Πραγματοποιήθηκαν την Κυριακή 10 Απριλίου και Δευτέρα 11 Απριλίου, οι πολιτικές συγκεντρώσεις που διοργάνωσαν η ΚΟ Χερσονήσου – Μινώα και η ΚΟΒ Ανατολικών αντίστοιχα του ΚΚΕ στο πλαίσιο της δραστηριότητας του πολιτικού ανοίγματος, για να γίνουν γνωστές οι θέσεις του, ενάντια στον ιμπεριαλιστικό πόλεμο, ενάντια στην εμπλοκή της Ελλάδας αλλά και ενάντια στην ακρίβεια. Κεντρικός ομιλητής στις συγκεντρώσεις ήταν ο Συντυχάκης Μανώλης, μέλος της Επιτροπής Περιοχής Κρήτης του ΚΚΕ, βουλευτής Ηρακλείου και Περιφερειακός Σύμβουλος με τη Λαϊκή Συσπείρωση, ο οποίος μεταξύ άλλων τόνισε:
«Όποιος παρακολουθεί τις εξελίξεις, καταλαβαίνει ότι τα δύσκολα είναι μπροστά μας. Με το ρωσο-ουκρανικό πόλεμο, άνοιξε η αυλαία της σκληρής ανοιχτής αντιπαράθεσης για την πρωτοκαθεδρία στο διεθνές ιμπεριαλιστικό σύστημα. Οι ΗΠΑ, η ΕΕ, η Βρετανία, το ΝΑΤΟ, οι δυνάμεις του ευρωατλαντισμού, συγκρούονται ανοιχτά για το ξαναμοίρασμα των αγορών με την Κίνα, τη Ρωσία και τους συμμάχους τους που σχηματίζουν σιγά – σιγά τον αντίπαλο ευρασιατικό άξονα. Και όλοι αυτοί μαζί σημαδεύουν τους λαούς, το εισόδημά μας, τα δικαιώματά μας και την ίδια τη ζωή μας. Όλοι αυτοί μας βομβαρδίζουν και με ανατιμήσεις και με πραγματικές βόμβες. Και αυτό συμβαίνει τώρα, δεν θα συμβεί στο μέλλον.
Να γιατί το ΚΚΕ έχει ξεκαθαρίσει ότι δε διαλέγουμε στρατόπεδο ληστών! Ούτε ΝΑΤΟ ούτε Ρωσία. Διαλέγουμε το στρατόπεδο των λαών. Η ελπίδα βρίσκεται στην δική τους αυτοτελή πάλη.
Λέμε “Όχι στον ιμπεριαλιστικό πόλεμο” που οδηγεί σε εκατόμβες νεκρών και σακατεμένων, οδηγεί στη φτώχεια, την ακρίβεια, τις ελλείψεις, τις κυρώσεις και την προσφυγιά. Αυτή τη βαρβαρότητα οι λαοί χρειάζεται να την πολεμήσουν μέχρι τέλους.
Απαιτούμε να σταματήσει κάθε εμπλοκή της Ελλάδας. Δεν ανεχόμαστε να πληρώσουν οι λαοί τον βαρύτατο λογαριασμό του πολέμου. Αυτό είναι το δικό μας γνήσιο και με πραγματικό αντίκρισμα, “Όχι στον πόλεμο”!
ΗΠΑ – ΝΑΤΟ – ΕΕ, μετά την καπιταλιστική παλινόρθωση στην Ανατολική Ευρώπη, ήταν αυτοί που προώθησαν τις δυνάμεις τους και στα εδάφη της πρώην Σοβιετικής Ένωσης.
Αυτή η εξέλιξη οδήγησε στη σημερινή κατάσταση στην Ουκρανία. Αυτή είναι που αξιοποίησε τις φασιστικές συμμορίες κι ακροδεξιές παραστρατιωτικές ομάδες κρούσης.
Η αλήθεια όμως, δεν μπορεί να παραχαραχτεί. Η απώλεια της ΕΣΣΔ, αποτέλεσε μεγάλο ιστορικό πισωγύρισμα που το βιώνουν οι λαοί δραματικά, όχι μόνο εκεί που ανατράπηκε ο σοσιαλισμός αλλά σε όλη την υδρόγειο, με τραγικές συνέπειες. Απόδειξη τα όσα τραγικά συμβαίνουν σήμερα στην Ουκρανία.(…)
(…) Το ΚΚΕ ασφαλώς και αρνήθηκε να συμμετάσχει στη φιέστα που διοργανώθηκε προχθές στην ελληνική βουλή με προσκεκλημένο τον Ζελένσκι. Και δικαιώθηκε για τη στάση του. Είμαστε περήφανοι γιατί τα έδρανα του ΚΚΕ στην ελληνική βουλή ήταν άδεια, όταν μιλούσε ο Ζελένσκι και οι ναζί του Αζόφ.
Βέβαια, πιστοί στα ευρωατλαντικά ραντεβού τους αποδείχθηκαν, εκτός από την κυβέρνηση της ΝΔ, και ο ΣΥΡΙΖΑ, το ΚΙΝΑΛ, το ΜέΡΑ 25, που δεν παρέλειψαν να εκφράσουν τα διαπιστευτήρια της ευρωατλαντικής νομιμοφροσύνης τους.
