(ο χώρος που προσωρινά στεγάζεται το σχολείο)
Ανακοίνωση του Συλλόγου Γονέων του 7ου Δημοτικού Σχολείου για τη συνάντηση με τον Αντιδήμαρχο Τεχνικών Έργων του Δήμου Ηρακλείου:
Η κοινότητα του 7ου Δημοτικού Σχολείου είναι για μια ακόμη φορά ταραγμένη, μετά από το σεισμό της 27/9/2021, με την κοροϊδία και την απαξίωση που επιδεικνύει για πολλοστή φορά η τεχνική υπηρεσία του Δήμου Ηρακλείου.
Τη Δευτέρα που μας πέρασε, 14/2/2022, πραγματοποιήθηκε κοινή εξ αποστάσεως συνάντηση με εκπροσώπους της Ένωσης Γονέων Ηρακλείου, συμμετοχή προέδρων σχολείων και με τον Αντιδήμαρχο τεχνικών έργων, κο Αναστασάκη. Στην εν λόγω συνάντηση παρευρέθηκε και η πρόεδρος του συλλόγου μας. Τα θέματα όπου θίχτηκαν, μεταξύ άλλων, ήταν και η έκβαση των εργασιών, μόλις ανακοινωθεί το πόρισμα από τη στατική μελέτη του κτιρίου μας. Η θέση που εκφράστηκε από την πρόεδρο μας, κα Βασιλάκη Σοφία, ήταν ότι απαιτούμε να επιδιορθωθούν όλες οι ζημιές, που έχουν προκύψει από το σεισμό και όλες οι υπόλοιπες, όπου έχουν προκύψει από αμέλειες προηγούμενων ετών, οι οποίες αν είχαν πραγματοποιηθεί στον πραγματικό τους χρόνο, δεν θα είχαμε τώρα φτάσει σε αυτό το σημείο! Μάλιστα, όλες αυτές οι επισκευές έχουν ζητηθεί πολλάκις στο παρελθόν με αιτήματα και έγγραφα, με τον Δήμο να μας έχει στην «αναμονή» εδώ και χρόνια!
Ζητήθηκαν, δηλαδή, τα αυτονόητα και ζωτικής σημασίας για την προστασία του κτιρίου, όπως είναι, εκτός της επισκευής των ρωγμών του σεισμού, η επισκευή της τοιχοποιίας για την εξάλειψη της υγρασίας, η μόνωση των ταρατσών, η αποκατάσταση αετώματος στη βάση της σκεπής, η καθαίρεση σοβάδων εξωτερικά σε σημεία όπου έχουν φουσκώσει, η επισκευή των υδρορροών, η μεταφορά του λέβητα από το ισόγειο ανάμεσα στις τάξεις, που είναι τώρα, στο υπόγειο (σε ξεχωριστό χώρο μακριά από τα παιδιά μας), η αλλαγή ηλεκτρολογικής εγκατάστασης και η αλλαγή κουφωμάτων από ξύλινα σε αλουμινένια (τα οποία εν καιρώ κορωνοϊού) είναι “καρφωμένα”, γιατί δεν δύναται να κλείσουν διαφορετικά! Ανήκουστο! Όλες αυτές οι εργασίες όμως είναι απαραίτητη προϋπόθεση για την ασφαλή επάνοδο των παιδιών μας, γιατί δεν ανησυχούμε μόνο για τους σοβάδες που πέφτουν από το σεισμό, αλλά και για τους άλλους… Αυτούς που προκαλεί η υγρασία και φουσκώνουν οι τοίχοι και οι ταράτσες χωρίς μόνωση, ή αυτούς που προκαλούνται χωρίς το σωστό σύστημα υδρορροών, ή αυτούς που προκύπτουν λόγω έλλειψης επαρκούς εξαερισμού. Είναι εύλογη λοιπόν η ανησυχία για την υγεία των παιδιών μας, καθώς αρκετές φορές μυρίζει πετρέλαιο στις αίθουσες που
βρίσκονται δίπλα στο λέβητα ενώ έχουμε και το φαινόμενο να πέφτουν συνεχώς οι ασφάλειες του ηλεκτρικού πίνακα, φοβούμενοι ανά πάσα στιγμή για κάποιο βραχυκύκλωμα!
Η διευθέτηση δε, που προτάθηκε από τον αντιδήμαρχο τεχνικής υπηρεσίας, ήταν ότι θα φτιαχτούν αποκλειστικά και μόνο οι ζημιές του σεισμού, καμιά άλλη παρέμβαση, όσο σημαντική και αν είναι.
Ούτε λίγο, ούτε πολύ, ο κος Αναστασάκης μας είπε δηλαδή, ότι ήμασταν τόσους μήνες στην αβεβαιότητα και δεν ξέραμε εάν θα κάνουμε τηλεκπαίδευση ή όχι, δεν ξέραμε αν θα κάνουμε απογευματινά μαθήματα ή όχι, μετέπειτα δεν ξέραμε πού θα μεταφερθούν τα παιδιά μας, δεν ξέραμε πώς θα μεταφέρουμε τα παιδιά μας, μειώθηκαν οι διδακτικές τους ώρες για να μετακινούνται οι δάσκαλοι, άλλαξαν το εν γένει σχολικό περιβάλλον τους… Και όλα αυτά για να σοβαντιστούν μόνο μερικές ρωγμές από τον σεισμό!
Η απάντηση, λοιπόν, όλης της κοινότητας του 7ου Δημοτικού Σχολείου, όπως αυτή διατυπώθηκε και από την πρόεδρο μας, ενώπιον της Ένωσης Γονέων και όλων των εκπροσώπων των πληγέντων σχολείων, στη λύση αυτή, ήταν ότι δεν μας αρκεί ένα απλό «lifting» στις ρωγμές, αλλά απαιτούμε εξ ολοκλήρου κάλυψη των βασικών ανωτέρω εργασιών. Η θέση μας δε αυτή, κατά τη διάρκεια της προχτεσινής συνάντησης, όχι απλώς βρήκε υποστηρικτές στα πρόσωπα της Ένωσης και των άλλων προέδρων, αλλά θεωρήθηκε και μονόδρομος! Ούτως ώστε, κάθε σχολείο να περατώνεται και να παίρνουν και τα υπόλοιπα σειρά, αντί για προσωρινές παρεμβάσεις, ημιτελή και κακοδιατηρημένα σχολεία, που δε θα παρέχουν καμία ασφάλεια σε μελλοντικούς σεισμούς. Διότι, το μόνο τελικά που θα καταφέρουν με αυτές τις «μισοδουλειές» θα είναι να βρεθούν ακόμη περισσότερα σχολεία στην δική μας δυσχερή θέση!
Τέλος, κατανοούμε ότι το κονδύλι έχει κατανεμηθεί σε αρκετά σχολεία που χρήζουν βασικών επισκευών, όμως το μόνο που ζητάμε, είναι οι εργασίες οι οποίες θα γίνουν, να προστατεύσουν το κτίριο μας και τα παιδιά μας από επόμενους σεισμούς και να μην χρειαστεί να μείνουμε ξανά χωρίς σχολική στέγη, αφήνοντας στην άκρη, προς το παρόν, δευτερεύοντα ζητήματα όπως αλλαγή εσωτερικών πορτών, πατωμάτων, αντικατάσταση γυψοσανίδας 2ου ορόφου κ.α., τα οποία και σκοπεύουμε να ζητήσουμε σε δεύτερο χρόνο.