Πόζα και λουστρίνι!

Του Μιχάλη Τζανάκη

Πόζα και λουστρίνι, ο Νάκος φιγουρίνι

Πείνα μου μοιραία ζήλια μου ρομφαία…

Τελικά όλα είναι «πόζα». Το πόπολο χειραγωγείται πλέον μόνο με την «πόζα»! Όλα είναι «ύφος»! Παραγγείλετε την «πόζα» που θέλετε!

Χαμόγελα; Θλίψη; Ανησυχία; Τι απαιτεί η περίσταση; Φτιάξτε το σκηνικό κατάλληλα. Συνήθως πρέπει να περιλαμβάνει μερικές «οικογενειακές» φωτογραφίες, εικόνες Αγίων και βέβαια εθνικά σύμβολα! Έτσι που να συμπεριλαμβάνει η «εικόνα» το πάντα αποτελεσματικό «πατρίς-θρησκεία-οικογένεια». Το μυστικό της «επιτυχίας» ες αεί είναι άλλωστε αυτό το τρίπτυχο!

Βέβαια πρέπει να έχεις και τον κατάλληλο εξοπλισμό να αποτυπώνεται στην εικόνα το «συναίσθημα» και πάντα βέβαια με τη μορφή διαγγέλματος! Τα live έχουν θεματάκια! Στις «ζωντανές» συνδέσεις αμολάς την κοτσάνα και τρέχα μάζεψέ την, ενώ όσες κοτσάνες και να πεις στα «διαγγέλματα» τις μαζεύουμε και ξανακάνουμε το «γύρισμα» από την αρχή!

Τώρα για τους πιο «υποψιασμένους» τηλεθεατές γιατί όλο αυτό φαίνεται απολύτως «γελοίο» στα όρια της εξοργιστικής φαιδρότητας; Γιατί αυτά τα «ξινισμένα μουτράκια» αξύριστα και ανήσυχα δείχνουν το μέγεθος του εμπαιγμού; Ήθελα να δω αυτά τα «ξινισμένα αξύριστα μουτράκια» αν δεν είχαν να συντηρήσουν την οικογένειά τους πώς θα ήταν! Αν κρύωναν στο σπίτι και δεν μπορούσαν να ζεσταθούν, αν τα καμάρια τους ήθελαν σπουδές, αλλά δεν μπορούσαν να σπουδάσουν, αν πήγαιναν στο σούπερ-μάρκετ και μετρούσαν τα ψιλά στο ταμείο να δουν αν «βγαίνουν»!

Όλο αυτό το «δραματικό» ότι «ξέρετε σας καταλαβαίνω» ακυρώνεται εν τοις πράγμασι, αφού λίγο πριν το στημένο διάγγελμα έχεις αμολήσει τους λερούς της δημοσιογραφίας να ψεύδονται ασύστολα και να τρομοκρατούν τον κοσμάκη! Όλοι εσείς οι «αξύριστοι» τεθλιμμένοι «διαγγελματίες» έχετε λύσει προ πολλού τα προβλήματά σας. Το μόνο που σας νοιάζει είναι να κρατήσετε τους υποτακτικούς και τους οσφυοκάμπτες του συστήματος –μπας και γλύψουν οι κακόμοιροι κι αυτοί κάποιο κοκαλάκι «εξουσίας»- και το δούλεμα συνεχίζεται!

Η τηλεοπτική εικόνα του «μπαρουτοκαπνισμένου» πρωθυπουργού κατά το τελευταίο –από τα διακόσια περίπου διαγγέλματά του- προκαλεί όχι πλέον την αισθητική, αλλά ευθέως την νοημοσύνη του μέσου Έλληνα. Το πολιτικό σκηνικό μετατρέπεται σταθερά σε ριάλιτι με μόνη διαφορά ότι στα ριάλιτι «αποχωρούν» και κάποιοι παίκτες! Εδώ απλά «κυβερνούν»!