Για στοχοποίηση των συνδικαλιστικών συλλόγων και σκευωρία, κάνουν λόγο οι φοιτητές του Πολυτεχνείου Κρήτης αναφορικά με τις διώξεις φοιτητών για τον «εγκλεισμό» του κοσμήτορα κατά τη διάρκεια κινητοποίησης, αλλά και την κλήση οκτώ φοιτητών για κατάθεση στην Ασφάλεια Χανίων.
Το απόγευμα της Δευτέρας σε συνέντευξη Τύπου που παραχώρησαν στα ΜΜΕ, οι οκτώ διωκόμενοι φοιτητές έκαναν λόγο για πολιτική σκευωρία και όπως τόνισαν, η στοχοποίηση των συνδικαλιστικών συλλόγων, δεν είναι τυχαία.
Παράλληλα, έκαναν λόγο για άδικη απόφαση, η οποία κακώς πήρε εξωακαδημαϊκές διαστάσεις, ειδικά μετά την παρέμβαση της υπουργού Παιδείας Κεραμέως.
Στο πλευρό των φοιτητών τάχθηκαν, εκτός από σωματεία και συλλόγους, και η ακαδημαϊκή κοινότητα του Πολυτεχνείου Κρήτης, εκπρόσωποι των οποίων έδωσαν το παρόν στην συνέντευξη Τύπου, κρίνοντας τουλάχιστον υπερβολική την δίωξη.
Ολόκληρη η συνέντευξη Τύπου για το θέμα:
Σημειώνεται πως οι φοιτητές θα πραγματοποιήσουν νέα κινητοποίηση την Τετάρτη 29 Ιουνίου, στη 1 το μεσημέρι στο Αστυνομικό Τμήμα Χανίων, καθώς οι οκτώ διωκόμενοι φοιτητές θα βρεθούν εκεί στο πλαίσιο της προανάκρισης.
Στην τοποθέτησή της η δικηγόρος Αναστασια Σταυροπουλου ανέφερε:
«Έχουμε να κάνουμε με μια υπόθεση πρωτοφανή στα χρονικά της μεταπολίτευσης. Οκτώ φοιτητές και φοιτήτριες του Πολυτεχνείου Κρήτης, εκλεγμένα μέλη ΔΣ και 3 Πρόεδροι φοιτητικών συλλόγων βρίσκονται σήμερα στη θέση να απειλούνται με διώξεις για αδικήματα κακουργηματικού χαρακτήρα, με βαρύτατες ποινές, για μια παράσταση διαμαρτυρίας των φοιτητικών τους συλλόγων, κατ’ ουσίαν για τη συνδικαλιστική τους πρακτική.
Μια τέτοια υπόθεση δεν έχει προηγούμενο. Οι μαζικές διώξεις φοιτητών με ευθεία και ανερυθρίαστη παρέμβαση της Υπουργού Παιδείας για μια συνδικαλιστική πρακτική δεν έχει προηγούμενο στα χρόνια της μεταπολίτευσης. Μόνο σε συνθήκες εκτροπής, στη δικτατορία ή στα μετεμφυλιακά χρόνια, που συνηθίζονταν σκευωρίες από παράγοντες εξουσίας με συνεργασία προθύμων σε βάρος ειδικά νεολαίων στα πανεπιστήμια, είναι δυνατό να παραπέμψει αυτή η σημαντική υπόθεση.
Όχι απλώς πρόκειται για τελείως ανυπόστατα αδικήματα που δεν έχουν καμία σχέση με την πραγματικότητα, αλλά για να φανεί το μέγεθος της επικινδυνότητας και της σημασίας της υπόθεσης, πρέπει να καταστήσουμε σαφές ότι φοιτητές εκπρόσωποι διοικητικών συμβουλίων, εξετάζονται για αδικήματα όπως αυτό της «αρπαγής», ένα αδίκημα του ΠΚ που αφορά περιπτώσεις ληστών τραπεζών που κρατούν ομήρους, απαγωγών για λύτρα και κυκλώματα προαγωγών για την έκδοση γυναικών και επισύρουν ποινές δεκαετούς κάθειρξης!
