλληλα, πλήθος κόσμου συγκεντρώθηκε σήμερα στο Θέατρο Βεάκη όπου αυτή τη στιγμή αποφασίζεται το μέλλον των κινητοποιήσεων των ηθοποιών. Πρόκειται για τον μεγαλύτερο αριθμό συμμετοχής στη συνέλευση, καθώς το παρών δίνουν πάνω από 450 άτομα. Με αυτόν τον τρόπο στέλνουν ένα ηχηρό μήνυμα στην κυβέρνηση που υποβαθμίζει τα εργασιακά τους δικαιώματα.
Όπως δήλωσε ο Όμηρος Πουλάκης στο avgi.gr και τον Κώστα Παπαντωνίου «οι καλλιτεχνικές σπουδές με τον νέο ΠΔ υποβαθμίζονται σε σημείο εκμηδένισης. Βρισκόμαστε σα κλάδος μπροστα σε μια βαθιά δυσκολία την οποία πρέπει να αντιμετωπίσουμε».
Στον χορό των καταλήψεων και η ΑΣΚΤ και η Σχολή Θεάτρου ΑΠΘ
Την ίδια ώρα, σεε καταλήψεις διαρκείας προχωρούν η Ανώτατη Σχολή Καλών Τεχνών (ΑΣΚΤ) και η Σχολή Θεάτρου ΑΠΘ με αποφάσεις Γενικών Συνελεύσεων, στο πλαίσιο του πανκαλλιτεχνικού αγώνα για την ανατροπή του Προεδρικού Διατάγματος για τη διάλυση των πτυχίων των αποφοίτων δραματικών σχολών.
Το πλαίσιο αγώνα των ηθοποιών έχει αγκαλιάσει ευρύτερες κοινωνικές ομάδες και τομείς του πολιτισμού, με τους φοιτητές, τους εργαζόμενους και τους δημιουργούς όλων των τομέων να στέκονται αλληλέγγυα με τον έναν ή τον άλλο τρόπο στον αγώνα που δίνουν εδώ και δύο μήνες.
Η ανακοίνωση – πλαίσιο για την κινητοποίηση των φοιτητών της ΑΣΚΤ:
ΑΝΩΤΑΤΗ ΣΧΟΛΗ ΚΑΛΩΝ ΤΕΧΝΩΝ ΥΠΟ ΚΑΤΑΛΗΨΗ
Το τελευταίο διάστημα σύσσωμος ο κόσμος του πολιτισμού κινητοποιείται κόντρα στις αντιδραστικές μεθοδεύσεις της κυβέρνησης. Με διαδηλώσεις, καταλήψεις σε σχολές και θέατρα, καλλιτεχνικές παρεμβάσεις, απεργίες, οι καλλιτέχνες δείχνουν ότι δεν πρόκειται να το βάλουν κάτω, στη μάχη ενάντια στο ΠΔ85 και για δημόσια και δωρεάν ανώτατη εκπαίδευση στο επίπεδο των αναγκών τους.Το ΠΔ85 ήρθε για να υποβαθμίσει ακόμα περισσότερο τις σπουδές και τα πτυχία των σπουδαστών σε δραματικές σχολές, σχολές χορού, κινηματογράφου και ωδεία.
Εμείς που σπουδάζουμε στην ΑΣΚΤ, στεκόμαστε αλληλέγγυα, -ες, -οι και συμμετέχουμε στον ανυποχώρητο αγώνα των καλλιτεχνών, τόσο γιατί αισθανόμαστε την ευθύνη να στηρίξουμε τα δίκαια αιτήματα τους, όσο και γιατί η επίθεση των κυβερνήσεων διαχρονικά στην παιδεία και στον πολιτισμό επηρεάζει άμεσα τις σπουδές μας.
Βλέπουμε πολύ θετικά το κύμα καταλήψεων της περιόδου. Σε μια συνθήκη που η κατάληψη ως μέσο πάλης αντιμετωπιζόταν με φοβικότητα και οι περισσότερες καταλήψεις κτηρίων έχουν εκκενωθεί η επανοικειοποίηση αυτού του μέσου πάλης είναι μια κίνηση προς την κατεύθυνση που θέλουμε.
