Το πώς σκότωσε την 21χρονη γυναίκα του, Καρολάιν, περιέγραψε ο κατηγορούμενος Μπάμπης Αναγνωστόπουλος, κατά τη διάρκεια της απολογίας του στο Μικτό Ορκωτό Δικαστήριο της Αθήνας. Είπε πως η Καρολάιν πέθανε από τα δικά του χέρια που έφραξαν την αναπνοή της με ένα μαξιλάρι.
«Κατάλαβα ότι είναι νεκρή από τους σφυγμούς και από το ότι ήταν ανοιχτά τα μάτια της. Είχε αιμάτωμα» είπε ο κατηγορούμενος για τον θάνατο της συζύγου του.
Ο Μπ. Αναγνωστόπουλος υποστήριξε ότι έβαλε τα κλάματα μετά την πράξη του, θέλοντας να δείξει πως δεν είχε πρόθεση και πως μετάνιωσε αμέσως μετά την ανθρωποκτονία.
Όπως είπε, μπροστά στο αποτέλεσμα των πράξεών του άρχισε να κλαίει. «Άρχισα να κλαίω. Να κινούμαι πάνω- κάτω στο δωμάτιο. Ακολούθησαν χαοτικές στιγμές. Τραβάω τα μαλλιά μου. Κλαίω, περπατάω πάνω στο δωμάτιο. Είμαι σε πλήρη σύγχυση και διάλυση».
Τα λουλούδια και το «ξέσπασμα»
Ο κατηγορούμενος επιχείρησε να εμφανιστεί ο ίδιος ως θύμα της Καρολάιν και να χρεώσει στη σύζυγό του «επικίνδυνες εξάρσεις», προσπαθώντας να πείσει πως ο ίδιος οδηγήθηκε στο έγκλημα έπειτα από καυγά που προκάλεσε η γυναίκα του.
Συγκεκριμένα, αναφερόμενος στην παραμονή του εγκλήματος, ο κατηγορούμενος είπε πως ήταν μια κανονική μέρα, ενώ θέλησε να ξεκινήσει τη διήγηση του από την 8η Μαΐου που «ήμασταν πολύ ευτυχισμένοι. Η Καρολάιν γιόρτασε για πρώτη φορά την γιορτή της μητέρας. Της πήρα λουλούδια».
Σύμφωνα με τον κατηγορούμενο, το επίμαχο βράδυ υπήρξε ένα ακόμη ξέσπασμα της 20χρονης, με αφορμή ένα ασήμαντο περιστατικό με ένα ρούχο που είχε μείνει στην σκάλα του σπιτιού, το οποίο πηγαίνοντας ο ίδιος να τακτοποιήσει άφησε μόνη πάνω στον καναπέ την κόρη τους.
Πρόεδρος: Δεν φαίνεται να ήταν κανένα μεγάλο συμβάν…
Κατηγορούμενος: Μετά μου είπε «καλά, τάισέ την και κάνε ό,τι θέλεις, εγώ πάω για ύπνο. Και εγώ έμεινα με τη μικρούλα.
Πρόεδρος: Τα πράγματα δεν είναι ιδιαίτερα σοβαρά.
Κατηγορούμενος: Ήταν πρόδρομος ενός ξεσπάσματος. Ξέρω τι θα έρθει. Αυτή η μία ώρα με τα νεύρα…ξέρω ότι δεν πρέπει να ρίξω και εγώ λάδι στη φωτιά. Το συνηθισμένο που θα έκανα ήταν να περιμένω και μετά από σαράντα πέντε λεπτά θα μου έστελνε ένα μήνυμα… Δυστυχώς εκείνο το βράδυ δεν έγιναν έτσι τα πράγματα.
Σύμφωνα με τον κατηγορούμενο, ανέβηκε στο υπνοδωμάτιο με διάθεση να δοθεί τέλος στην ένταση. «Πήγα να την πάρω αγκαλιά για να δείξω ότι τελείωσε. Πήγε να τιναχθεί και με τον αριστερό αγκώνα αντέδρασε, σαν να λέει “μη με αγκαλιάζεις”. Κατάλαβα ότι δεν ήταν θετική. Πίστευα ότι θα της είχε περάσει…σε όλα τα περιστατικά βίας που είχαν συμβεί μετά από λίγο ηρεμούσε».
