Τοποθέτηση του ευρωβουλευτή ΣΥ.ΡΙΖ.Α. – ΠΣ / The Left και μέλους της Επιτροπής Πολιτικών Ελευθεριών, Δικαιοσύνης & Εσωτερικών Υποθέσεων (LIBE), Κώστα Αρβανίτη στην Ολομέλεια του Ευρωκοινοβουλίου για την ανθρωπιστική κρίση στα σύνορα Πολωνίας – Λευκορωσίας:
Με ρεαλιστικές προτάσεις που απαντούν με σοβαρότητα αλλά και ανθρωπισμό στην ανθρωπιστική κρίση που βρίσκεται σε εξέλιξη στα σύνορα Πολωνίας – Λευκορωσίας ολοκλήρωσε την παρέμβασή του στο Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο ο Κώστας Αρβανίτης.
Ο Ευρωβουλευτής του ΣΥ.ΡΙΖ.Α. – Προοδευτική Συμμαχία, μιλώντας στη συνεδρίαση της Ολομέλειας στις Βρυξέλλες, δεν παρέλειψε να αναφερθεί στις ομοιότητες της τακτικής Λουκασένκο με την άθλια, όπως επεσήμανε χαρακτηριστικά, πολιτική Ερντογάν, στηλιτεύοντας για μία ακόμη φορά κάθε απόπειρα εργαλειοποίησης προσφύγων στα σύνορα της ΕΕ, όπου κι αν αυτή επιχειρείται, είτε στα σύνορα της Πολωνίας, είτε στα σύνορα της Ελλάδας.
Ο Κώστας Αρβανίτης συνέδεσε ευθέως την κλιμακούμενη ανθρωπιστική κρίση με την ουσία της πολιτικής της Ευρωπαϊκής Ηγεσίας επισημαίνοντας χαρακτηριστικά πως αυτή «είναι αποτέλεσμα του πολιτικού αδιεξόδου της Ευρωπαϊκής Ένωσης στο προσφυγικό».
Στη σύντομη παρέμβασή του ανέδειξε με σαφήνεια τον παραλογισμό και την υποκρισία του αφηγήματος της «Ευρώπης-φρούριο».
«Άκουσα και αυτό: Να τους γυρίσουμε πίσω. Πού θα τους γυρίσουμε; Τους Αφγανούς στους Ταλιμπάν και τους Κούρδους στον Ερντογάν;» αναρωτήθηκε, και συνέχισε: «Βγάλαμε εξ αποστάσεως το συμπέρασμα ότι αυτοί δεν δικαιούνται άσυλο; Εδώ; Από τη ζεστή αίθουσα των Βρυξελλών; Αυτή είναι η Ευρωπαϊκή Ένωση που θέλουμε εμείς;»
Ακολουθεί το πλήρες κείμενο της ομιλίας του Κώστα Αρβανίτη στην Ολομέλεια του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου:
Το ακούσαμε και αυτό: «Δεν θα παγώσουν και θα πεθάνουν στα δικά μας σύνορα, αλλά στων άλλων». Το θέμα είναι σε ποιών το χώμα και τα σύνορα θα πεθάνουν οι άνθρωποι; Ή αν θα πεθάνουν;
Η κατάσταση που έχει διαμορφωθεί αυτήν την ώρα στα σύνορα της Πολωνίας με την Λευκορωσία είναι αποτέλεσμα του πολιτικού αδιεξόδου της Ευρωπαϊκής Ένωσης στο προσφυγικό.
Η εργαλειοποίηση των προσφύγων από το καθεστώς της Λευκορωσίας ταυτίζεται πλήρως με την αδιέξοδη πολιτική των Βρυξελλών, με το αφήγημα της Ευρώπης – Φρούριο. Τα ζούμε στην Ελλάδα. Όπως άλλωστε γίνεται και στην περίπτωση της άθλιας πολιτικής Ερντογάν.
Εδώ όμως έχουμε και έναν ακόμη κακό παράγοντα, την κυβέρνηση της Πολωνίας.
Και στις δύο περιπτώσεις, όπως και στις κρίσεις που δημιουργούνται καθημερινά στα σύνορα εντός της Ευρωπαϊκής Ένωσης, όπως Σλοβενία-Κροατία, Βουλγαρία-Ελλάδα, δικαιώνουν την απόφασή μας να είμαστε κάθετα αντίθετοι σε αυτή την ασκούμενη πολιτική.
Και άκουσα και αυτό: «Να τους γυρίσουμε πίσω». Πού θα τους γυρίσουμε; Τους Αφγανούς στους Ταλιμπάν και τους Κούρδους στον Ερντογάν;
Βγάλαμε εξ αποστάσεως το συμπέρασμα ότι αυτοί δεν δικαιούνται άσυλο; Εδώ; Από τη ζεστή αίθουσα των Βρυξελλών; Αυτή είναι η Ευρωπαϊκή Ένωση που θέλουμε εμείς;
Νόμιμες οδοί, ασφαλείς δίαυλοι στα εξωτερικά σύνορα της Ευρώπης, λοιπόν, είναι η πρότασή μας. Σύννομες διαδικασίες εξέτασης ασύλου και άμεση παροχή ανθρωπιστικής βοήθειας, τώρα, στους ανθρώπους. Αδιαφορώ σε ποια σύνορα είναι, από ‘δώ ή από εκει!
