Του Αλέκου Α. Ανδρικάκη
Δυο σχεδόν μήνες στην κλινική Παθολογικής Ογκολογίας του ΠΑΓΝΗ, αυτήν που αγγίζει περισσότερο από κάθε άλλη τον θάνατο και παλεύει μαζί του, είναι αρκετοί να αποκομίσει κανείς την αντίληψη για το πώς θέλει το δημόσιο νοσοκομείο και την περίθαλψη τόσο η κυβέρνηση Μητσοτάκη, με υπουργό τον Πλεύρη, όσο και η διοίκηση του νοσοκομείου υπό τον καθηγητή Χαλκιαδάκη.
Δείτε: “Έφυγε” από τη ζωή η Νίκη Φλουρή
Εκεί μέσα βιώνεις κάθε στιγμή την παρουσία και την απειλή του θανάτου, την αγωνία του ασθενή, τον αγώνα του γιατρού και των νοσηλευτών και την προσπάθεια του μεγαλύτερου μέρους του προσωπικού να είναι όλα καλά στην κλινική των ασθενών που αγγίζουν ταυτόχρονα ζωή και θάνατο. Και πρέπει να είναι όρθιοι.
Όλα αυτά όμως, όλες αυτές οι σκιές και οι ελπίδες, είναι σε δεύτερο πλάνο για την κυβέρνηση Μητσοτάκη, με υπουργό τον Πλεύρη και διοικητή τον Χαλκιαδάκη. Ξέρετε ποιο είναι το πρώτο που τους ενδιαφέρει; Να λειτουργεί καλά η ιδιωτική αστυνομία! Ναι, η ιδιωτική αστυνομία που κάνει ελέγχους κάθε στιγμή και σε κάθε σημείο, σα να πρόκειται για στρατιωτικό χώρο!
Προσέξτε, στο ΠΑΓΝΗ λείπουν γιατροί, νοσηλευτές, πολλές άλλες κρίσιμες ειδικότητες, λείπουν ακόμα και θερμόμετρα ή πιεσόμετρα, σεντόνια και μαξιλάρια, είδη καθαριότητας από τις τουαλέτες, αλλά η ιδιωτική φρουρά του νοσοκομείου είναι παντού! Ακόμα και μέσα στους θαλάμους της ογκολογικής, δίπλα στους ασθενείς που ξεψυχούν. Αλλά όχι για να τους βοηθήσει, για να ελέγξει τη νομιμότητα της παρουσίας: rapid test παρακαλώ, εμβόλια παρακαλώ! Μπορεί να σου ζητηθεί αυτό 10 φορές την ημέρα, ακόμα και την ώρα που βοηθάς τον ασθενή σου να αλλάξει ή να πάρει τα φάρμακα!