Μια παράσταση διαμαρτυρίας αποφασισμένη από τους φοιτητικούς συλλόγους για ένα ζήτημα που αφορούσε τις συνδικαλιστικές ελευθερίες στο πανεπιστήμιο βαφτίστηκε «ομηρία» και δήθεν «αναγκαστικός εγκλεισμός» και μάλιστα τέτοιος που συνιστά «αρπαγή» τέτοια που θέτει ένα πρόσωπο σε θέση αδυναμίας επικοινωνίας με τις αρχές για να διασωθεί (!) και όλα αυτά για μια παράσταση διαμαρτυρίας φοιτητών και φοιτητριών, όταν από την ίδια τη δικογραφία και τα δεδομένα προκύπτει ότι ο Κοσμήτορας είχε στα χέρια και χρησιμοποιούσε το κινητό του στέλνοντας μηνύματα, στεκόταν μπροστά στον ανοιχτό ηλεκτρονικό του υπολογιστή με ηλεκτρονικά ταχυδρομεία και πλείστα μέσα συνομιλίας και επικοινωνίας, ενώ την ώρα της παράστασης διαμαρτυρίας μπαινόβγαιναν πλείστοι καθηγητές και δη πολλές φορές, συμμετείχαν στη συζήτηση κ.ο.κ.! Και όταν μάλιστα οι ίδιοι οι φοιτητές, όχι απλά ανέμεναν για να ξεκινήσουν τη συζήτησή τους να ολοκληρωθεί η εξέταση διπλωματικής εργασίας που βρισκόταν σε εξέλιξη, αλλά πριν την έναρξη της κινητοποίησής τους, επανειλημμένα ζήτησαν από τον κ. Κοσμήτορα να πραγματοποιηθεί η συζήτησή τους στον εξωτερικό χώρο, στο αίθριο της Σχολής ΗΜΜΥ, λόγω της πανδημίας του κορονοιού και γιατί έτσι συνηθίζει ο φοιτητικός σύλλογος να πραγματοποιεί διάλογο με τη διοίκηση του Ιδρύματος δημόσια και με διαφάνεια.
Θα ήταν αστείο αν δεν ήταν επικίνδυνο. Επικίνδυνο γιατί αναδεικνύει μια εξόφθαλμη παρέμβαση του κυβερνητικού κέντρου και προσωπικά της Υπουργού στο Πολυτεχνείο Κρήτης όταν το όλο ζήτημα στο οποίο άλλωστε αφορούσαν οι παραστάσεις διαμαρτυρίας των φοιτητών, δηλαδή η περίπτωση πειθαρχικής διαδικασίας σε βάρος φοιτητή για συνδικαλιστική δράση, είχε λήξει. Άκαιρα όψιμα και αιφνιδιαστικά η Υπουργός υποβάλει μήνυση ζητώντας ποινικές διώξεις φοιτητών του συλλόγου.
Από την όλη υπόθεση και τη δικογραφία είναι πρόδηλο ότι οι 8 φοιτητές και φοιτήτριες, έχουν στοχοποιηθεί και έχουν υποδειχθεί και επιλεγεί να βρίσκονται σε αυτή τη θέση λόγω της συνδικαλιστικής τους ιδιότητας. Έχουν όπως προκύπτει επιλεγεί γιατί είναι «γνωστοί γενικώς», «πρωταγωνιστές» «έχουν λόγο», «γνωστοί που έχουν κάνει δηλώσεις στο παρελθόν εκπροσωπώντας τους φοιτητές», γενικώς χωρίς να περιγράφεται ούτε από πουθενά να προκύπτει ότι τους αποδίδονται πράξεις ποινικής απαξίας. Αυτή είναι και η ουσία της όλης υπόθεσης ότι φοιτητές στοχοποιούνται ως Πρόδεροι, μέλη ΔΣ συνδικαλιστές φοιτητές των συλλόγων τους για τη συνδικαλιστική τους δράση.
Και μόνο ότι αυτή η έρευνα έχει ξεκινήσει αποτελεί μια σοβαρή κλιμάκωση και ένα πολύ επικίνδυνο παιχνίδι αυταρχισμού. Η κυβερνητική παρέμβαση είναι δεδομένη και αδιαμφισβήτητη. Η δεδηλωμένη πρόθεση της κυβέρνησης να παρέμβει στο φοιτητικό συνδικαλισμό, τα μέτωπα που έχει ανοίξει στην εκπαίδευση με ζητήματα όπως η πανεπιστημιακή αστυνομία, ο νέος νόμος για τα διοικήσεις δεν μπορεί να φτάσουν σε πολιτικά παιχνίδια με τη ζωή νέων ανθρώπων.
Εάν φτάσουμε σε σημείο να ποινικοποιούνται οι συνδικαλιστικές πρακτικές, να χρησιμοποιούνται 8 νέοι που εκπροσωπούν τους συλλόγους τους με τα πρόσωπά τους, με την ελεύθερη πολιτική και συνδικαλιστική τους άποψη, ως βορά σε ένα επικίνδυνο παιχνίδι έντασης που φαίνεται ότι έχει επιλέξει η κυβέρνηση να παίξει σήμερα με τα πανεπιστήμια, καμία ελευθερία δεν είναι εγγυημένη για κανέναν.
Χρειάζεται μια ευρύτερη ανάδειξη του ζητήματος, το ίδιο το Ίδρυμα , η πανεπιστημιακή κοινότητα, η κοινωνία να σταθεί τείχος υπεράσπισης των νέων, να γίνει πραγματικότητα η στοχοποίηση και οι πολιτικές διώξεις».
