Με οδύνη αποχαιρετούμε τον σύντροφο Μίμη Δαρειώτη, αγωνιστή της Αριστεράς – «Από το 1974 εργάστηκε με αφοσίωση για την ανασυγκρότηση της ελληνικής Αριστεράς», τονίζει ο ΣΥΡΙΖΑ – ΠΣ στην συλλυπητήρια ανακοίνωσή του
Την τελευταία του πνοή άφησε ο Μίμης Δαρειώτης, αγωνιστής της Αριστεράς, που για χρόνια διετέλεσε οικονομικός διευθυντής του ΣΥΝ και του ΣΥΡΙΖΑ.
Γεννήθηκε το 1943 και μεγάλωσε στο Χαρακοπιό Μεσσηνίας.
Εντάχθηκε στην Αριστερά στα νεανικά του χρόνια και δραστηριοποιήθηκε στις γραμμές της Δημοκρατικής Νεολαίας Λαμπράκη.
Επί Χούντας, ενώ ήταν φοιτητής στο Μαθηματικό της Αθήνας, συνελήφθη τον Απρίλιο του 1968 ως μέλος του «Ρήγα Φεραίου» και βασανίστηκε βάναυσα.
Στην μετέπειτα μαρτυρία του ανέφερε: «Συλλαμβάνομαι στις 16-4-68. Οδηγούμαι στη Γενική Ασφάλεια (Μπουμπουλίνας) όπου και παραμένω εν απομονώσει ως τις 21-8-68. Σ’ αυτό το διάστημα βασανίστηκα επανειλημμένα με φάλαγγα (χτυπήματα επί ώρες με σιδηροσωλήνα και χοντρά ξύλα στα γυμνά πέλματα ή φορώντας παπούτσια). Υπάρχουν ακόμα οι ουλές και τα σπασμένα δάχτυλα. Με έσερναν στο πάτωμα από τα μαλλιά. Μου ξερίζωναν τα μαλλιά, χτυπήματα με γκλόπς. Γροθιές και κλοτσιές από ομάδα 7-8. Μου χτυπούσαν το κεφάλι στον τοίχο και στην γωνία μιας μεταλλικής ντουλάπας. Μου εξάρθρωναν τα χέρια, μου έδεναν με χειροπέδες τα χέρια πίσω και με άφηναν στο κελί για ημέρες. Με απειλούσαν με πιστόλια».
Δικάστηκε τον Ιανουάριο του 1969 μαζί με την Πόπη Τζεμπελίκου και τον Τίτο Μυλωνόπουλο. Ο εισαγγελέας πρότεινε θάνατο για το Μ. Δαρειώτη και Π. Τζεμπελίκου. Καταδικάστηκαν με 15 περίπου χρόνια φυλακή ο καθένας.
Στη Μεταπολίτευση έδρασε ως στέλεχος του ΚΚΕ εσ. και της ΕΑΡ, ενώ διετέλεσε επί πολλά χρόνια οικονομικός διευθυντής του ΣΥΝ και του ΣΥΡΙΖΑ, επιτυγχάνοντας την οικονομική αυτονομία του κόμματος.
ΣΥΡΙΖΑ – ΠΣ: Η προσφορά του υπήρξε ανεκτίμητη
Σήμερα αποχαιρετούμε με βαθιά οδύνη τον σύντροφο και φίλο Μίμη Δαρειώτη. Ο Μίμης υπήρξε ένας έντιμος αγωνιστής με πολυσήμαντη προσφορά. Ταγμένος στα ιδανικά της κομμουνιστικής ανανέωσης υπηρέτησε την Αριστερά μέχρι την τελευταία μέρα της ζωής του.
Από νωρίς εντάχθηκε στην Αριστερά και ανέπτυξε πολιτική δράση στη Δημοκρατική Νεολαία Λαμπράκη. Το 1969 βρέθηκε απέναντι στα δικαστήρια της δικτατορίας. Ο εισαγγελέας πρότεινε θανατική ποινή. Καταδικάστηκε σε 15 χρόνια, ενώ υπέστη σκληρά βασανιστήρια. Το όνομα του έγινε συνώνυμο της επιθυμίας του ελληνικού λαού για Δημοκρατία και Ελευθερία.
Από το 1974 εργάστηκε με αφοσίωση για την ανασυγκρότηση της ελληνικής Αριστεράς. Από διάφορες θέσεις ευθύνης συνέβαλε στην ιστορική διαδρομή που οδήγησε στη συγκρότηση του ΣΥΡΙΖΑ.
Η προσφορά του στον ΣΥΡΙΖΑ μέχρι και σήμερα υπήρξε άοκνη και ανεκτίμητη.
Η ευγενική μορφή του ενέπνεε σεβασμό και υπενθύμιζε την πολυκύμαντη διαδρομή μιας γενιάς που ταυτίστηκε με το όραμα της κοινωνικής δικαιοσύνης και της πολιτικής ισότητας.
Εκφράζουμε τα συλλυπητήριά μας στην οικογένειά του.
