Τι αναφέρουν νέες μαρτυρίες
Νέο ρεπορτάζ του Mega φέρνει στο φως νέα στοιχεία και μαρτυρίες για την δολοφονία του Άλεξ.
Οι νέες αποκαλύψεις αναφέρουν ότι το σώμα του Άλεξ μπορεί να χτίστηκε μέσα σε τοίχους, ώστε να κρυφτούν τα στοιχεία.
Η μητέρα του 11 χρονου Άλεξ μιλώντας στην εκπομπή «Φώς στο Τούνελ» ανέφερε μερικές από τις πληροφορίες που έχει πάρει από νέες μαρτυρίες.
Η νέα μαρτυρία
Συγκεκριμένα,η μητέρα του Άλεξ Νατέλα ανέφερε ότι «Είχαν πει τότε ότι κατέβασαν τον Άλεξ εδώ στο ποτάμι και ο Βορειοηπειρώτης είχε ισχυριστεί ότι έφυγε και δεν ήξερε τι έγινε. Αυτοί που παραδέχτηκαν αρχικά την πράξη, δεν έλεγαν μέχρι το τέλος τι συνέβη. Εγώ θυμάμαι που είχε χιόνι τότε και τα σκυλιά που είχαν έρθει, δεν μπορούσαν να ερευνήσουν. Χειμώνα βράδυ δεν περνάει ψυχή από αυτό το σημείο.
Υπάρχει τώρα μία σημαντική μαρτυρία από μία κυρία. Νωρίς το πρωί της επόμενης ημέρας από την εξαφάνιση, έπρεπε να κάνει μία εργασία σε κοντινή απόσταση, αλλά δύο εργάτες δεν την άφησαν να περάσει από αυτό το σημείο. Την έδιωξαν στην ουσία, σαν κάτι να ήθελαν να κρύψουν. Η περιοχή και η ημερομηνία της έκαναν εντύπωση. Επειδή έγινε εκπομπή σ’ εσάς, αφιερωμένη στην υπόθεση και είχατε αναφερθεί σε κάποια οικοδομικά έργα στο σημείο, εγώ πιστεύω πρέπει να είναι το ίδιο».
«Να παρέμβει εισαγγελέας…»
Δεδομένου ότι ο Δήμος Βέροιας αλλά και οι άλλες υπηρεσίες δεν έκανε κάποιες εργασίες στο σημείο εκείνη την ημέρα είναι πιθανό κάποιοι να «έχτισαν» εκεί το άτυχο παιδί, γι’ αυτό και μέχρι σήμερα δεν έχει εντοπιστεί, σύμφωνα με το ρεπορτάζ της εκπομπής.
Ο δικηγόρος της Νατέλας, Μανώλης Αναστασάκης, ανέφερε πως θα ενημερώσει επίσημα την εισαγγελία της περιοχής για τη μαρτυρία. «Η μητέρα ζει με την ελπίδα να βρει το σώμα του παιδιού της κι αν υπάρχει έστω και μία πιθανότητα να βρίσκεται σ’ αυτό το χώρο που της είπαν, θα πρέπει να ερευνηθεί», τόνισε.
Η μητέρα του Άλεξ αναφέρθηκε και σε μία ακόμα μαρτυρία, που δέχτηκε πρόσφατα από μία δασκάλα. «Δέχτηκα και μία άλλη μαρτυρία από μία σοβαρή κυρία, δασκάλα στο επάγγελμα: “Δεν ήθελα να σε ταράξω”, μου είπε, “αλλά ήθελα πάντα να σου πω ότι εμείς είδαμε το κυνηγητό. Πρώτα πέρασε σαν σφαίρα ένα παιδί, μάλλον ο Αλέξανδρος και μετά τρέχανε και οι άλλοι”. Το θυμόταν, αλλά δεν είχε συνδυάσει το περιστατικό. Το θεωρούσε δεδομένο ότι το ξέραμε», τόνισε.