Αυτή η συνεπής στάση του ΚΚΕ, εκφράζει και την πραγματική αλληλεγγύη προς τον λαό της Ουκρανίας, που δοκιμάζεται από τον ιμπεριαλιστικό πόλεμο.(…)
(…) Ο ιμπεριαλιστικός πόλεμος εκτός από συνέχεια της «εξωτερικής» πολιτικής του κάθε καπιταλιστικού κράτους, είναι η συνέχεια και της «εσωτερικής» πολιτικής, της οικονομικής και κρατικής πολιτικής σε συνθήκες «ειρήνης».
Πραγματικά ο λαός μας, οι λαϊκές οικογένειες, η συντριπτική πλειοψηφία του λαού μας, ζει την δική του τραγωδία.
Οι αυξήσεις στις τιμές των καυσίμων και του ρεύματος που μέσα σε ένα χρόνο έχουν ξεπεράσει το 400%, με τον πληθωρισμό να σκαρφαλώνει στο 8%, κάνοντας φύλο και φτερό το λαϊκό εισόδημα, βυθίζοντας εκατοντάδες χιλιάδες λαϊκά σπίτια όλο και παραμέσα στη φτώχεια.
Χωρίς ίχνος ντροπής εμφανίζουν τις αυξήσεις σχεδόν ως «ουρανοκατέβατες».
Προσπαθούν να κρύψουν, ότι ο λαός καλείται να επωμιστεί ξανά το βάρος των αυξήσεων και τις βαριές θυσίες, διότι όλοι τους, οι κυβερνήσεις τόσο του ΠΑΣΟΚ και της ΝΔ παλιότερα, όσο και του ΣΥΡΙΖΑ, ξανά σήμερα ΝΔ, εφάρμοσαν πιστά τις κατευθύνσεις της ληστοσυμμαχίας της ΕΕ, για την «απελευθέρωση» της αγοράς ηλεκτρικής ενέργειας, μετατρέποντας ένα δικαίωμα σε πανάκριβο εμπόρευμα, που θα παίζει στα χρηματιστήρια για να θησαυρίζουν οι επιχειρηματικοί Όμιλοι.(…) (…) Όλοι μαζί, παρέα, οδήγησαν τη χώρα στο έγκλημα της απολιγνιτοποίησης και στα «πράσινα» φέσια με το δόγμα «ο ρυπαίνων πληρώνει», για να επιδοτηθούν αδρά οι πανάκριβες ΑΠΕ, με τη στροφή στο φυσικό αέριο ως καύσιμο «γέφυρα».
Τις συνέπειες όλων αυτών, και τους ανταγωνισμούς επιχειρηματικών ομίλων, στους οποίους είναι χωμένη ως τα μπούνια η ελληνική αστική τάξη, πληρώνει τώρα ο λαός και με την ενεργειακή φτώχεια και με μεγάλους κινδύνους, για τα κυριαρχικά δικαιώματα της χώρας.(…)
Ο λαός πλήρωσε την ανάπτυξη, πλήρωσε την οικονομική κρίση, πληρώνει τις επιπτώσεις της πανδημίας, πληρώνει τον πληθωρισμό, με την ενεργειακή φτώχεια να απλώνεται σε όλο και πλατύτερα λαϊκά στρώματα και τώρα ξανά, καλείται να πληρώσει με νέες βαριές θυσίες και «πολεμικές» ανατιμήσεις. Πληρώνει πανάκριβα την ιατροφαρμακευτική περίθαλψη, για την πρόνοια, για να σπουδάσει τα παιδιά του, κι εσείς του λέτε «μη μιλάς, μη γελάς, κινδυνεύει η Ελλάς»! Δηλαδή, τα κεφάλια μέσα!
(…) Η πρόταση του ΚΚΕ αναφέρεται σ’ έναν ριζικά διαφορετικό δρόμο ανάπτυξης, όπου ο λαός θα είναι αφέντης στον τόπο του, όλες οι εγχώριες ενεργειακές πηγές, τα μέσα παραγωγής, διανομής και μεταφοράς Ενέργειας θα αποτελούν κοινωνική ιδιοκτησία και στο πλαίσιο αυτό θα υπάρχει ένας ενιαίος, αποκλειστικά κρατικός φορέας για την Ενέργεια, που θα λειτουργεί με επίκεντρο την κάλυψη των λαϊκών αναγκών. Αυτός ο νέος δρόμος προϋποθέτει αλλαγή εξουσίας, όπου ο λαός θα έχει το πάνω χέρι.
Μόνο στα πλαίσια μια λαϊκής οικονομίας, η χώρα μας, αξιοποιώντας όλα τα συγκριτικά της πλεονεκτήματα (ήλιο, αέρα, θάλασσα, εδαφοκλιματολογικές συνθήκες, κ.λ.π.) μπορεί να παράγει ενέργεια, φθηνή για το λαό, να πάψει να είναι πανάκριβο εμπόρευμα, να εξαλείψει την ενεργειακή φτώχεια και να προστατέψει το περιβάλλον.
Οι εργαζόμενοι, δεν πρέπει να υποκύψουν, να φοβηθούν και να πιστέψουν τα ψέματα που του σερβίρει η κυβέρνηση της ΝΔ και τις νέες ψεύτικες ελπίδες του ΣΥΡΙΖΑ ή του ΚΙΝΑΛ/ΠΑΣΟΚ που κινούνται στην ίδια ρότα υπεράσπισης των συμφερόντων της πλουτοκρατίας.
Να πιστέψουν στη δύναμή τους, να μη στοιχηθούν κάτω από σημαίες, ξένες προς τα συμφέροντά τους, να μην βάλουν στην άκρη τις διεκδικήσεις τους, την πάλη τους για σύγχρονα εργατικά – λαϊκά δικαιώματα και κατακτήσεις.»