Οι υλικοτεχνικές υποδομές της ΑΣΚΤ είναι στην καλύτερη ελλιπείς. Η δωρεάν παροχή πρώτων υλών είναι ένα καλό ανέκδοτο που λέμε μεταξύ μας, η σίτιση και πόσο μάλλον η στέγαση είναι ένα παραμύθι που θα λέμε στα παιδιά μας. Αυτό που δεν λείπει από τη σχολή είναι η έμμεση και άμεση παρέμβαση του κάθε ιδρύματος, ομίλου, εταιρίας και λοιπών καλοθελητών, που αντιμετωπίζουν τη σχολή μας σαν επιχειρησιακή ζώνη και αντιμετωπίζουν εμάς σαν υπαλλήλους. Η ουσιαστική σύνδεση της θεωρίας με την πράξη αντικαθίστανται με την εκπαίδευση πάνω σε όποιο μέσο και θεματολογία «πουλάνε» αυτή τη στιγμή. Το μέλλον της παιδαγωγικής επάρκειας, ενός πολύ σημαντικού εφοδίου που προσφέρουν οι σπουδές της ΑΣΚΤ είναι αβέβαιο καθώς ακούγεται ως πιθανότητα μέχρι και η online διδασκαλία μαθημάτων απαραίτητων για το πτυχίο!
Το πανεπιστήμιο-επιχείρηση είναι πλέον ένα μοντέλο καθιερωμένο για την εκπαίδευση στην Ευρώπη, καθώς η ΕΕ το προωθεί με τις κατευθύνσεις της για την παιδεία εδώ και δεκαετίες και οι διάφορες κατευθύνσεις τόσο στις υπόλοιπες χώρες της Ευρώπης όσο και στην Ελλάδα το εφαρμόζουν με πολύ μεράκι. Η κατάσταση στη σχολή μας αποτελεί τρανή απόδειξη της αποτυχίας αυτών των σχεδιασμών να καλύψουν τις ανάγκες μας.
Τα παραπάνω αποδεικνύουν ότι όσες υποσχέσεις και να δίνουν οι κυβερνήσεις για «αναβάθμιση» της παιδείας και του πολιτισμού, όσο αυτές είναι ευθυγραμμισμένες με τις κατευθύνσεις της ΕΕ και τις ανάγκες των επιχειρήσεων και της αγοράς, δεν θα δούμε ποτέ πραγματική αναβάθμιση στις σπουδές μας μέσω αυτών. Ο μόνος τρόπος να δούμε αλλαγή είναι ο ανυποχώρητος αγώνας.
Έτσι, έχει καταφέρει το φοιτητικό κίνημα να μην πατήσει πόδι στις σχολές η πανεπιστημιακή αστυνομία μέσα από τους αγώνες της. Θεωρούμε επίσης πως ο καλύτερος τρόπος να επικοινωνούμε με τα άλλα κινήματα που βγαίνουν στο δρόμο αυτή την περίοδο (εργατικά /καλλιτεχνικά /φεμινιστικά /αντιρατσιστικά) είναι να στεκόμαστε αλληλέγγυα και σε ανοιχτή αλληλοτροφοδότηση με αυτά.
Για τους παραπάνω λόγους, αποφασίζουμε να μπούμε δυναμικά στον αγώνα!
- Προχωρούμε σε κατάληψη της σχολής μέχρι την Τρίτη 21/2 όπου και θα ξαναγίνει Γενική Συνέλευση στην ΑΣΚΤ.
- Συμμετέχουμε στη συγκέντρωση στα προπύλαια την Τετάρτη 15 Φεβρουαρίου στις 11:00 και κινητοποίηση στο Μέγαρο Μαξίμου
- Συμμετοχή στο συντονιστικό “μίνι συντονιστικό”
- Καλούμε τους υπόλοιπους ΦΣ για συμμετοχή
- Στηριζουμε την απεργία των εκπαιδευτικών Τετάρτη 15-2
- Συμμετοχή στη συγκέντρωση Τετάρτη 15-2 απόγευμα έξω από το αρχαιολογικό μουσείο
- Και Πέμπτη 16 Φεβρουαρίου στις 12 συγκέντρωση έξω από το ΥΠΠΟΑ και καρναβάλι με θεματική «πόλεμος των κυβερνήσεων στην Τέχνη».
