Του Μιχάλη Τζανάκη
Άλλη μια ανοησία που την αναμασούν ως αμνοερίφια κάποιοι πολιτικοί και πολίτες (τρομάρα τους!!!) προφανώς στο πλαίσιο της άθλιας δουλειάς των επικοινωνιολόγων που εισηγούνται στους «πελάτες» τους κάποια ηχηρά λεκτικά σχήματα για να δικαιολογήσουν κι αυτοί τον μισθό τους και αντιστοίχως να δικαιολογήσουν και οι πολιτικοί τις επιλογές τους! «Είμαστε στην σωστή πλευρά της … Ιστορίας!!!»
Έχω ακούσει την παραπάνω φράση από όλα τα κυβερνητικά στελέχη και ειλικρινά προσπαθώ να μην αποδεχτώ ακόμα τον ρόλο του «κρετίνου» που μέσω αυτής της φράσης αποδίδουν στον κόσμο! Τι σημαίνει, ωρέ «παλλικάρια» αυτή η φράση; Από πότε η «Ιστορία» έχει «σωστές» και «λάθος» πλευρές; Τι είναι η «Ιστορία»; Ρόμπα; Ζακέτα; Εσώρουχο; Πόσο άσχετος και αδαής πρέπει να είναι όποιος προκαταλαμβάνει την Επιστήμη της Ιστορίας που θα ερευνήσει, θα κρίνει και θα διατυπώσει τα πορίσματά της αρκετές δεκαετίες μετά από τα ίδια τα γεγονότα;
Εντάξει αποδεχτήκαμε το ρόλο των πολιτικών ως «Μωυσήδων», αλλά ας αφήσουν να παριστάνουν και τον … Θουκυδίδη και τον Ξενοφώντα! Πόσο αδολέσχης και υπερφίαλος είναι εκείνος που μιλά εξ ονόματος ενός επιστημονικού κλάδου που ουδόλως κατέχει. Οι πολιτικοί ας κάνουν εκείνο που κρίνουν «σωστό» και σύμφωνο με τις «εντολές» που λαμβάνουν από τους συμμάχους! Αλλά από πού κι ως πού γίνονται «εκφραστές» της «σωστής» πλευράς της Ιστορίας;
Αλλά το εντυπωσιακό δεν είναι ότι τέτοιες λεκτικές αθλιότητες διατυπώνονται επισήμως, το πιο άθλιο είναι ότι δεν αντιδρά κανείς σε αυτές! Οι πολίτες δεχόμαστε, όχι μόνο τις ομοβροντίες της προπαγάνδας, αλλά κυρίως τις πομφόλυγες των εκπροσώπων μας και τις θεωρούμε περίπου φυσιολογικές.
Αυτό το «άγχος» με την Ιστορία είναι αρκετά εμφανές και εκδηλώνεται με πολλούς και διαφορετικούς τρόπους. Αλλά πραγματικά καλό θα ήταν μην εκπορνεύουμε κι αυτήν την δύσμοιρη επιστήμη και να την αφήνουμε να περιφέρεται ως «άλλοθι» για τις αθλιότητες που διαπράττονται ένθεν κακείθεν. Γιατί αλήθεια να πρέπει εμείς να ταχθούμε υποχρεωτικά με τους «καλούς» ή τους «κακούς» της Ιστορίας, όταν αυτή δεν έχει πιάσει ακόμα δουλειά;