Το μήνυμα του Περιφερειακού Διευθυντή Εκπαίδευσης Κρήτης, κ. Εμμανουήλ Καρτσωνάκη, για την 28η Οκτωβρίου:
Η 28η Οκτωβρίου του 1940 είναι μία ημερομηνία ορόσημο για την ιστορία της Ελλάδας. Η επέτειος αυτή έχει μία ιδιομορφία· δε γιορτάζουμε τη λήξη του Β΄ Παγκοσμίου Πολέμου ή της γερμανικής κατοχής, όπως έχει καθιερωθεί σε άλλες χώρες, αλλά την είσοδο της Ελλάδας στον πόλεμο. «ΌΧΙ» έγραφαν οι πηχυαίοι τίτλοι στις εφημερίδες, οι οποίοι αφορούσαν στην απάντηση του πρωθυπουργού Μεταξά στο ιταλικό τελεσίγραφο που απαιτούσε την ελεύθερη διέλευση του ιταλικού στρατού από την Ελληνοαλβανική μεθόριο, ώστε να καταλάβει στρατηγικά σημεία της Ελλάδας. Το «ΟΧΙ» υιοθετήθηκε ως σύνθημα, εξυψώνοντας το φρόνημα των Ελλήνων. Αποτέλεσε μια στιγμή ενότητας και σηματοδότησε μια σειρά ραγδαίων εξελίξεων, τέτοιων και τόσης έντασης, που ανέτρεψε καθοριστικά την καθεστηκυία τάξη των πραγμάτων, όχι μόνο για την χώρα μας, αλλά και για τον υπόλοιπο κόσμο.
Αμέσως, άρχισε ο ελληνο-ιταλικός πόλεμος, το Έπος του ’40. Η απόκρουση της ιταλικής εισβολής συνέβαλε σημαντικά στην έκβαση του Β΄ Παγκοσμίου Πολέμου. Μια μικρή χώρα που αντιστεκόταν απέναντι σε μία ισχυρή φασιστική δύναμη, και μάλιστα νικούσε, αποτέλεσε παράδειγμα προς μίμηση για τις υπόλοιπες χώρες, τονώνοντας το ηθικό των λαών στην κατακτημένη Ευρώπη. Ακολούθησε η γερμανική εισβολή που κλιμακώθηκε και κατέληξε στην Κατοχή. Η χώρα μας αντιστάθηκε απέναντι στον ολοκληρωτισμό και τον φασισμό, δείχνοντας μια πρωτόγνωρη αξιοπρέπεια και υπομένοντας σθεναρά την πείνα και τις κακουχίες που επέβαλαν οι κατακτητές. Από την πρώτη κιόλας μέρα, όμως, ήρθε και η εθνική αντίσταση με τη συμμετοχή και τη θυσία Ελλήνων ανεξαρτήτως ηλικίας και πολιτικής τοποθέτησης. Οι ήρωες του ’40 που συμμετείχαν στις μάχες και στην Εθνική Αντίσταση κατά τη διάρκεια του Β΄ Παγκοσμίου Πολέμου, δεν είναι άψυχα σύμβολα, αλλά οι άμεσοι πρόγονοί μας, άνθρωποι της καθημερινότητας, που στάθηκαν στο ύψος των περιστάσεων και πολέμησαν ηρωικά για αξίες και ιδανικά, όπως η ελευθερία, η υπεράσπιση και ο σεβασμός της ανθρώπινης ζωής και αξιοπρέπειας.
Επέτειοι όπως σημερινή, δεν αποτελούν μόνο μια ευκαιρία για να τιμήσουμε ότι σπουδαίο μας άφησε η ιστορική μας κληρονομιά. Αποτελούν πυξίδες που μέσα στο πέλαγος της ζωής, μας προσανατολίζουν. Πυξίδες που πρέπει εμείς, ως εκπαιδευτική κοινότητα, να διαθέτουμε προκειμένου να συντηρούμε ζωντανά στις συνειδήσεις των μαθητών και των μαθητριών μας, τα μηνύματα αλλά και τις αξίες των προηγούμενων γενιών που όρθωσαν ανάστημα ενάντια στο φασισμό.