ΔΙΕΚΔΙΚΟΥΜΕ:
- Άμεση απόσυρση του ΠΔ 85 και της τροπολογίας 1565/23
- Άμεση ίδρυση δημοσίου και δωρεάν πανεπιστήμιου και νέων πανεπιστημιακών τμημάτων παραστατικών τεχνών σε όλη την Ελλάδα. Διαδικασίες εξομοίωσης για τους αποφοίτους ανώτερων καλλιτεχνικών σχολών(Διαβούλευση με όλα τα συλλογικά όργανα για τη ρύθμιση των διαδικασιών αυτών)
- Παροχή στέγασης σίτισης δωρεάν συγγραμμάτων κρατικών υποτροφιών και οικονομικής στήριξης στο σπουδαστικό σώμα των εποπτευόμενων από το ΥΠΠΟΑ σχολών.
- Περαιτέρω στελέχωση των δημοσίων παραστατικών σχολών με απαραίτητο προσωπικό και εξοπλισμό για τη διενέργεια των σπουδών μας
- Άμεση κάλυψη των αναγκών της ΑΣΚΤ σε σίτιση και στέγαση, δημόσια και δωρεάν
- Κάλυψη των αναγκών των φοιτητών της ΑΣΚΤ σε υλικά με ευθύνη του κράτους
- Πτυχίο που να εξασφαλίζει όλη τη γνώση, χωρίς μεταπτυχιακά επί πληρωμή, χωρίς απόσπαση της παιδαγωγικής επάρκειας
Οι καταλήψεις σκηνών θεάτρων και άλλων χώρων λαμβάνουν διευρυμένο χαρακτήρα και έξω από τα γεωγραφικά όρια της πρωτεύουσας, όπου βρίσκονται εδώ και μία βδομάδα υπό κατάληψη η σκηνή Τσίλλερ του Εθνικού Θεάτρου και το REX, μεταξύ άλλων, Στη Θεσσαλονίκη, υπό κατάληψη βρίσκεται μέχρι τώρα και το ΚΘΒΕ. Ακόμη, κατειλημμένες είναι και οι καλλιτεχνικές σχολές του Δημοτικού Περιφερειακού Θεάτρου Πάτρας (ΔΗ.ΠΕ.ΘΕ. Πάτρας), και της Κρατικής Σχολής Ορχηστικής Τέχνης (Κ.Σ.Ο.Τ).
Εδώ και μέρες πραγματοποιούνται δράσεις και παρεμβάσεις γύρω από τους χώρους των θεάτρων από σπουδαστές, εργαζόμενους και αλληλέγγυους μετατρέποντας τις καταλήψεις σε ζωντανούς χώρους εξωστρεφούς απεύθυνσης στην κοινωνία.
Θυμίζουμε ότι ανακοίνωση συνέχισης του αγώνα μέχρι τέλους εξέδωσε σήμερα και η Συντονιστική Επιτροπή Κατάληψης Εργαζομένων του REX.
Όπως τονίζεται, «ο αγώνας ενάντια στην υποβάθμιση των πτυχίων μας, είναι αγώνας ενάντια στην υποβάθμιση της τέχνης. Το ΠΔ85/2022 επισφραγίζει στη συνείδηση της κοινωνίας πως ο πολιτισμός όταν δεν εξυπηρετεί οικονομικά συμφέροντα είναι περιττός. Πως οι καλλιτέχνες δεν είμαστε πραγματικά εργαζόμενοι/ες αλλά χομπίστες».
Και σημειώνεται μεταξύ άλλων ότι ενώνουν τις φωνές τους και στέκονται αλληλέγγυοι με όλους τους καλλιτέχνες που αγωνίζονται, με όσους έχουν προχωρήσει σε άλλες καταλήψεις, αλλά και με τους εκπαιδευτικούς και τους υγειονομικούς που δίνουν τον δικό τους αγώνα, και τονίζουν ότι:
«Συμπαρασυρόμενοι από τον παλμό των καταλήψεων και του αγώνα των σπουδαστριών/ων καταλάβαμε το κτίριο όχι μόνο για να παγώσουν οι παραγωγές των σκηνών του Ρεξ αλλά κυρίως για να μετατραπεί ένα κρατικό θέατρο σε μια ζωντανή εστία αγώνα, συνάντησης και ζύμωσης των εργαζομένων στην τέχνη. Είναι η στιγμή να διακοπεί η ροή του κοινωνικού χρόνου και να τεθούν εκ νέου και συλλογικά όλα τα αγωνιώδη ερωτήματα που αφορούν την εκπαίδευση, την εργασία μας και τη ζωή. Ενάντια σε μια πολιτική που μας θέλει ανειδίκευτες/ους εργάτριες/ες, εμείς δημιουργούμε τις δικές μας δομές αντίστασης, συνύπαρξης και δημιουργίας».