Του Πάνου Σκουρολιάκου*
Πολλές εκπλήξεις μας επιφύλαξε η διακυβέρνηση Κυριάκου Μητσοτάκη. Από την αθέτηση όλων των προεκλογικών υποσχέσεών της έως τις παρακολουθήσεις από την ΕΥΠ αντιπάλων και ημετέρων, το κύμα «ακρίβειας Μητσοτάκη», τη διασπάθιση του δημόσιου χρήματος με τις απευθείας αναθέσεις 8,5 δισ. ευρώ, τον άθλιο χειρισμό της πανδημίας και τόσα άλλα.
Εκεί όμως που κατά γενική ομολογία παίρνει άριστα είναι στα έργα και στις ημέρες της στο υπουργείο Πολιτισμού. Δεν θα επαναλάβουμε εδώ την παρουσίαση της αυταρχικής πολιτικής της σε όλους τους τομείς του Πολιτισμού. Μα πώς κατάφερε από το πρώτο διάστημα να συγκεντρώσει απέναντί της τους πάντες; Οι συνάδελφοι της υπουργού αρχαιολόγοι αγωνίζονται καθημερινά ενάντια στις καταστροφικές πολιτικές της. Είτε είναι η εμμονή της να τεμαχίσει τη «Βυζαντινή Πομπηία» που βρέθηκε κάτω από το έδαφος στη στάση Βενιζέλου του πολύπαθου μετρό της Θεσσαλονίκης, είτε είναι η τσιμεντόστρωση της Ακρόπολης των Αθηνών, είτε είναι η εγκατάλειψη των αρχαιολογικών χώρων με αποτέλεσμα τη φωτιά στις Μυκήνες, είτε είναι η διαχείριση του ανθρώπινου δυναμικού. Όλοι θυμόμαστε τα έργα και τις ημέρες του «γνωστού ηθοποιού και σκηνοθέτη» που περιχαρής η Λ. Μενδώνη διόρισε ως διευθυντή του Εθνικού Θεάτρου και μετά έκανε πως δεν τον ξέρει, συμπληρώνοντας ότι ο άγνωστός της Δημήτρης Λιγνάδης είναι «κακός άνθρωπος»! Αυτές τις ημέρες καταστρέφει την καλλιτεχνική Παιδεία και απαξιώνει τους καλλιτέχνες ως «ψώνια» τα οποία δεν υπάρχει ανάγκη να μορφωθούν.
Πολλά άλλα θα μπορούσαμε να θυμίσουμε, όμως ο χώρος εδώ στη φιλόξενη ΑΥΓΗ είναι περιορισμένος. Να σημειώσουμε όμως ότι το ΥΠΠΟ και η Λ. Μενδώνη μας εξέπληξαν για άλλη μια φορά αυτές τις μέρες. Αποκάλυψαν στο πανελλήνιο κι άλλη μία δεξιότητά τους. Με τον θάνατο του τέως βασιλιά Κωνσταντίνου, ξετύλιξαν και το τάλαντο του τελετάρχη ενός γραφείου κηδειών. Εικοσιτετράωρα αφιέρωσε η Λ. Μενδώνη στο δημόσιο πλέον κοιμητήριο του πρώην βασιλικού κτήματος Τατοΐου, ώστε να το καλλωπίσει για να δεχθεί τον «υψηλό θανόντα». Αεικίνητη μέσα στο καρό μπουφάν της, περιχαρής επόπτευε τις εργασίες μην τυχόν και μας παρεξηγήσουν οι «υψηλοί προσκεκλημένοι». Εργάστηκε άοκνα για μια ιδιωτική κηδεία με χρήματα του Δημοσίου.
Και εδώ σκέφτεσαι: αξίζει όλη αυτή η εικόνα έναντι ενός υπουργικού πινακίου φακής; Τι σου λείπει στη ζωή ώστε αγόγγυστα να δέχεσαι όποια διαταγή έρχεται από τον κοινοβουλευτικό άνακτα του Μαξίμου; Η Λ. Μενδώνη εκτέλεσε όλες τις παραγγελίες και τους σχεδιασμούς του Κ. Μητσοτάκη. Διαφωνούμε με αυτές, αλλά τις αντιμετωπίζουμε ως πολιτικές επιλογές και τις αντιπαλεύουμε πολιτικά. Αυτό όμως με τα καθήκοντα «γραφείου κηδειών» για ένα υπουργείο εμβληματικό για τον τόπο μας, όπως το υπουργείο Πολιτισμού, και την αρμόδια υπουργό ειλικρινά μας αφήνει άναυδους και ανίκανους να κάνουμε την παραμικρή κριτική. Είναι η περίπτωση που, πιστεύεις, δεν πιστεύεις, κάνεις τον σταυρό σου και λες «άλλο κακό να μην μας βρει!».
Και για να μην μας βρουν και άλλα παρόμοια κακά, τα οποία επιμελώς έχουν κρύψει και τα φυλάνε για τη δεύτερη, όπως ελπίζουν, φορά, ανάγκη είναι ο λαός στις επόμενες εκλογές να τους στείλει στις βίλες τους, να κάνουν παρέα με τους εστεμμένους φίλους τους.
*Ο Πάνος Σκουρολιάκος είναι βουλευτής Ανατολικής Αττικής και αναπληρωτής τομεάρχης Πολιτισμού του ΣΥΡΙΖΑ-Π.Σ.