Πρόεδρος: Τι ακολούθησε; Σας είπε κάτι;
Κατηγορούμενος: Γύρισε με κοίταξε, είπε «φύγε» και «μη μου φέρεις τη μικρή». Εγώ της είπα «αγάπη μου…».
Πρόεδρος: Το «αγάπη μου» δεν δηλώνει βρασμώ ψυχικής οργής, το αγάπη μου δεν δηλώνει κάτι τέτοιο…
Κατηγορούμενος: Αρχικά πήγα να την αγκαλιάσω…μετά το πρώτο χτύπημα ανέβηκα και στο κρεβάτι πάνω της.
Πρόεδρος: Γιατί ανεβήκατε πάνω της;
Κατηγορούμενος: Χτυπιόταν και προσπαθούσα να την αγκαλιάσω. Ήθελα να της πως χτύπησε τη μικρή.
Πρόεδρος: Όμως αυτό μας είπατε πως έγινε πριν από δυόμισι ώρες. Μετά από αυτό εσείς φύγατε με το παιδί και πήγατε κάτω. Είχαν περάσει δυόμιση ώρες.
Κατηγορούμενος: Εκείνη την ώρα είχα ένα κράμα θυμού, θλίψης και στενοχώριας.
Ο «φόβος» για το παιδί
Μάλιστα, ο κατηγορούμενος υποστήριξε πως η κίνηση της Καρολάιν να τους απωθήσει, τον ίδιο και το μωρό, τον τρόμαξε γιατί φοβήθηκε μήπως στον θυμό της ήταν επικίνδυνη για το παιδί. Τόνισε πως η 20χρονη ήταν τέλεια μητέρα, όμως εκείνο το βράδυ ο ίδιος πανικοβλήθηκε.
Πρόεδρος: Υπήρχε συμπεριφορά της μάνας μέχρι εκείνη την ημέρα που να σας φόβισε για το παιδί;
Κατηγορούμενος: Όχι ήταν η πρώτη φορά, που το ξέσπασμα της αυτό επηρέασε και το παιδί. Ήθελα να ηρεμήσει.
Πρόεδρος: Πώς θα ηρεμούσε ενώ ήσασταν από πάνω της;
Κατηγορούμενος: Η συγκεκριμένη φορά ήταν η εξαίρεση.
Πρόεδρος: Που αφαιρεί τη ζωή…πότε νιώσατε εκτός ελέγχου;
Κατηγορούμενος: Όταν με έδιωχνε ενώ της έλεγα «κατάλαβες τι έκανες; Χτύπησες το παιδί».
«Έχω εξιδανικεύσει την Καρολάιν»
Λίγο νωρίτερα ο πιλότος ανέφερε πως θεωρούσε ιδανική μητέρα την Καρολάιν και δέχθηκε πολλές ερωτήσεις από την πρόεδρο για το αν ήταν ή όχι επικίνδυνη για το παιδί.
Πρόεδρος: Σας ρωτώ ευθέως. Θεωρείτε πως αν ο Θεός ξημέρωνε για αυτήν την γυναίκα θα ήταν επικίνδυνη για το παιδί;
Κατηγορούμενος: Δεν την θεωρώ βίαιο άνθρωπο. Μπορεί να έχει χτυπήσει 50 φορές τον σύντροφό της αλλά δεν είναι ο εαυτός της.
Πρόεδρος: Ήταν κομμάτι της πραγματικότητας που ζούσατε. Η εικόνα της συζύγου σας δεν είναι μόνο η ιδεατή αλλά και η τραυματική. Και βλέπετε ένα κομμάτι που δεν σας άρεσε κι ας μας την περιγράφετε τόσο υπέροχη και εκείνη μέσα από το ημερολόγιο της φαίνεται ότι έβλεπε σε εσάς πράγματα που δεν της άρεσαν.
Κατηγορούμενος: Δεν αποκλείω να έχω εξιδανικεύσει την Καρολάιν στα πάντα από την αγάπη που είχα για αυτήν. Δεν το αποκλείω να μην έβλεπα πράγματα.
