“Χρέος απέναντι σε όσες αγωνίστηκαν και σε όσες θα αγωνιστούν στο μέλλον: Να αλλάξουμε τους κοινωνικούς όρους. Ώστε στο επόμενο μέτρημα να μη λείπει καμία. Ώστε στο επόμενο μέτρημα, η γυναίκα να είναι στο ύψος που δικαιούται”
«Χρέος απέναντι σε όσες αγωνίστηκαν και σε όσες θα αγωνιστούν στο μέλλον: Να αλλάξουμε τους κοινωνικούς όρους», τονίζει ο Αλ. Τσίπρας, πρόεδρος του ΣΥΡΙΖΑ – ΠΣ, με αφορμή την 8η Μάρτη, Παγκόσμια Ημέρα των Γυναικών.
Αναλυτικά, το μήνυμα του Αλ. Τσίπρα, προέδρου του ΣΥΡΙΖΑ – ΠΣ:
Σήμερα, 8 Μαρτίου, τιμούμε τους αγώνες του κινήματος για τα δικαιώματα των γυναικών. Σήμερα τιμούμε εκείνες που μας πήγαν βήματα μπροστά, που πάλεψαν για μια νέα ανθρωπότητα δικαιοσύνης και ισότητας.
Δεν είναι ημέρα γιορτής, όσο η φρικαλεότητα της έμφυλης βίας και των διακρίσεων κυριαρχούν στην κοινωνία μας. Είναι μια ημέρα διαρκούς υπενθύμισης ότι η πατριαρχία είναι ακόμα εδώ.
Στη χώρα μας, το 2021 μετρήσαμε 17 γυναικοκτονίες και τώρα, στις αρχές του 2022, αριθμούμε ήδη δύο γυναικοκτονίες. Η Πολιτεία οφείλει να σταματήσει να εκφράζει απλώς τον αποτροπιασμό της και να αναλάβει πρωτοβουλίες. Ήρθε η ώρα για τη νομική αναγνώριση του όρου «γυναικοκτονία».
Ωστόσο, αυτό είναι ένα από τα πολλά βήματα που έχουμε να διανύσουμε ως κοινωνία. Η αληθινή ισότητα στην αγορά εργασίας, στην εκπαίδευση, στον πολιτισμό, στον αθλητισμό είναι ακόμα, στον 21ο αιώνα, αιτήματα και όχι κεκτημένα, σε έναν κόσμο πολλαπλών διακρίσεων.
Με γνώμονα την ισότιμη συμπερίληψη και συμμετοχή, πρότεινα ενόψει του συνεδρίου του ΣΥΡΙΖΑ-ΠΣ, την καθιέρωση σε όλα τα επίπεδα, σώματα και όργανα του κόμματος, την ισάριθμη αντιπροσώπευση. Ο ΣΥΡΙΖΑ-ΠΣ θα είναι το πρώτο κόμμα στη χώρα που υιοθετεί την απόλυτη ισότητα 50% γυναίκες – 50% άνδρες στην ηγεσία του.
Ο αγώνας όμως είναι καθημερινός. Το χρέος είναι καθημερινό, απέναντι σε όσες έσπασαν τη σιωπή τους, έπνιξαν τον φόβο και γιγάντωσαν το κίνημα του #MeToo.
Σε όσες δίνουν τον αγώνα τους ενάντια στην πατριαρχία και στον σεξισμό.
Στις γυναίκες πρόσφυγες που φεύγουν με τα παιδιά στην αγκαλιά από τη φρίκη του πολέμου, για να έρθουν στις χώρες της Ευρώπης συχνά αντιμέτωπες με τον ρατσισμό και τον σεξισμό.
Χρέος απέναντι σε όσες αγωνίστηκαν και σε όσες θα αγωνιστούν στο μέλλον: Να αλλάξουμε τους κοινωνικούς όρους.
Ώστε στο επόμενο μέτρημα να μη λείπει καμία.
Ώστε στο επόμενο μέτρημα, η γυναίκα να είναι στο ύψος που δικαιούται.
Η δική μου ιστορία έχει ως εξής: Προσπάθησα πολύ για να έχω ένα επάγγελμα και μερικές επιτυχίες στην καριέρα μου. Όταν όμως βρέθηκα με ένα απροστάτευτο παιδί, τίποτα πια δεν μετρούσε. Σαν να μην ήμουν η υπεύθυνη, σοβαρή, επιτυχημένη γυναίκα που ήμουν ως τότε. Έγινα για χρόνια έρμαιο στην οικιακή βία και την εργασιακή εκμετάλλευση, όμως αυτό δεν με εμπόδισε από το να παραμείνω στοργική μητέρα. Αυτό είναι το μήνυμά μου. Όσο δυστυχισμένη και αν σε κάνει ο γάμος ή η μητρότητα, μην στερήσεις από τα παιδιά τη στοργή. Τα παιδιά δεν θέλουν μόνο στέγη, τροφή και υλικά αγαθά. Θέλουν μια μητέρα συναισθηματικα παρούσα.