Πέθανε σήμερα σε ηλικία 75 ετών ο Γιαννάκος Ξυλούρης του Ανάστο, μετά από πολυήμερη νοσηλεία σε νοσοκομείο της Αθήνας. Η εξόδιος ακολουθία θα τελεστεί στον Ιερό Ναό Αγίας Παρασκευής Αττικής. Η σορός θα μεταφερθεί στα Ανώγεια, όπου θα ψαλεί τρισάγιο στον Ιερό Ναό Παναγίας στο Περαχώρι και η ταφή θα γίνει στο κοιμητήριο Ανωγείων. Η μέρα και η ώρα θα ανακοινωθούν.
Στον αποχαιρετισμό του ο θείος του, άλλοτε υπουργός, Νίκος Σκουλάς, σημειώνει:
“ΠΕΡΙΛΥΠΗ ΕΙΝΑΙ Η ΨΥΧΗ ΜΟΥ!!!
Ένα κομμάτι της καρδιάς μου αποκόπηκε και συνταξιδεύει με τον πρωτανιψιό μου ΓΙΑΝΝΑΚΟ ΞΥΛΟΥΡΗ που έφυγε πρόωρα σήμερα για την αιωνιότητα.
Ο Γιαννάκος ήταν ο πιο αγαπημένος συγγενής, φίλος, συνοδοιπόρος και συναγωνιστης για το μέγιστο μέρος της ζωής μας.Από τα παιδικά και εφηβικά του χρόνια στην Κρήτη και μετά στην ξενητειά, καθώς και μετά την επιστροφή μας κατά την μεταπολίτευση, είμασταν δεμένοι σε κοινή πορεία. Πάντα στα δύσκολα γιατί εμείς δεν είχαμε εύκολα.Επιβίωση – δουλειά και σπουδές – αντιδικτατορικός αγώνας, ΠΑΚ Καναδά δίπλα στον Ανδρέα, πάντα μαζι στους δημοκρατικούς αγώνες.Ο Γιαννάκος, πάντα ανιδιοτελής, με αυταπάρνηση, αγνοώντας τις σειρήνες της καριέρας (παρά τη υψηλού επιπέδου παιδεία του) ήταν πάντα με συνέπεια παρών. Από τους δυό μας, ήταν ο πιό δυνατός αλλά και ταπεινόφρων που απέφευγε την προβολή με ενδιαφέρον μόνο για την ουσία της προσφοράς και το αποτέλεσμα για το κοινό καλό
Σε στιγμές αδυναμίας ήταν το στήριγμά μου, ως σύμβουλος και μέντορας αν και νεότερος.Έδωσε… έδωσε στην πατρίδα, στην κοινωνία και στη γενέτειρά μας, απλόχερα, χωρίς να ζητήσει η να δεχτεί ποτέ αντίδωρο ή οποιασδήποτε μορφής αναγνώριση.Γιαννάκο, σ´αυτή τη σκληρή ωρα του χωρισμού μας, σου εκφράζω την ευγνωμοσύνη μου και των πολλών φίλων εδώ και στον Καναδά που σε αγάπησαν για όσα τους πρόσφερες και για την πολύτιμη παρακαταθήκη που άφησες στους νεότερους.Η δια βίου συμπαραστάτις σγαπημένη σου σύζυγος Μαργαρίτα, η μοναχοκόρη σου Ουρανία και ο Σάκης, ο εγγονός σου, ο Θάνος, τα αδέρφια σου και όλοι εμείς στην ευρύτερη οικογένεια, θα σε θυμούμαστε με υπερηφάνεια και ευγνωμοσύνη. Μην ξεχάσεις να δώσεις μια θερμή αγκαλιά στους γονείς που σ´ έπλασαν, σε διαμόρφωσαν, ήσαν τα ξαμαρια σου και βέβαια στον αγαπημένο μας Νταβέλη – Νιδιωτη και . . .
Να με περιμένεις”
