Ανακοίνωση του Γραφείου Τύπου για το θάνατο της Ελένης Βούλγαρη – Γκολέμα:
Το ΚΚΕ με μεγάλη θλίψη αποχαιρετά τη συντρόφισσα Ελένη Βούλγαρη – Γκολέμα, που έφυγε σήμερα από τη ζωή.
Η συντρόφισσα Ελένη Γκολέμα γεννήθηκε το 1935, στο χωριό Φιλιαδώνα (Χιλιαδού) Δομοκού Φθιώτιδας, παιδί οικογένειας αγωνιστών – κομμουνιστών. Μόλις στον πρώτο χρόνο της ζωής της, το 1936, ο πατέρας της φυλακίστηκε στην Ακροναυπλία από τη δικτατορία του Μεταξά και εκτελέστηκε το 1942 στο στρατόπεδο του Παύλου Μελά. Η μητέρα της συνελήφθη για πρώτη φορά το 1947, αλλά και αργότερα από τη Χούντα, η οποία την εξόρισε στη Γυάρο, ενώ τον ίδιο δρόμο ακολούθησαν και οι αδελφές της, που συμμετείχαν στην ΕΠΟΝ και στη συνέχεια στο Δημοκρατικό Στρατό.
Η συντρόφισσα Ελένη μετά τη σύλληψη της μητέρας της βρέθηκε στην Αθήνα, στη θεία της. Σε ηλικία μόλις 12 ετών εντάχθηκε στα Αετόπουλα και βοηθούσε στην παράνομη δουλειά του Κόμματος.
Τελειώνοντας το Γυμνάσιο, το 1954 στη Λάρισα, οργανώνεται στο ΚΚΕ, το οποίο υπηρέτησε με αυταπάρνηση και ανιδιοτέλεια στην πορεία μιας ολόκληρης ζωής γεμάτης από αγώνες και θυσίες.
Τον ίδιο χρόνο γνωρίστηκε και με το σύντροφό της στη ζωή και τον αγώνα, σ. Μπάμπη Γκολέμα, στέλεχος του ΚΚΕ, ο οποίος συνελήφθη, βασανίστηκε από την Ασφάλεια χωρίς να υποκύψει και μετά από 3,5 χρόνια υπόδικος καταδικάστηκε με τον νόμο 375 «περί κατασκοπείας». Η ίδια διέφυγε της σύλληψης, αλλά επικηρύχτηκε. Παρέμεινε κρυμμένη για 6 μήνες και στη συνέχεια πέρασε στην παράνομη δράση, από το 1954 έως το 1966, διακινώντας τον Ριζοσπάστη και άλλα έντυπα.
Συνελήφθη το 1966, όντας έγκυος και γέννησε το πρώτο της παιδί μέσα στις φυλακές Αβέρωφ, όπου και το μεγάλωσε μαζί με τις συγκρατούμενές της μέχρι τα 3 του χρόνια. Εκείνα τα χρόνια συνελήφθη ξανά ο σύντροφός της Μπάμπης. Παντρεύτηκαν μέσα στις Φυλακές Αβέρωφ το 1970. Η ζωή και η δράση τους αποτυπώθηκε στην κινηματογραφική ταινία του Π. Βούλγαρη “Τα Πέτρινα Χρόνια”. Μέσα στη φυλακή, μαζί με τις συγκρατούμενές της, έδωσαν αγώνα για τους όρους κράτησης και σίτισης, οργάνωσαν την μόρφωσή τους.
Η συντρόφισσα Ελένη έμεινε φυλακισμένη για περισσότερα από 7 χρόνια. Αποφυλακίστηκε τον Σεπτέμβρη του 1973 κι αμέσως συνέβαλε στην ανασυγκρότηση των παράνομων οργανώσεων του ΚΚΕ. Υπήρξε τακτικό μέλος της πρώτης Επιτροπής Πόλης Αθήνας του ΚΚΕ. Στη συνέχεια διετέλεσε Γραμματέας των Κομματικών Οργανώσεων στις βόρειες συνοικίες. Δούλεψε επίσης στη Γυναικεία Επιτροπή της Επιτροπής Πόλης της Αθήνας, αλλά και στον συνδικαλιστικό τομέα του Ιματισμού και της Κλωστοϋφαντουργίας, στην Εργατική Αχτίδα. Από το 1976, που έκανε το δεύτερο παιδί της, εγκαταστάθηκε στην Ηλιούπολη και συνέχισε να ανταποκρίνεται με υψηλό αίσθημα ευθύνης και προσφοράς στους αγώνες που ακολούθησαν, μέσα από τις γραμμές του ΚΚΕ.
Το ΚΚΕ εκφράζει τα θερμά του συλλυπητήρια στα δύο της παιδιά Μίλτο και Κώστα και στα εγγόνια της.