«Όσο υπάρχει στην κοινωνία ένα μέρος των ανθρώπων, που πιστεύει ότι πρέπει να κάνει τους άλλους δυστυχισμένους, επειδή είναι δυστυχισμένοι οι ίδιοι, τότε υπάρχει πρόβλημα. Πρέπει να το καταπολεμήσουμε, να είμαστε κοντά στα παιδιά και να το δουλεύουμε. Πρέπει να συζητιούνται τέτοιου είδους περιστατικά» ανέφερε για το bullying.
«Οι δράστες έχουν κάνει δικά τους παιδιά…»
Σε ερώτηση της δημοσιογράφου για το πώς νιώθει μετά από τόσο χρόνια που δεν έχει βρει το παιδί της, είπε χαρακτηριστικά: «Μετά από τόσα χρόνια δεν κόβεται στα δύο η καρδιά όπως πριν, αλλά στον δικό μας πολιτισμό και στη δική μας κουλτούρα, θα ήταν πιο τίμιο να αποδοθούν οι τιμές που αρμόζουν στο παιδί».
«Είναι πολύ δύσκολο όταν συναντάω τους συμμαθητές του Αλέξανδρου. Έχουν πάρει τα πτυχία τους και έχουν τακτοποιηθεί. Ακόμα και οι δράστες, έχουν πλέον κάνει τα δικά τους παιδιά. Δεν είναι στη Βέροια πια, αλλά δεν μπορεί να με βοηθήσει, ούτε με ενδιαφέρει που είναι ή τι κάνουν. Αυτό που θα ήθελα είναι να είχαν πει από την αρχή τι έχουν κάνει. Κάποιοι από αυτούς έχουν φύγει στο εξωτερικό.
Τον Νάσο τον είχα πετύχει το 2017. Μπήκα στην αίθουσα του ΚΤΕΛ και παρατήρησα τρεις νεαρούς που μιλούσαν πολύ δυνατά. Με είδε και όταν με αναγνώρισε και αυτός, σηκώθηκε και έφυγε. Ήταν μία πολύ άβολη στιγμή. Έφυγαν από εδώ και ήθελαν να ξεκινήσουν μία καινούργια ζωή, νομίζοντας πως κανείς δεν θα μάθαινε το τι έχουν κάνει. Ο Βορειοηπειρώτης τουλάχιστον έδειξε κάποια ευαισθησία» τόνισε.
«Αισθάνθηκα πολλές φορές την ανάγκη να πιάσω αυτά τα παιδιά και να τους ρωτήσω τι συνέβη, αλλά υπάρχει μεγάλη διαφορά ανάμεσα στη σκέψη και την πράξη. Κάποια πράγματα απλά δεν πρέπει να τα κάνεις» πρόσθεσε.
Σε άλλη ερώτηση για το λόγο που επέλεξε να παραμείνει στη Βέροια, τόνισε: «Και ποιο είναι το νόημα; Όπου και να πάμε, εμείς το ίδιο έχουμε. Τώρα πλέον η ζωή μου έχει χτιστεί εδώ. Δεν έχει νόημα να φύγουμε κάπου. Μένοντας εδώ και ξύνοντας πληγές, ίσως έτσι να τιμωρώ και τον εαυτό μου. Δεν υπάρχει παρηγοριά σε αυτό. Δεν τα γιατρεύει όλα ο χρόνος. Εάν σου κόψουν τα χέρια, μπορείς να συγχωρήσεις, δεν μπορείς όμως να αγκαλιάσεις. Εγώ δεν τους έχω συγχωρήσει. Δεν μπορώ να καταλάβω τους λόγους που δεν ήθελαν να πουν κάτι που θα μας βοηθούσε και τους λόγους που ξεκίνησαν μία εκστρατεία εναντίον μου. Αυτά με βάζουν σε σκέψεις πως η πραγματικότητα είναι πολύ χειρότερη από αυτή που γνωρίζουμε εμείς. Βασίζομαι στο τυχαίο γεγονός και πιστεύω πως κάτι θα βγει…».
