Του Γιώργου Δημητρίου
ΠΑΣΟΚ-ΕΣΩΚΟΜΜΑΤΙΚΕΣ ΕΚΛΟΓΕΣ-ΑΞΙΟΛΟΓΗΣΗ ΥΠΟΨΗΦΙΩΝ
Αναμφίβολα δύσκολη η προσέγγιση του θέματος στο χώρο ενός άρθρου. Η προσέγγιση του θα γίνει με βάση την επιστημονική βιβλιογραφία η οποία δίνει τους κατάλληλους ορισμούς και αναλύσεις για το πώς είναι η Σοσιαλδημοκρατία του 21ου αιώνα. Η βιβλιογραφία επίσης θα αποτελέσει τις υποθέσεις και το κριτήριο της αξιολόγησης των υποψηφίων προέδρων.
ΛΕΞΕΙΣ ΚΛΕΙΔΙΑ: Μεταρρυθμίσεις οικονομκές & κοινωνικές – κρατικοποιήσεις – εξισορρόπηση νεοφιλελεύθερης υπερβολής -σοσιαλιστική τάξη – ανισότητες – τρίτος δρόμος – διανεμητική σύγκρουση εισοδημάτων – αριστερός φιλελευθερισμός & σοσιαλδημοκρατία – τεχνοκρατικός υποκαταστατισμός – παρασιτισμός
ΟΡΙΣΜΟΙ ΤΗΣ ΣΟΣΙΑΛΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑΣ ΤΟΥ 21ΟΥ ΑΙΩΝΑ
Ο Wright (1999, page.2) όρισε τον πυρήνα της σύγχρονης σοσιαλδημοκρατίας ώς την <<Προσπάθεια να δημιουργήσουν και να διατηρήσουν πολιτικές πλειοψηφίες για μεταρρυθμίσεις οικονομικών και κοινωνικών θεμάτων>>. Ο Eric Hobsbawm προσδιόρισε την κοινωνική δημοκρατική πολιτική με τη <<φιλοδοξία του κόμματος να κοινωνικοποιήσει μέρος των μεγάλων βασικών πλουτοπαραγωγικών πηγών πχ Ενέργεια, νερό κλπ, ώστε να εξισορροπήσει την νεοφιλελεύθερη υπερβολή χωρίς να θέλει να καταργήσει τον καπιταλισμό>> (Hobsbawn,1996)
Η σύγχρονη σοσιαλδημοκρατία θα πρέπει να επιζητεί και να δηλώνει σε ποια συγκεκριμένα κοινωνικά στρώματα θέλει να προσφέρει το όραμα της <<Σοσιαλιστικής Τάξης>> πχ εργαζόμενους; μη προνομιούχους; ή στα Ολιγαρχικά τμήματα; Αυτά ώς καθαρή απάντηση στη διαρκώς διευρυνόμενη εισοδηματική ανισότητα. (Scharpf ,1991)
O ΤΡΙΤΟΣ ΔΡΟΜΟΣ ΤΟΥ GIDDENS
O τρίτος δρόμος του Giddens παρουσιάζει την <<ανανέωση>> της σοσιαλδημοκρατίας σε ένα νέο παράδειγμα μιάς <<ενεργητικής κοινωνίας>> (Giddens,1998). Σε αυτή την περίπτωση αλλάζουν οι παλαιές πεποιθήσεις για τη σχετική ισότητα στην αναδιανομή των εισοδημάτων και την κοινωνική δικαιοσύνη. Το νέο κλειδί του τρίτου δρόμου συνδέει την αναδιανεμητική σύγκρουση με την ανάπτυξη της οικονομίας (πχ.Σημίτης,1996). Η αναμόρφωση Giddens απορρίπτει οποιαδήποτε <<Παλαιά έννοια>> περί ανισοτήτων και αναδιανομής του πλούτου για να σωθεί η σοσιαλδημοκρατία.(Giddens,1998,page.104)
Αντίθετα η πράσινη οικονομία είναι άλλο πολιτικό<<άνοιγμα>>, ενώ η σοσιαλδημοκρατία είναι παντρεμένη με την πεποίθηση ότι το κλειδί της αναδιανεμητικής σύγκρουσης δεν πρέπει να έπεται της οικονομικής ανάπτυξης αφού αυτή παρουσιάζει κυκλική σταθερότητα ή αστάθεια. Η σύγκρουση για την αναδιανομή των εισοδημάτων δεν επιλύεται με την αμφίβολη προσδοκία της ανάπτυξης σε μεσοπρόθεσμη ή βραχυπρόθεσμη περίοδο αλλά απαιτεί χρόνο. Επομένως ανάπτυξη και αναδιανομή δεν πρέπει να συνδέονται άμεσα. (Jacobs,1999)
H ΔΙΑΚΡΙΣΗ ΤΗΣ ΣΟΣΙΑΛΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑΣ ΑΠΟ ΤΟΝ ΑΡΙΣΤΕΡΟ ΦΙΛΕΛΕΥΘΕΡΙΣΜΟ
Η σοσιαλδημοκρατία και ο αριστερός φιλελευθερισμός είναι δύο διαφορετικοί πολιτικοί προσανατολισμοί λέει ο Markquand (1999). Η σοσιαλδημοκρατία βασίζεται και καθοδηγείται από την τεχνική-τεχνοκρατική ικανότητα (πρώην μακροοικονομική διαχείριση), ενώ ο αριστερός φιλελευθερισμός βασίζεται σε πολιτικές και ηθικές αξίες. Η σοσιαλδημοκρατία για να επιτύχει αποτέλεσμα ασκεί τεχνική μακροοκονομία αντί να προχωρήσει σε απαραίτητες δομικές μεταρρυθμίσεις στην οικονομία και στην κοινωνία. Αυτός ο <<Τεχνοκρατικός Υποκαταστατισμός>>, δηλαδή μια υποκατάστατη διαχείριση μιας νεοφιλελεύθερης πολιτικής θεωρήθηκε ως ΠΑΡΑΣΙΤΙΣΜΟΣ.