Δεν είναι κάτι θεωρητικό, το βίωνα επί 2 μήνες. Το πρόβλημα φυσικά δεν είναι με τους εργαζόμενους της ιδιωτικής σεκιούριτι, αυτοί τη δουλειά τους κάνουν για να έχουν το μεροκάματο. Αν και κάποιοι από αυτούς (θα υποστήριζα ότι ευτυχώς είναι οι λιγότεροι) με πολύ υπερβολικό και “χωροφυλακίστικο” τρόπο, δείχνοντας ότι με τον ίδιο “εξουσιαστικό” τρόπο που θα φέρονταν ως δεσμοφύλακες σε κάποια φυλακή ή στρατόπεδο, συμπεριφέρονται στο νοσοκομείο και στην ογκολογική κλινική… (Στις 8 Ιουνίου μεταφέροντας τη Νίκη Φλουρή με φουλ επίθεση του καρκίνου στο ΠΑΓΝΗ ανάπηρη και σε τραγική κατάσταση, η φρουρά αντί να διευκολύνει τη μεταφορά απαγόρευε την είσοδο γιατί, αν και εμβολισμένοι, δεν προλάβαμε να κάνουμε ράπιντε τεστ… Και αφού το νοσοκομείο δεν κάνει ράπιντ, θα έπρεπε να χωρίς κίνηση ασθενής και ο συνοδός της να βρουν τρόπο να πετάξουν κάπου να βγάλουν τεστ και να γυρίσουν… Τόσο καλά…)
Έχουμε λοιπόν μια κυβέρνηση, ένα υπουργείο, μια διοίκηση ΥΠΕ και έναν διοικητή νοσοκομείου που νοιάζονται πιο πολύ για τους αστυνομικούς ελέγχους και να είναι το νοσοκομείο “αστακός, με κλειδωμένες πόρτες και φρουρές παντού! Μην τυχόν και περάσει κανείς χωρίς διπλούς, τριπλούς ή πολλαπλούς ελέγχους. Αλλά είναι αδιάφορο ότι οι γιατροί είναι ελάχιστοι σε σχέση με τις ανάγκες, ότι κάνουν εξοντωτικά ωράρια παλεύοντας σαν ήρωες (κι ο εξοντωμένος κάνει λάθη, αλλά αυτό δεν απασχολεί κυβέρνηση και διοίκηση…), ότι οι νοσηλεύτριες και οι νοσηλευτές εξοντώνονται επίσης, χωρίς στήριξη, ότι και άλλοι εργαζόμενοι δίνουν κάτι παραπάνω από τον εαυτό τους. Όχι όλοι, αλλά οι περισσότεροι.
Ούτε τους απασχολεί ότι σε ολόκληρη ογκολογική δεν υπήρχε ένα θερμόμετρο, ένα χαρτί υγείας ή ένα σαμπουάν και κυνηγούσαμε τις κατσαρίδες να μην μπουν στα δωμάτια.
Μην τολμήσει κανείς κυβερνητικός να προσπαθήσει να ωραιοποιήσει την κατάσταση ή να διαψεύσει. Ό,τι γράφω, το έζησα επί 2 μήνες. Κανείς διοικητής ή υπουργός δεν έχει ιδέα τι συμβαίνει μέσα στο νοσοκομείο, ούτε τον ενδιαφέρει, πέραν από το αστυνομικό μέρος…
Ευχαριστίες θερμές από όλους μας και από τα παιδιά της Νίκης σε γιατρούς, νοσηλευτικό και λοιπό προσωπικό της Κλινικής Παθολογικής Ογκολογίας του ΠΑΓΝΗ, της Ορθοπεδικής Κλινικής, των ΤΕΠ και της Β’ Παθολογικής του Βενιζελείου, αλλά και του Κέντρου Αποκατάστασης “Ολύμπιον”, για τις προσπάθειες που κατέβαλλαν να σώσουν τη Νίκη.
Θερμές ευχαριστίες και σε εσάς τους εκατοντάδες που συμμετέχετε με κάθε τρόπο στο πένθος μας.
ΥΓ: Ευχαριστούμε για το ενδιαφέρον και τη στήριξη στο Candiadoc από τις 8 Ιουνίου, όταν ξεκίνησε η περιπέτεια της υγείας της Νίκης Φλουρή και φυσιολογικά υποχώρησε η καθημερινή δυνατότητα ενημέρωσης. Από τις επόμενες ημέρες θα επανέλθουμε και πάλι στους κανονικούς μας ρυθμούς, αλλά πλέον με απουσίες που πονούν και κοστίζουν σε όλους μας…
Αγαπητέ κ Ανδρικάκη
Κουράγιο πολλή πολλή δύναμη και υγεία για να θυμάστε τα αγαπημένα σας πρόσωπα. Απο αυτά θα αντλησετε το σθένος για να παλέψετε για όλα εκείνα που συγκροτούν την αξιοπρεπή ζωή μιας κοινωνίας που εξακολουθεί να πλήττεται με τον πιο βασαυσο τρόπο. Ναστε καλά.