Με το που ανέλαβε η κυβέρνηση Μητσοτάκη, άλλαξε τον εκλογικό νόμο, προκειμένου να εξασφαλίσει αυτοδυναμία στις μεθεπόμενες εκλογές. Τώρα, όπως φαίνεται, σχεδιάζει να τον αλλάξει ξανά, προκειμένου να εξασφαλίσει αυτοδυναμία με μικρότερο ποσοστό. Ομολογεί, δηλαδή, ότι παίζει με το εκλογικό σύστημα επειδή η δημοτικότητά της πέφτει.
Το επιχείρημα είναι ότι ο τόπος χρειάζεται σταθερές κυβερνήσεις. Αλλά αυτό δεν διασφαλίζεται με το να αποκτά κοινοβουλευτική αυτοδυναμία ένα κόμμα που διαθέτει λίγο πάνω από το 30% των ψήφων. Ούτε με το να παίρνει 50 βουλευτές δώρο το κόμμα που θα έρθει πρώτο έστω και με μία ψήφο. Αυτό είναι νόθευση της λαϊκής κυριαρχίας. Και καμία κυβέρνηση δεν είναι σταθερή αν έχει προκύψει από νόθευση της λαϊκής κυριαρχίας.
Αλλά εκτός από αυτό, η αλλαγή του εκλογικού νόμου δύο φορές από την ίδια κυβέρνηση δείχνει και παντελή απουσία πολιτικής αξιοπρέπειας. Η κυβέρνηση έφτιαξε έναν εκλογικό νόμο και τοποθέτησε κάπου τον πήχη. Τι έχει αλλάξει και τον κατεβάζει; Το ότι γκρεμίζεται στις δημοσκοπήσεις λόγω της ακρίβειας και των παρακολουθήσεων. Οπότε πάει να κάνει τα πράγματα ευκολότερα. Πολιτική εξαθλίωση.
Η κυβέρνηση Μητσοτάκη δεν έχει ούτε όριο ούτε ενδοιασμό για τα μέσα που θα χρησιμοποιήσει προκειμένου να παραμείνει στην εξουσία. Προφανώς λογαριάζει χωρίς την κοινωνία. Αλλά οι πολίτες είναι που θα πουν την τελευταία λέξη. Και θα είναι οδυνηρή για το σύστημα που κυβερνάει σήμερα τον τόπο.
Από το κύριο άρθρο της “Αυγής”