ΑΞΙΟΛΟΓΗΣΗ ΥΠΟΨΗΦΙΩΝ ΑΡΧΗΓΩΝ ΠΑΣΟΚ
Με βάση τα παραπάνω το ΠΑΣΟΚ είναι ένα τεχνοκρατικό υποκατάστατο του νεοφιλελευθερισμού Μητσοτάκη από την εποχή Σημίτη. Κανείς υποψήφιος δε μιλά για την ανάγκη μεταρρύθμισης της Ελληνικής Ολιγοπωλιακής αγοράς, κανείς δεν ομιλεί ποιες συγκεκριμένες τάξεις θα <<Σοσιαλίσει>>, δεν αναφέρονται σε καμία δομική μεταρρύθμιση στην οικονομία και στην κοινωνία. Γενικώς διαχειριστές της ίδιας ολιγαρχικής – μη ανταγωνιστικής αγοράς της αποεπένδυσης, των ανισοτήτων κλπ. Είναι προφανές ότι δεν υπάρχει κοινό σημείο του υπολοίπου Πασοκ με το Σύριζα αλλά υπάρχουν σχέσεις υποκατάστασης με τη Μητσοτακική Νέα Δημοκρατία. Αυτά εξηγούν γιατί κανείς από τους υποψηφίους του Πασοκ δεν προτείνει μεταρρυθμίσεις πχ την ανταγωνιστική αγορά, την οποία ζήτησαν όλοι οι θεσμοί ΕΚΤ,ΔΝΤ,ΟΟΣΑ,Ε.Ε μέχρι και ο Σόιμπλε. Δεν αναφέρονται σε καμμία αντι-ολιγαρχική νομοθεσία και δεν δηλώνουν καθαρά ποιες κοινωνικές τάξεις θα <<Σοσιαλίσουν>>.
ΑΞΙΟΛΟΓΗΣΗ ΜΕ ΤΙΤΛΟΥΣ
Γιώργος Παπανδρέου: Φιλο-ολιγαρχικός – αυτόφωτο πολιτικό λόγο – πράσινη ανάπτυξη – δημοκράτης – οικογενειοκρατεία-δεν εκπροσωπεί μη προνομιούχους. (Jacobs Theory)
Ανδρέας Λοβέρδος: Πολύ-ολιγαρχικός, υποκαταστατικός πολιτικός λόγος- καμμία μεταρρύθμιση- νόμος και τάξη- αυτό που λέγαμε παλαιά στο ΠΑΣΟΚ δεξιά πτέρυγα. (Giddens Theory)
Χάρης Καστανίδης: Εκπρόσωπος του ρομαντικού ΠΑΣΟΚ – καμμία μεταρρύθμιση- Δημοκράτης. (Eric Hobsbawm Theory)
Νίκος Ανδρουλάκης: O γνήσιος εκφραστής του Σημιτικού υποκαταστατισμού – νέος – ικανός – Δημοκράτης – καμμία μεταρρύθμιση της αντιδημοκρατικής ολιγαρχικής αγοράς (Giddens.Theory)
Παύλος Χρηστίδης: Υποκατάστατος πολιτικός λόγος-νέος-σχετικά ικανός-καμμία μεταρρύθμιση και για τίποτα. (Giddens Theory)
Παύλος Γερουλάνος: Φιλο-ολιγαρχικός -υποκαταστατικός πολιτικός λόγος για την οικονομία – προτείνει αλλαγές στο κράτος – προτείνει κοινωνικές μεταρρυθμίσεις-Δημοκράτης-δεν εκπροσωπεί μη προνομιούχους.
ΥΓ Η γνώμη μου είναι ότι εκτός του κ. Καστανίδη, του κ. Γερουλάνου και του κ. Παπανδρέου, όλοι οι υπόλοιποι, άλλος λιγότερο και άλλος περισσότερο, ο πολιτικός τους λόγος φαίνεται περισσότερο συμβατός με τον πολιτικό λόγο του κ.Μητσοτάκη παρά με το λόγο του Ανδρέα Παπανδρέου και των πολιτικών διακηρύξεων του ΠΑΣΟΚ. Βλέπετε την κατάσταση του κόμματος την τελευταία δεκαετία την εξηγεί η επιστήμη φωτογραφικά.
