Κάτι τέτοια «τυραννικά», σαν του Κριτία, δεν έκανε και ο Λευτέρης Αυγενάκης σε μια «χορογραφία» υπέρ των συμφερόντων Μαρινάκη;
Του Κώστα Πουλακίδα
Το 404 π.Χ. στην Αθήνα διεξάγεται η δίκη του Κριτία εναντίον του Θηραμένη. Την πόλη, που είναι υπό σπαρτιατική κατοχή, διοικούν οι Τριάκοντα Τύραννοι. Οι Τριάκοντα έχουν αφοπλίσει όλον τον πληθυσμό εκτός από 3.000 πολίτες που ενεγράφησαν σε ειδικό κατάλογο (τους «τρισχίλιους», όπως τους αναφέρει στα «Ελληνικά» ο Ξενοφώντας).
Αυτοί οι 3.030 είναι οι μόνοι που έχουν εξουσία, δικαιώματα και προστασία. Είναι χαρακτηριστικό ότι ψήφισαν νόμο πως μπορούσε ο καθένας τους να σκοτώσει ένα μέτοικο και να του πάρει την περιουσία ώστε να πληρώνεται η σπαρτιατική φρουρά – το λες και Μνημόνιο!
Πριν από τη δίκη, με εμπνευστή τον τύραννο Κριτία, ψηφίστηκε νόμος βάσει του οποίου οι Τριάκοντα είχαν την εξουσία να εκτελούν όσους δεν ανήκαν στους τρισχιλίους.
Στη δίκη ο Κριτίας κατηγορεί τον Θηραμένη ως υπονομευτή του καθεστώτος. Όμως με την απολογία του ο Θηραμένης φαίνεται ότι πείθει τους βουλευτές. Όταν ο Κριτίας το αντιλαμβάνεται, τοποθετεί νεαρούς με ξιφίδια μπροστά στους βουλευτές και τους λέει: «σύμφωνα με τους ισχύοντες νόμους, κανείς από τους τρισχίλιους δεν μπορεί να καταδικαστεί σε θάνατο χωρίς τη δική σας ψήφο, ενώ οι εκτός καταλόγου μπορούν να θανατώνονται απευθείας με απόφαση των Τριάκοντα. Εγώ λοιπόν, εδώ και τώρα, διαγράφω από τον κατάλογο τον Θηραμένη και τον καταδικάζουμε ομοφώνως οι Τριάκοντα».
Στην παράσταση του Εθνικού Θεάτρου «Μαθήματα Πολέμου ΙΙΙ», που δραματοποιεί την καταδίκη του Θηραμένη, ένας θεατής, μόλις είδε τι έκανε ο Κριτίας, γύρισε δίπλα του και είπε: «Αυγενάκης!».
Όντως κάτι τέτοια «τυραννικά», σαν του Κριτία, δεν έκανε και ο Λευτέρης Αυγενάκης σε μια «χορογραφία» υπέρ των συμφερόντων Μαρινάκη; Δεν πέρασε τον αθλητικό νόμο αποκρύπτοντας από τη Βουλή ότι σχεδιάζει να παρέμβει στην Επιτροπή Επαγγελματικού Αθλητισμού; Δεν απέκρυψε από τους βουλευτές ότι δεν ισχύει ο νόμος Βασιλειάδη που ορίζει ότι τα μέλη της Επιτροπής εγκρίνονται από τη Βουλή;
Δεν ευθύνεται επειδή (δολίως;) επί επτά μήνες φρόντισε να μην εκδοθούν τα Προεδρικά Διατάγματα για να ισχύσει ο νόμος Βασιλειάδη; Μετά δεν έβαλε στην Επιτροπή Επαγγελματικού Αθλητισμού τους δικούς του «νεαρούς με ξιφίδια»; Και στο τέλος, με εντολή Μητσοτάκη, δεν άλλαξε τον νόμο έτσι όπως τον βόλευε;
Η ελληνική Ιστορία όμως μας διδάσκει και την τιμωρία και την αποκατάσταση της Δικαιοσύνης, ενώ παίζει και παιχνίδια με συμπτώσεις. Ο τύραννος Κριτίας, λίγους μήνες μετά τη δίκη του Θηραμένη, σκοτώθηκε από τον δημοκρατικό Θρασύβουλο. Πού; Στη μάχη της Μουνιχίας, με την οποία αποκαταστάθηκε το δημοκρατικό πολίτευμα στην Αθήνα. Η Μουνιχία είναι η σημερινή Καστέλα. Πράγματι, εκεί, στον Πειραιά, κερδήθηκε η μάχη της Δημοκρατίας…